Μεσαίες προσδοκίες

Αρχείο Παίχτηκε από 18/03/2016 έως 15/05/2016
στο Θέατρο Πλάτωνος Πολιτεία
Συγγραφέας: Νικόλας Ανδρουλάκης
Σκηνοθέτης: Νικόλας Ανδρουλάκης
Ερμηνεύουν: Λένα Γιάκα, Στέφανος Μουαγκιέ, Άρτεμις Γρύμπλα, Ναταλία Δήμου, Κωνσταντίνος Πλαγιανός, Δώρα Παρδάλη, Νικόλας Ανδρουλάκης

Περιγραφή

Έτος 2031. Σε ένα καθεστώς σκληρό. Με οικονομική ανάπτυξη παράξενη. Με αρρωστημένο πληθωρισμό. Με την υιοθεσία ενηλίκων αντί πρόσληψης για εργασία. Με τους καθρέφτες ποινικοποιημένους. Σε ένα ενεχυροδανειστήριο αγοράς χρυσού υπό χρεοκοπία. Μια οικογένεια σκοτεινή. Με απωθημένα χρυσά. Και προσδοκίες. Περιμένουν καλεσμένους. Κι έρχονται όσοι δεν έπρεπε να έρθουν. Ως άλλοι. Σαν φάρσα. Και στο τέλος δεν θα κερδίσει το καλό.

Περισσότερα

«Αν δεν ήσουν εσύ, ποιος θα ήθελες να ήσουν»

Το δεύτερο θεατρικό έργο του Νικόλα Ανδρουλάκη βουτάει σε χρυσή μπογιά την ορμέμφυτη ανάγκη μας γι' αλληλοσπαραγμό. Και είναι αστείο. Και σκοτεινό. Και παράξενο. Και σε προσκαλεί στο πάρτι, που ετοιμάζει η Βιργινία Σοφούλη, κόρη μεγαλοαστού, νεόπτωχη, μεσήλικη, χήρα, θρησκόληπτη, ρομαντική, υστερική, μισάνθρωπος. Με δυο καταπιεσμένα ψυχοπαίδια φυλακισμένα στο χρυσαφί κλουβί της. Με έναν μαύρο λαϊκοφιλόσοφο ποπ σταρ, που βλέπει τον εαυτό του λευκό, για ενορχηστρωτή. Με αληθινούς ήρωες του Τσαρλς Ντίκενς να ταξιδεύουν στο χωροχρόνο αναζητώντας μια φωλιά να προστατεύσουν την αγάπη τους από τη βία των αιώνων. Ή να προκαλέσουν εξέγερση. Με την ταμία του θεάτρου να μοιράζει ευχές και χαμόγελα στους θεατές. Με αγάπη. Μέχρι το τέλος των προσδοκιών μας.

Κείμενο - Σκηνοθεσία: Νικόλας Ανδρουλάκης
Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου
Κοστούμια: Ιωάννα Τιμοθεάδου
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Εικαστική επιμέλεια: Δημήτρης Κωνσταντάρας
Μουσική επιμέλεια: Νικόλας Ανδρουλάκης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Δημήτρης Κωνσταντάρας, Δώρα Παρδάλη
Παραγωγή: What If ?

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Παρακολούθησα την παράσταση στις 2/3. Δυστυχώς το κείμενο είναι του στυλ "τι θέλει να πει ο ποιητής"? Επί 100 λεπτά να προσπαθείς να καταλάβεις τι γίνεται και να μην μπορείς. Και θα έπρεπε να έχεις διαβάσει και τις Μεγάλες Προσδοκίες του Ντίκενς η να έχεις δει την ταινία ώστε να καταλάβεις τους συνειρμούς. Οι ηθοποιοί προσπαθούσαν αλλά το μόνο που μου έμεινε ήταν ένα συνοθύλευμα ασυναρτησιών.
    Βρίσκω και "αυτοκτονική¨την απόφαση του θεάτρου να βάλει το εξαιρετικό ¨"Στέλλα με τα κόκκινα γάντια" του καταξιωμένου Ι. Καμπανέλλη τις καθημερινές και να βάλει αυτή την πατάτα του παγκοσμίως άγνωστου συγγραφέα τα Σ/Κ..Ευχαριστούμε το θέατρο και την θεατρομάνια για τις προσκλήσεις.

  2. Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση! Πήγαμε χθες στην παράσταση και την ευχαριστηθήκαμε!

    Συγχαρητήρια σε όλους τους ηθοποιούς που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για ένα ομολογουμένως δύσκολο και αρκετά μεταφορικό κείμενο. Σε ορισμένα σημεία προσπαθούσαμε ειλικρινά να καταλάβουμε τις αλληγορίες και τους συμβολισμούς. Γελάσαμε, όμως, και προβληματιστήκαμε πολύ.

    Μία αξιόλογη δουλειά που αξίζει να δει κάποιος.