Σκηνοθέτης: Μαρία Φραγκή
Ερμηνεύουν: Νικολέτα Γκριμέκη, Νερίνα Ζάρπα, Γιώργος Πέππας, Γιώργος Ρουστέμης, Σάντυ Σπυρίδη
Περιγραφή
Η παράσταση έχει βασιστεί στην ρώσικη λογοτεχνική αφήγηση που ξεκινάει από τα λαϊκά παραμύθια και φθάνει ως τα διηγήματα του Τσέχωφ, του Αντρέγιεφ και του Γκόρκι. Η επιλογή των κειμένων έγινε από γνωστά , εμβληματικά έργα που έχουν γράψει οι πρωτοπόροι της ρώσικης λογοτεχνίας με άξονα το παιδί και την φυσική και πνευματική του υπόσταση στην κοινωνία. Τα κλασικά λαϊκά παραμύθια «πνευματικές εξερευνήσεις που αποκαλύπτουν πώς βλέπουμε τη ζωή, πώς τη νιώθουμε ή πώς είναι μέσα μας», κατά τον Μπρούνο Μπετελχάιμ, έχουν διαποτίσει το έργο των ρώσων δημιουργών. Οι ήρωες της ρώσικης παράδοσης , «ταιριάζουν με αρχέτυπα ψυχολογικά φαινόμενα, εκφράζουν εσωτερικές συγκρούσεις και υποδεικνύουν τον τρόπο να λυθούν». Ειδικά όταν οι πρωταγωνιστές είναι μικρά παιδιά και έφηβοι, όπως στην παράστασή μας, κατανοούμε πόσο λειτουργικό είναι το παραμύθι για τη φαντασία και για την προσωπικότητά τους.
Περισσότερα
Μέσα από μια σκηνική ανάγνωση με μουσική και ονειρικές σκηνές, το κάθε παραμύθι που έχουμε επεξεργαστεί «μεταδίδει το μήνυμα ότι οι δυσκολίες της ζωής είναι αναπόφευκτες, απρόσμενες και συχνά άδικες, αλλά όποιος δεν λιγοψυχήσει και εξελιχθεί, κυριαρχεί σε όλα τα εμπόδια». Στην σύνθεση αυτή με του μύθου με τη λογοτεχνία αναπτύσσονται ζητήματα κακοποίησης παιδιών, παιδικής εργασίας και εκμετάλλευσης αλλά και παιχνίδια και προσδοκίες των μικρών ηρώων που ζουν με το όνειρο να καταφέρουν το αδύνατο, όπως οι δικοί τους αγαπημένοι ήρωες των παραμυθιών. Στην σκηνή συναντιέται το όνειρο με τον εφιάλτη, οι αναμνήσεις με το παρόν και ο χρόνος διαθλάται συμπαρασύροντας και το χώρο. Η δυστυχία, η δυσκολία και τέλος η βεβαιότητα ότι ίσως να μην ζήσουμε όπως αυτοί «καλά κι' εμείς καλύτερα», αλλά «θα ζήσουμε», είναι μια νοητή ευθεία, γεμάτη ποίηση και θέατρο, τα οποία αποτελούν ένα προσιτό, χρήσιμο και κυρίως ευχάριστο υλικό για παιδιά και εφήβους . Ειδικά στις μέρες μας όπου αναδεικνύεται πιο επιτακτικό από ποτέ να αποδοθεί στα παιδιά και στους εφήβους η ζωή που τους πρέπει, το έργο προβληματίζει με την διαχρονική ομοιότητα σε συνθήκες και αποτελέσματα.
Η παραστάση είναι στα πλαίσια των Θεατρικών Συνθέσεων 2016-17
Σύνθεση κειμένου - Σκηνοθεσία: Μαρία Φραγκή
Σκηνικά - Κοστούμια: Σάντρα Στεφανίδου
Σχεδιασμός ήχου / μουσική: Άννα Μουζάκη
Βίντεο / Εικαστικές δημιουργίες: Αναστάσης-Παναγής Μελέτης
ΤΗΛΕΦΩΝO ΓΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΣΧΟΛΕΙΩΝ: 6972290814
ΩΡΑΙΟΣ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ, ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΡΩΣΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ . ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΘΕΣΩ ΤΑ ΝΟΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ. ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ ΦΥΓΑΜΕ ΜΕ ΜΙΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ!!
Ιδιαίτερη παράσταση με έντονο το παραμυθιακό στοιχείο. Δεν μπορώ να πω ότι τρελάθηκα. Στην κατανόησή του βοήθησε το ότι γνώριζα εκ των προτέρων το πρώτο παραμύθι με τν εγγονό, οπότε και μου ήταν ευκολότερο να διακρίνω τα όρια μεταξύ των επιμέρους ιστοριών. Περίμενα βέβαια στο τέλος κάπως να δέσουν όλα και κάπου να καταλήξουν.
Ευχαριστώ θεατρομάνια!
Ωραίος ο χώρος καφέ-αναμονής.
Από την παράσταση μου άρεσε η μουσική που ήταν γλυκειά και χαλαρωτική θα έλεγα. Σύντομη παράσταση 40 λεπτών.
Ωστόσο το αρνητικό ήταν ότι έχασα τον ειρμό, την αλληλουχία νοημάτων σε κάποια σημεία, ίσως να φταίει και το ότι δεν ακούω καλά αλλά το ίδιο έπαθε κι η διπλανή μου. Ίσως να οφείλεται και στο ότι δεν έχω διαβάσει ρώσικη λογοτεχνία-παραμύθια και δεν γνώριζα εκ των προτέρων την υπόθεση. Το συστήνω για κάποιον πιο μυημένο που έχει μελετήσει και του αρέσει η ρώσικη λογοτεχνία. Μάλλον όχι τόσο για πολύ μικρά παιδιά που τρομάζουν εύκολα με κάποια πράγματα όπως το σκοτεινό δάσος κλπ.
Όπως και να έχει, ευχαριστώ τη Θεατρομανία!
Πήγαμε Τρίτη βράδυ με τον 12χρονο γιο μας. Ωραίος χώρος, ιδιαίτερα το καφέ-φουαγιέ. Καλές ερμηνείες, ξεχώρισε αυτή του αμαξά που αργότερα έκανε τη Μπάμπα Γιαγκά. Σε όσους αρέσει η ρώσικη λογοτεχνία θα λατρέψουν την παράσταση, είναι όμως λίγο στενάχωρη ειδικά για τα παιδιά. Ευχαριστούμε Θεατρομάνια!