Μαρίνα Τσβετάγιεβα - Τρεις βάλτοι

Ένα καλό κείμενο που δυστυχώς αδικήθηκε από την ερμηνεία της ηθοποιού, τόσο που δεν μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε την ροη του. Υπερβολικά ψεύτικη ερμηνεία, σε σημείο να προκαλεί γέλιο ενώ περιέγραφε τραγικές καταστάσεις. Στο τέλος της παράστασης απορούσαμε πως είναι δυνατόν ο σκηνοθέτης να το θεωρεί φυσιολογικό.. Μακάρι να μπορούσα να πω στην ηθοποιό να παρακολουθήσει το "με αγάπη..Μάλια Μελαγια", έναν μονόλογο με απίστευτη ερμηνεία, χωρίς υπερβολές, χωρίς ψεύτικες βραχνάδες στη φωνή και μόνιμο σφίξιμο πονου στα μάτια, που επίσης πραγματεύεται ζητήματα όπως η επιτυχία, η αποτυχία, κι ο θάνατος, και σε κάνει να πιστέψεις οτι πράγματι βρίσκεται η Μάγια μπροστά σου και σου μιλάει για όσα έζησε. Πάρα ταύτα είναι εξαιρετική μουσικός, οπότε καλύτερα να μείνει εκεί.

Μεθαύριο Κυριακή 5 Μάρτη και ώρα 9 μ.μ. στο θέατρο LIFE AND ART THEATER, επαναλαμβανεται η παράσταση του θεατρικού μονόλογου "Μαρίνα Τσβετάγιεβα - Τρεις βάλτοι" του Δημήτρη Βαρβαρήγου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Διαμαντόπουλου και Καλλιτεχνική Διεύθυνση Χάρη Ν. Σεπεντζή. Στον ρόλο της Μαρίνας Τσβετάγιεβα η Μαρία Συμεών.....
Ο Δημήτρης Βαρβαρήγος, όπως έδειξε και σε προηγούμενα θεατρικά του, έχει τη συγγραφική δύναμη ψυχικής διείσδυσης κι ανάδειξης των πιό ουσιαστικών στοιχείων της προσωπικότητας των ηρώων του. Έτσι, και στο νέο του έργο, ψυχογραφεί με τρόπο εξαιρετικό την εμβληματική προσωπικότητα της Ρωσσίδας ποιήτριας, και το δραματικό στοιχείο προκύπτει σαν φυσικό επακόλουθο, μέσα από καταστάσεις και γεγονότα, που επισημαίνονται με μελετημένα και ισορροπημένα φλας μπακ. Είναι ένα δύσκολο έργο με μεγάλες ερμηνευτικές απαιτήσεις, όπου η πολυτάλαντη ηθοποιός Μαρία Συμεών παίρνει την ευκαιρία και δείχνει το μεγάλο ερμηνευτικό της ταλέντο, κι όχι μόνο. Τα όσα διαδραματίζονται στη σκηνή, με τις εξομολογήσεις και τις σχεδόν ακραίες ψυχολογικές μεταπτώσεις, και με την αμεσότητα της παρακολούθησης από τους θεατές, νομίζω πως τελικά καταλήγουν στις ευεργετικές επιπτώσεις ενός ψυχοδράματος....
Η σκηνοθεσία του Γιάννη Διαμαντόπουλου αναδεικνύει τις ουσιαστικές πτυχές του έργου. Η σκηνογραφία - ενδυματολογία του Χάρη Ν. Σεπεντζή εκπληρώνει με τον καλύτερο τρόπο τις ατμοσφαιρικές απαιτήσεις του έργου.. στο ίδιο επίπεδο κινούνται τα ηχητικά και οι φωτισμοί.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ( Συγγραφέας)

Μαρίνα Τσβετάγιεβα του Δημήτρη Βαρβαρήγου
Μιλώ με "απ'ευθείας μετάδοση"των κραδασμών,
που έφερε το έργο σου, Δημήτρη,
Είναι σαν την ηχώ και η γραφή, φαίνεται, όταν αγγίζει την άβυσσο
των ψυχών, ανακλάται σε θραύσματα συνειρμών και ταυτήσεων, εντός μας...

