Αφέντης και δούλος

Αρχείο Παίχτηκε από 05/10/2017 έως 05/11/2017
στο Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου

2ος χρόνος παραστάσεων
Συγγραφέας: Λέον Τολστόι
Διασκευή: Γιώργος Νανούρης
Σκηνοθέτης: Γιώργος Νανούρης
Μουσική: Λόλεκ
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Λιγνάδης, Γιώργος Νανούρης

Περιγραφή

«Αφέντης και Δούλος». Η παράσταση που αγαπήθηκε πολύ από το κοινό επιστρέφει στο Θέατρο Βασιλάκου από 5 Οκτωβρίου έως 5 Νοεμβρίου. Ο Γιώργος Νανούρης διασκευάζει και σκηνοθετεί το ομώνυμο διήγημα του Λέοντος Τολστόι με τον Δημήτρη Λιγνάδη στο ρόλο του Αφέντη και τον ίδιο στο ρόλο του Δούλου. Τη μουσική της παράστασης υπογράφει ο Λόλεκ. Η προπώληση ξεκίνησε, προμηθευτείτε έγκαιρα τα εισιτήριά σας στο https://www.ticketservices.gr/event/afentis-kai-doylos-theatro-vasilakoy/

Περισσότερα

Το διήγημα του Λέοντος Τολστόι που γράφτηκε σε μια πολύ δύσκολη οικονομική περίοδο της Ρωσίας 125 χρόνια πριν, είναι ίσως πιο επίκαιρο από ποτέ. Μοιάζει με σύγχρονη παραβολή που μιλά για την αναζήτηση του νοήματος της ζωής. Ένας πλούσιος έμπορος αψηφά τις ακραίες καιρικές συνθήκες και με μοναδικό κίνητρο το κέρδος, αποφασίζει να βγει με τον υπηρέτη του μέσα στη νύχτα για να προλάβει να αγοράσει πρώτος ένα κτήμα σε τιμή ευκαιρίας. Στο δρόμο, εξαιτίας μιας δυνατής χιονοθύελλας, χάνονται στις παγωμένες εκτάσεις της ρωσικής επαρχίας. Οι δύο άντρες βρίσκονται τώρα ανυπεράσπιστοι μπροστά στους κινδύνους της μανιασμένης φύσης.  Ο αφέντης θα προσπαθήσει να σώσει τον εαυτό του αφήνοντας τον δούλο μόνο και αβοήθητο. Πολύ σύντομα όμως θα βρεθεί στην ίδια θέση μ’ αυτόν και τότε θα ακούσει για πρώτη φορά την καρδιά του να χτυπά πραγματικά…

Λέων Τολστόι
Ο Λέων Τολστόι (Λεφ Νικολάιεβιτς Τολστόι 1828 - 1910) ήταν Ρώσος συγγραφέας. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς όλων των εποχών. Αν και καταγόταν από πλούσια οικογένεια, αφοσιώθηκε με μεγάλη αγάπη στους μουζίκους, βοηθώντας τους και μελετώντας τη ζωή τους. Ως καλλιτέχνης, ο Τολστόι διακρίνεται για τη βαθιά γνώση των κρυφών πτυχών της ψυχής και την άμεση καθαρότητα του αισθήματος. Το έργο του είχε τεράστια σημασία και άσκησε γόνιμη επίδραση στη ρωσική και στην παγκόσμια λογοτεχνία. Γεννήθηκε στη Γιάσναγια Πολιάνα το 1828 και από το 1844 ως το 1847 σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Καζάν. Στον πόλεμο της Κριμαίας πήρε μέρος ως αξιωματικός του πυροβολικού. Ο αποτροπιασμός για τις φρικαλεότητες του πολέμου αυτού καθρεφτίστηκε στα Διηγήματα της Σεβαστούπολης (1855-1859). Από το 1863 ως το 1869 ασχολήθηκε με τη συγγραφή του μυθιστορήματος Πόλεμος και Ειρήνη. Στο άλλο του μεγαλειώδες μυθιστόρημα, την Άννα Καρένινα (1873), αντικατοπτρίζεται ανάμεσα στα άλλα η τραγωδία μιας γυναίκας που έπεσε θύμα της ψεύτικης και απάνθρωπης ηθικής της κοινωνίας. Άλλα σημαντικά έργα του: Ανάσταση (1889), Το κράτος του ζόφου (θεατρικό), Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς (1884), Αφέντης και δούλος (1895) κ.α. Ο Λέων Τολστόι πέθανε το 1910 από πνευμονία στην περιοχή Αστάποβο σε ηλικία 82 ετών.

Μουσική: Λόλεκ
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Εικαστική σύλληψη και επιμέλεια: Γιώργος Νανούρης
Βοηθ. σκηνοθέτη: Δημήτρης Κυπραίος, Αντώνης Κολοβός
Βοηθ. σκηνογράφου: Νατάσα Τσιντικίδη, Σωτήρης Μήτσουλας
Διεύθυνση Παραγωγής: Όλγα Μαυροειδή
Βοηθός Παραγωγής: Ξανθή Ραυτοπούλου
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Η Διασκευή είναι βασισμένη στο βιβλίο: Λέων Τολστόι, Αφέντης και υπηρέτης
Μετάφραση από τα ρωσικά: Σταυρούλα Αργυροπούλου
Εκδόσεις Ροές, Αθήνα 2016.

Βίντεο

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Παρακολούθησα την παράσταση την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου. Η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι πολύ καλές και επιτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό την απόδοση του νοήματος του έργου χωρίς να κουράζουν το θεατή. Η ερμηνεία και των δύο πρωταγωνιστών είναι πολλή καλή. Ένιωσα όμως ότι έλειπε μία δυναμική στο μεγαλύτερο μέρος του έργου. Καθώς το 'Αφέντης και Δούλος' είναι ένα έργο που περιγράφει ένα διαχρονικό κοινωνικό φαινόμενο περίμενα από την παράσταση να το προσεγγίσει πιο δυναμικά και να μη σταθεί απλά στην περιγραφή της ιστορίας. Παρόλο που οι ερμηνευτές περιέγραφαν τα συναισθήματα των δύο ηρώων, θα περίμενα μία πιο δυναμική περιγραφή ώστε να οδηγηθεί ο θεατής στη γέννεση ερωτημάτων. Το τέλος του επιτυγχάνει ως ένα βαθμό αυτή τη συγκινησιακή φόρτιση και κάθαρση του θεατή. Σε γενικές γραμμές είναι μία αξιόλογη παράσταση.