Mr. Kolpert

Αρχείο Παίχτηκε από 07/10/2015 έως 03/03/2016
στο Vault Theatre Plus
Διάρκεια: 80 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Νταβίντ Γκίζελμαν
Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας
Σκηνοθέτης: Βαγγέλης Λάσκαρης
Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος, Σταυρούλα Γκιόκα, Δημήτρης Κάτσης, Δημήτρης Μαγκλάρας, Μαργαρίτα Παπαντώνη.

Περιγραφή

To έργο αποτελεί έναν καυστικό σχόλιο πάνω στη βία που τροφοδοτεί το σύγχρονο κινηματογράφο και το θέατρο. Όμως με έναν μοναδικό τρόπο εμπεριέχει την βία και την χρησιμοποιεί, ως κύριο συστατικό της πλοκής και της δράσης. Το γέλιο που τυχόν θα προκαλέσει είναι πικρό. Αρκεί να σταθείς και να αναλογιστείς με τι ακριβώς γέλασες και πόσα από τα χαρακτηριστικά των ηρώων κρύβεις βαθιά μέσα σου.

Περισσότερα

Πρόκειται για τη μαύρη κωμωδία του Νταβίντ Γκίζελμαν, μόνιμου συνεργάτη της Schaoubuhne του Βερολίνου και του Royal Court Theatre του Λονδίνου. Το 1999 μετά την πρεμιέρα του έργου η Guardian έγραψε: “Λίγο Άλμπυ, λίγο Χίτσκοκ, λίγο Ταραντίνο, ο Mr. Kolpert, είναι ένα έργο που θα πέθαινες για να το ανεβάσεις μια μέρα. Ποτέ δεν υπήρξε κωμωδία πιο μαύρη από αυτή”.

Μέσα από ένα ευρύ φάσμα πολιτιστικών αναφορών, με δόσεις εξπρεσιονιστικές, σουρεαλιστικές και ρεαλιστικές, ο συγγραφέας παίζοντας με τους κώδικες της κωμωδίας κριτικάρει την αστική ανία και την συναισθηματική απονέκρωση, που οδηγεί τους ανθρώπους στα άκρα, ώστε να καλύψουν συναισθηματικά κενά και να κατανοήσουν τις αιτίες των αδιεξόδων τους.

ΤΟ ΕΡΓΟ

“Περάστε. Kαλώς ήρθατε. Χώρος υπάρχει και μόνο ένα πτώμα. Εκεί μέσα στο μπαούλο είναι ο κύριος Κόλπερτ. Εμείς τον ξεκάναμε”. Είπε ο Ραλφ αγκαλιάζοντας τρυφερά την σύντροφο του, τη Σάρα, κοιτώντας στα μάτια τους καλεσμένους τους, την Έντιτ και τον Μπάστιαν. Η Έντιτ χαμογέλασε αμήχανα συμμεριζόμενη το αστείο (;) του οικοδεσπότη. Ο Μπάστιαν θα ήθελε πολύ να διατηρήσει την αυτοκυριαρχία του, όμως κάτι τέτοιο είναι κόντρα στην ιδιοσυγκρασία του! Λίγο πριν η οργή του ξεχειλίσει, ο Ραλφ θα πιάσει στα χέρια του την αγαπημένη του κάμερα, το τρίτο του μάτι, προέκταση όχι μόνο του καρπού του, αλλά και ολόκληρου του εαυτού του, θα την στρέψει πάνω στους καλεσμένους του, ζουμάρωντας, σχεδόν σημαδεύοντας τα πρόσωπα τους. Η Σάρα με μια γρήγορη κίνηση κι αφού μόλις έχει συμπληρώσει το κραγιόν στα χείλη της θα διακόψει με ευγένεια “Δεν σας ρώτησα τι θα πιείτε; Αν πεινάτε μπορούμε να παραγγείλουμε κάτι.”. “Πίτσαααα” απάντησε λαίμαργα η Έντιτ.

Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Βικτωράτου
Μουσική επιμέλεια: Γιάννης Γεωργόπουλος
Φωτογραφίες: Γιώργος Στριφτάρης
Video Teaser: Θοδωρής Θεοδώρου
Διδασκαλία σκηνικής μάχης - Κινησιολογία: Δαμιανός Νικολαϊδης
Β. Σκηνοθέτη: Τζίνα Μίαρη
Αφίσα: wework_design
Εκτέλεση Παραγωγής: Σοφία Παναγοπούλου
Προβολή - Επικοινωνία: BrainCo ΑΕ
Παραγωγή: VAULT

Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο Νταβίντ Γκίζελμαν γεννήθηκε στην Κολονία το 1972. Σπούδασε δραματική γραφή στην Hochschule der Kunste του Βερολίνου. Έχει γράψει και σκηνοθετήσε τα έργα Die Globen και Ernst in Bern. To ραδιοφωνικο του έργο Blauzeugen κέρδισε το 2000 το βραβείο Der Lautsprecher της Ακαδημίας των Τεχνών. Το 1999 η συμμετοχή του στο “Διεθνές Εργαστήρι” του Royal Court Theatre του Λονδίνου ήταν ο “Mr. Kolpert”, που έκτοτε ανέβηκε στην Αγγλία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Γαλλία κ.α.

Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ

Ο Βαγγέλης Λάσκαρης σπουδάσε Θέατρο στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Πέτρας. Είναι κοινωνιολόγος, απόφοιτος του Πάντειου Πανεπιστημίου, με μεταπτυχιακές σπουδές στα οικονομικά στο Univercity οf Kentucky. Η πρώτη σκηνοθετική του δουλειά ήταν το “Jack and Jill” της Jane Martin, που ανέβηκε στο Vault το χειμωνα του 2013 και συνεχίστηκε την επόμενη σεζόν στο Life 'n' Art Theater και στο Θέατρο Λιγογραφείον στην Πάτρα. Ακολούθησε το “Nord-Ost, μέρες που ξεχάστηκαν” του Torsten Buchsteiner, στο Vault τη σεζόν 2014-15 και συνεχίζει φέτος στο Αγγέλων Βήμα και σε περιοδεία σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας. Έχει συμμετάσχει ως ηθοποιός στις παραστάσεις : “Γαϊτανάκι” του Arthur Schnitzler σε σκηνοθεσία Αγγελικής Καρυστινού, “Βαϊμάρη 2013” σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, “Heaven on Earth” διαδραστική περφόρμανς της Βάνας Πεφάνη στο Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, κ.α.

Ευχαριστούμε τα Εργαστήρια Ζαχαροπλαστικής Κάκαλης για την ευγενική τους χορηγία.

Βίντεο

33 ΣΧΟΛΙΑ

  2. Είδα την παράσταση την Πέμπτη στις 11/02 χάρη στην διπλή πρόσκληση που κέρδισα από το Θεατρομάνια και σας ευχαριστώ πολύ! Η παράσταση κυλούσε με γρήγορους ρυθμούς που εναλλασσόταν από την ειρωνεία κι από κει στις δεύτερες σκέψεις για το κρυμμένο πτώμα και την κατάσταση που βίωναν οι οικοδεσπότες κι οι καλεσμένοι. Ευχαριστήθηκα τις στιγμές που έκανε εμφάνιση ο πιτσαδόρος στην ροή του έργου!! Δεν ήταν όμως μια παράσταση που με κέρδισε ή μου χάρισε γέλιο χωρίς αυτό να σημαίνει πως είχε να κάνει με τους συντελεστές.

  4. Ήταν κατά τη γνώμη μου μία πολύ αστεία παράσταση. Βαθύτερα μυνήματα δεν "έλαβα", χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα κακό. Απλώς το αναφέρω, σε περίπτωση που κάποιος περιμένει να αντιληφθεί κάποιο έντονο κοινωνικό σχολιασμό. Γενικώς η παράσταση δεν "παίρνει πολύ στα σοβαρά τον εαυτό της" και για αυτό το λόγο, κατα τη γνώμη μου, καταλήγει να κάνει το θεατή να σκάει στα γέλια με τα αλλοπρόσαλα που διαδραματίζονται. Οι ηθοποιοί επίσης, με εξαίρεση λίγο στην αρχή, ήταν πάρα πολύ καλοί, έβγαζαν γέλιο μόνο με την έκφραση του προσώπου.

  6. Παρακολούθησα την παράσταση σήμερα Τετάρτη 10/2/2016.
    Πολύ καλό το σενάριο με μεγάλη δόση μπλάκ χιούμορ. Αρκετό γέλιο μας προσέφεραν οι ερμηνείες όπου ξεχώρισε αυτή του ηθοποιού που υποδύεται τον επισκέπτη Μπάστιαν .
    Θα συνιστούσα την παράσταση ανεπιφύλακτα σε όλους γιατί το χιούμορ της είναι πολύ καλό.
    Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά που παίζουν καθώς και στη σκηνή του VAULT που είναι πολύ ωραία.
    Ευχαριστούμε το θεατρομάνια για την πρόσκληση!!