Οι τρεις Βάλτοι....
ένα ποίημα με θεατρική έκφραση!
Η ποίηση του κειμένου, πλανιέται πίσω απ’ τις λέξεις, στις ρωγμές του συναισθήματος του συγγραφέα, στην αύρα της ψυχής του, στη δύναμη του λόγου και φτάνει στην αφή των δαχτύλων του, να βγει επάξια στο χαρτί.
Μετά συναντά κάποιον στο δρόμο της αφήγησης, στην ανάγκη του αναγνώστη, του θεατή, ν’ ανακαλύψει στη στράτα του τον άλλο του εαυτό.
Δυο άκρες του ίδιου ποταμού, συγγραφέας κι αποδέκτης...
ανάμεσα... το ποτάμι, η ροή, ο ηθοποιός, ο αφηγητής, ο εκφραστής της εσώτερης φωνής.
Σαν ακροβάτης στο τεντωμένο σχοινί της Μ.Τσβετάγιεβα, νιώθει ο θεατής...
Ταλαντεύεται στις ψυχικές της διακυμάνσεις, ακροβατεί στο εόρτιο τέντωμα των ερώτων της, ψυχορραγεί με τον άφατο πόνο της απώλειας, συγκλονίζεται με τον ιστορικό καμβά των γεγονότων, που ματώνουν το σώμα και την ψυχή της και τέλος, πνίγεται μαζί της, με τον κόκκινο λώρο -αγχόνη, των επιλογών της!
Όλ’ αυτά με την καταλυτική παρουσία-ερμηνεία, την ευγενική τρυφερότητα της Μαρίας Συμεών, που σκιαγράφησε κι ελευθέρωσε την προσωπικότητα της Μ. Τσβετάγιεβα!
Η συγκίνηση μου χτύπησε κόκκινο κι αισθάνθηκα ..."ένα σύννεφο...με φουστάνια!" παραφράζοντας τον Μαγιακόφσκυ, για να μείνουμε στην ατμόσφαιρα του έργου!
Εύγε σε όλους σας...
από καρδιάς.
Τζένη Κουφοπούλου

Μαρίνα Τσβετάγιεβα
του Δημήτρη Βαρβαρήγου.
Είδα την παράσταση «Τρεις Βάλτοι, Μαρίνα Τσβετάγιεβα» στο Life and Art Theatre στο Γκάζι. Ένας θεατρικός μονόλογος. Ανέλπιστη η αίσθηση που με πλημμύρισε με την έκφραση της Μαρίας Συμεών και που την κράτησε ζωντανή μέχρι το τέλος της παράστασης. Πάθη, έρωτες, αγάπη, συναισθήματα ανθρώπινα, αληθινά, πρόβαλαν μέσα από το κείμενο του Δημήτρη Βαρβαρήγου με τη μοναδική υποκριτική της Μαρίας. Διαφορετική η Μαρία Συμεών στο έργο αυτό, αβίαστα «γίνεται ρόλος», εξομοιώνεται με τη Μαρίνα Τσβετάγιεβα ακόμα και οπτικά. Από μέσα της ξεχείλισε η ποιητική έκφραση εκείνης της μεγάλης ποιήτριας, που μας άγγιξε με αμεσότητα .
Η δεξιοτεχνία του σκηνοθέτη Γιάννη Διαμαντόπουλου, πυροδότησε το ταλέντο της Μαρίας Συμεών, για να ζωντανέψει το κείμενο του συγγραφέα με τις βαθιές του έννοιες και την ποιητική του διάσταση. Ένα εξαιρετικό κείμενο γύρω από την πολυτάραχη ζωή και το έργο της μεγάλης Ρωσίδας ποιήτριας. Γυναίκας καλλιεργημένης, από λόγιο και καλλιτεχνικό περιβάλον, ασυμβίβαστης όμως κοινωνικά, στα ταραγμένα χρόνια της Ρωσίας στις αρχές του 20αιώνα, με συναισθήματα ανθρώπινα, κόρης, μάνας, συζύγου, ερωμένης. Με τον έρωτα και το πάθος να κατακλύζουν την ψυχή της και να αιχμαλωτίζονται στις λέξεις της μέσα στην ποίησή της - μια λύτρωση για την ίδια - δοσμένα μέσα απ’ την πένα του Δημήτρη, τόσο ρεαλιστικά, κεντρίζουν το νου, τις αλήθειες και προκαλούν συγκινησιακή φόρτιση.
Με ρομαντική διάθεση, καθώς λέει ο ίδιος ο συγγραφέας, μπήκε στην ψυχή της ηρωϊδας του και την ακολούθησε βήμα-βήμα, χαράζοντας στο δέρμα του και στην γραφή του, τις ομορφιές, τις δυσκολίες και ότι σκληρό έκείνη βίωσε με την αντίστασή της στην μπουρζουαζία του τόπου της και με την επιβίωσή της σ’ ένα καθεστώς με συλλήψεις και διωγμούς από τους μπολσεβίκους. Αντίστασή της, η ποίηση των αγαπημένων της, του Μαγιακόφσκυ, του Πάστερνακ, της Σοφίας Παρνόκ, της Άννας Αχμάτοβα κι η δική της ποίηση, απόσταγμα απ’ τον έρωτα και τη ζωή της, στάθηκαν στήριγμα στην ίδια και στην οικογένειά της, που ήταν σκορπισμένη με απώλειες φυλακίσεις κι εξορίες. Πρωτοποριακή γυναίκα που πλήρωσε το τίμημα αναζητώντας την απόλυτη ελευθερία της μέσα απ’ το θάνατο. Το έργο της μεγάλο, που όμως άργησε να αναγνωριστεί, μέχρι η ίδια η κοινωνία να αλλάξει.
Με την καλλιτεχνική πρόσέγγιση και σκηνογραφική τοποθέτηση του Χάρη Σερπεντζή, τη μουσική της Μαρίας Συμεών και τη συμβολή όλων των συντελεστών του έργου, η παράσταση χαράχτηκε βαθιά στις αισθήσεις μας.
Τη συστήνω ανεπιφύλακτα με τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους.Καλή συνέχεια!!!
Ελένη Λύτρα-Χαραρά .