Λόγοι Σιωπής

Κομπάνι, Βυρηττός, Αμμόχωστος, Σμύρνη… Πόσο μακριά είναι οι πόλεις αυτές; Πόσο μακριά είναι από εμάς ο πόλεμος και η προσφυγιά; Ο Πόλεμος ως μορφή και έκφραση της ενόρμησης του Θανάτου έρχεται απροσδόκητα να καταστρέψει όλες τις σταθερές που βιώνει ένας Άνθρωπος, εισάγοντας τον στον χώρο και το χρόνο της τρέλας. Του χάους. Οι πρόσφυγες πολέμου μάρτυρες και φορείς της Μνήμης του Πολέμου έρχονται σε τόπους όπου βασιλεύει η γαλήνη για να μιλήσουν για πράγματα απόκοσμα. Πόσο μακριά όμως είναι όλα αυτά από εμάς;

Το έργο αυτό αποτελεί μια θεατρική σύνθεση πραγματικών μαρτυριών και κειμένων ελλήνων λογοτεχνών που μιλούν για τη φρίκη του Πολέμου. Μεταφέρουν στο θεατή εικόνες και βιώματα από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, τη Μικρασιατική Καταστροφή, την Κατοχή, τον εμφύλιο, την εισβολή στην Κύπρο. Μα μιλούν και για τον διαρκή αγώνα του Ανθρώπου για Ζωή. Στο έργο ανάμεσα στην Ωραία Ελένη ως διαχρονικό σύμβολο της θανάσιμης εξαπάτησης και τα Αηδόνια, που καλούν με το μελωδικό τους τραγούδι τον Άνθρωπο να ζήσει, ο θίασος, ανακινεί μνήμες και βιώματα πολέμου για αποφασίσει μέσα από την αναστήλωση της Μνήμης, να ζήσει συνειδητά.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία – Σκηνική σύνθεση – Επιμέλεια όψεως: Ανδρέας Ζαχαριάδης

Θεατρική ομάδα: Ψυχών Μορφές