  10. Παρακολούθησα την παράσταση στις 7/1. Μια καταπληκτική μαύρη κωμωδία που σου προκαλεί αβίαστα το γέλιο και με απρόβλεπτο τέλος. Βέβαια η κεντρική ιδέα είναι σοβαρή, όπως η βία στον κινηματογράφο και οι κακές εργασιακές σχέσεις που όπως λένε οι ηρωίδες, τις έκαναν να θέλουν να πηγαίνουν στην εργασία τους με περίστροφο. Εξαιρετικές ερμηνείες, και ευρηματικά τα ρούχα του ντελιβερά και του οξύθυμου καλεσμένου. Μου άρεσε που ξαναθυμήθηκα την μουσική των CITY του Γερμανικού συγκροτήματος των 80s που πάντρευε το ροκ με το βιολί..
    Ευχαριστούμε το θέατρο και την θεατρομάνια για τις προσκλήσεις.

  11. Παρακολουθήσαμε το Mr Kolpert τη Πέμπτη 07/01
    Ιδιαίτερο το έργο. Πάρα πολύ καλή παράσταση! Οι ερμηνείες των ηθοποιών μας άρεσαν πολύ και ιδιαιτέρως της κυρίας Μαργαρίτας Παπαντώνη. Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές.
    Ευχαριστούμε πολύ το Vault και τη Θεατρομάνια για τη παραχώρηση της διπλής πρόσκλησης.

  13. Μετα από παραχώρηση της φιλης Δέσποινας Νικολαιδου παρακολούθησα την παράσταση στις 30.12.2015 mr kolpert.Ομολογω ότι ηταν μία παράσταση τελείως ιδιαίτερη με κωμικά αλλά και τραγικά γεγονότα που κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή με αρκετά καλες ερμηνείες των νεων αυτών παιδιών. Ευχαριστώ την φιλη και την θεατρομανια.

  14. ΜΙΑ ΚΩΜΙΚΟΤΡΑΓΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΑΛΛΑ ΑΡΚΕΤΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΩΣΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΧΤΑ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΣΧΗΜΑΤΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΟΥΣΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΜΑΥΡΗ ΚΩΜΩΔΙΑ

  15. Μια πολύ καλή παράσταση στο σύνολο της. Συνδιάζει αρμονικά κωμικα και κωμικοτραγικά μέρη του κειμένου. Οι ερμηνείες μου άρεσαν πολύ. Με εντυπωσίασε πολύ η έξοχη Μαργαρίτα Παπαντώνη. Ευχαριστώ πολύ την Θεατρομάνια και το μέλος Ιωάννα Αλεβιζάκη για την παραχώρηση της πρόσκλησης.

  16. Περίεργη και ενδιαφέρουσα παράσταση! Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν αυτό που βλέπεις σου αρέσει ή όχι! Πολύ καλή στο σύνολο! Καλές ερμηνείες των παιδιών με εκείνες του Μπαστιαν και του Pizza boy να ξεχωρίζουν ιδιαιτέρως! Γελάσαμε και το ευχαριστηθηκαμε! Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!

  18. Σας ευχαριστω πολύ για την πρόσκληση.Το Μr Kolpert ειναι μια ενδιαφέρουσα μαυρη κωμωδία αλλα η σκηνοθεσία και η μετάφραση του δεν πέτυχαν στην συγκεκριμένη παράσταση.Καλές οι ερμηνείες των νεων ηθοποιών και πολυ ωραία η μουσικη επένδυση της παράστασης.Μόνο για θεατροφιλους

  25. Πολύ καλή παράσταση, περιγράφει την τρέλα και την βία που μαστίζει μια ζωή χωρίς νόημα και σκοπό. Καλή και γρήγορη σκηνοθεσία, οι ερμηνευτές δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Γελάσαμε και προβληματιστήκαμε. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.

  27. Ανούσιο και αλλοπρόσαλλο. Δεν αισθάνθηκα καμία απολύτως σύνδεση με τους ήρωες, ούτε βρήκα το κείμενο ενδιαφέρον. Αντιθέτως βαρέθηκα από τα πρώτα λεπτά και δεν έβλεπα την ώρα να φύγω. Δυστυχώς οι δείκτες του ρολογιού παρέμεναν κολλημένοι και τα 80 λεπτά περασαν εξαιρετικά αργά και βασανιστικά. Δε θα το συνιστούσα για κανένα λόγο. Ευτυχώς που κέρδισα πρόσκληση (από άλλο site, όχι από τη Θεατρομάνια) και δεν κλαίω τα λεφτά μου.

  31. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.
    Η παράσταση διαπραγματεύεται με έναν κωμικό αλλά και ειρωνικό τρόπο την ανάγκη του ανθρώπου να ξεφύγει από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι ηθοποιοί, νέα παιδιά, θέλησαν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό σε μία αρκετά περίεργη παράσταση. Υπήρχαν στιγμές που πίστευα ότι οι ηθοποιοί είναι έτσι και στην πραγματική τους ζωή...Ότι δε μπορεί να υποκρίνονται σε τόσο μεγάλο βαθμό... Και μόνο στο τέλος, στο χειροκρότημα του κοινού, κατάφερα να δω τις πραγματικές εκφράσεις των ηθοποιών και να αναγνωρίσω το ταλέντο τους!!
    Δεν περνάνε βέβαια απαρατήρητα τα κουστούμια (ειδικά η διαφανής μπλούζα με τη ζωγραφισμένη γραβάτο) καθώς και το στήσιμο της σκηνής που παρά τη μικρή έκταση και τα λίγα αντικείμενα, κατάφερνε να σου δώσει την αίσθηση μίας κατοικίας!!
    Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης!!

  33. Ερχόμαστε από το σκοτάδι και πηγαίνουμε στο σκοτάδι..Το ενδιάμεσο διάστημα το ονομάζουμε ζωή..Ο άνθρωπος σ΄ όλη του την ζωή το μόνο που γνωρίζει με βεβαιότητα είναι ο επικείμενος θάνατος του..Όλη του την ζωή προσπαθεί να τον ξεγελάσει, να του κλείσει πονηρά το μάτι και ν΄ αναβάλλει διαρκώς την επίσκεψή του..Το παιχνίδι αυτό είναι επίπονο, σκληρό και πάντοτε απρόβλεπτο..Τα ανθρώπινα πλάσματα προσπαθούν, με κάθε τρόπο που μπορούν, μέσα από την επιστήμη, την τέχνη, τον πολιτισμό, να εξωραΐσουν, να εξημερώσουν και να τιθασεύσουν τον φόβο του θανάτου και τις αναπόφευκτες συνέπειες του..Η αναμέτρηση αυτή είναι συνήθως άγρια, ισοπεδωτική και άνιση..Άλλοτε προσπαθεί να απομυθοποιήσει όλες τις δοξασίες περί θανάτου, μέσα από ένα μάλλον ΄΄μαύρο΄΄ χιούμορ, που προσπαθεί να προσδώσει στον θάνατο ανθρώπινες διαστάσεις και να τον αξιολογήσει με ανθρώπινα μέτρα και σταθμά.. Προσπαθεί να δώσει σ΄ αυτόν ακόμα και μια ελπιδοφόρα χροιά, με την έννοια του λιγότερου κακού (σε σχέση με μια δύσκολη και επώδυνη εγκόσμια ζωή)..
    Ο MR.KOLPERT του David Gieselmann είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα θεατρικού έργου που προσπαθεί να δώσει έμφαση στις παραπάνω σημειολογικές αναφορές. Στην έξοχη παράσταση που ανέβασε ο πολύ δυναμικός και ελπιδοφόρος Βαγγέλης Λάσκαρης, στο αγαπημένο μας Vault, το παιχνίδι μεταξύ ζωής και θανάτου ξετυλίγεται μ΄ έναν περίτεχνο, απολαυστικό αλλά και συγκρουσιακό τρόπο..Είναι φανερή όμως και η προσπάθεια του Βαγγέλη Λάσκαρη να τονίσει τις σύγχρονες κοινωνικές και επαγγελματικές παθογένειες και ανισορροπίες που καθιστούν την καθημερινή ζωή μας τόσο ανυπόφορη, κουραστική, βαρετή και ανταγωνιστική. Στα ισοπεδωτικά, ακόμα και απάνθρωπα, αυτά πλαίσια ο θάνατος γίνεται οικείος, καθημερινός, ένα παρεάκι που ακόμα-ακόμα μας διασκεδάζει και μας κάνει να ξεχνάμε τις καθημερινές δυσκολίες..Στον βαθμό βέβαια που δεν αγγίζει εμάς αλλά κάποια αλλά πρόσωπα τα οποία δεν τα πολυσυμπαθούμε και θα θέλαμε ακόμα και να βγουν από την ζωή μας..Η επαφή μας με αυτόν γίνεται μια ιεροτελεστία ικανή να μας μυήσει σ΄ έναν αρρωστημένο κόσμο παραφροσύνης και βεβήλωσης της ανθρώπινης ύπαρξης και της ιερότητας του ανθρώπινου σώματος..Στην παράσταση μας παρακολουθούμε την ιστορία μιας φαινομενικά αθώας επίσκεψης. Ένα ζευγάρι καλεί μια συνάδελφο της γυναίκας, μαζί με τον άνδρα της, για κουβεντούλα, ποτό και φαγητό..Το ζευγάρι αυτό όμως κρύβει ένα ΄΄μυστικό΄΄ που είναι ωστόσο και λίγο φανερό..Στην συνέχεια της εξέλιξης του έργου παρακολουθούμε μια σειρά από ανατροπές, εντάσεις, ξεσπάσματα ακόμα και γυρίσματα της πλάτης που καθιστούν την πλοκή άκρως ενδιαφέρουσα, γεμάτη παλμό και ηλεκτρισμό..Ο Βαγγέλης Λάσκαρης ωριμάζει σιγά-σιγά και μας προσφέρει μια παράσταση δουλεμένη με ρυθμούς ελβετικού ρολογιού, πειστική, αληθινή, καίρια και λυτρωτική..Το παιχνίδι με την κάμερα των πρωταγωνιστών είναι και αυτό ενταγμένο στα πλαίσια τ΄ απελευθερωτικά γι΄ αυτούς..Προσπαθούν να βιώσουν μια πολυδιάστατη πραγματικότητα στα πλαίσια της οποίας ο θάνατος γίνεται μια καθημερινότητα και η ανθρώπινη ζωή ευτελίζεται και απαξιώνεται, έστω με το πρόσχημα του ΄΄κακού΄΄, ΄΄αντιπαθητικού΄΄ και ΄΄ακαλαίσθητου΄΄ ανθρώπου..Η κάμερα γίνεται ένα μέσο παγίδευσης του θανάτου, ο οποίος μη μπορώντας να ξεφύγει, μετέχει πλέον ενεργά στο σκοτεινό, γεμάτο πόνο και απελπισία, παιχνίδι των ανθρώπων..Στο τέλος της παράστασης οι τρεις εναπομείναντες ΄΄ζωντανοί΄΄ ήρωες κάθονται σκεπτικοί και προβληματισμένοι..Αυτό είναι ένα αισιόδοξο σημάδι, όχι τόσο όσον αφορά τα όσα προηγήθησαν, αλλά όσο την συνολική θεώρηση των νέων αυτών ανθρώπων απέναντι στην ζωή, τον θάνατο και τις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους..Ενδεχομένως η συναίσθηση των πράξεων τους τους οδηγεί σε ωριμότερες σκέψεις και σε αναθεώρηση πολλών προσανατολισμών και επιθυμιών τους..
    Η σκηνοθεσία του Β. Λάσκαρη είναι πολύ μελετημένη, φιλοσοφημένη, συγκροτημένη, με σαφές όραμα και προσανατολισμό..Φτιάχνει πραγματικά μια παράσταση-κομψοτέχνημα..
    Οι πέντε πρωταγωνιστές δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους ωστόσο νομίζω ότι την παράσταση κλέβει η έξοχη Μαργαρίτα Παπαντώνη με την ντελιριακή ερμηνεία της και ο Δημήτρης Μαγκλάρας με τα απολαυστικά ξεσπάσματά και τα τα σπιθηροβόλα κηρύγματά του..Τα σκηνικά και κουστούμια της Κατερίνας Βικτωράτου είναι πολύ εκφραστικά και αποδίδουν με μεγάλη πιστότητα τις ψυχολογικές αποχρώσεις όπως επίσης και τα συναισθήματα των ηρώων..Αποδίδουν δε τα μέγιστα στην εξέλιξη της παράστασης..Η μουσική επιμέλεια του Γιάννη Γεωργόπουλου είναι πολύ πετυχημένη γιατί πετυχαίνει να δημιουργήσει το κατάλληλο ψυχολογικό περιβάλλον μέσα στο οποίο δρουν οι ήρωες μας..Δημιουργεί ένα αίσθημα αναμονής και εκκρεμότητας το οποίο ΄΄στοιχειώνει΄΄ την παράσταση..Συνολικά η πρόταση του Β. Λάσκαρη είναι μια πολύ αξιοπρεπής, συγκροτημένη και συνεκτική παράσταση που αξίζει όλοι να την ανακαλύψουμε και να την αγαπήσουμε..!
    Σας ευχαριστώ όλους για την προσοχή σας! Να είστε όλοι καλά! Καλή συνέχεια και βέβαια καλό θεατρικό χειμώνα! Να δούμε όλοι μας πολύ ωραίες παραστάσεις!