Ολεάννα

Αρχείο Παίχτηκε από 11/02/2017 έως 07/05/2017
στο Olvio
Διάρκεια: 85΄(χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Ντέιβιντ Μάμετ
Σκηνοθέτης: Νικορέστης Χανιωτάκης
Ερμηνεύουν: Δημήτρη Πετρόπουλος και Κατερίνα Παπουτσάκη

Περιγραφή

Η “Ολεάννα”, έργο εμβληματικό του βραβευμένου με Πούλιτζερ συγγραφέα Ντέιβιντ Μάμετ, παρουσιάζεται από τις 11 Φεβρουαρίου στο θέατρο OLVIO. Ο Δημήτρης Πετρόπουλος, στο ρόλο του καθηγητή Πανεπιστημίου και η Κατερίνα Παπουτσάκη στο ρόλο της φοιτήτριας, παγιδευμένοι σε ένα ανελέητο παιχνίδι εξουσίας, αναμετρώνται με σφοδρότητα στο ευαίσθητο πεδίο της εκπαίδευσης.

Περισσότερα

«Εκείνος λέει, ότι ήταν απλώς ένα μάθημα. Εκείνη, σεξουαλική παρενόχληση.
Όποιον και να πιστέψετε, θα κάνετε λάθος». 
Ντέιβιντ Μάμετ

Ένας επιτυχημένος Καθηγητής Πανεπιστημίου προτείνει σε μια νεαρή φοιτήτριά του ιδιαίτερα μαθήματα, καθώς εκείνη ανησυχεί, ότι θα αποτύχει στις εξετάσεις. Μια συνήθης, όμως, συμφωνία εξελίσσεται σε μια βίαιη λεκτικά, ψυχολογικά και σωματικά αντιπαράθεση: η φοιτήτρια τον κατηγορεί για κατάχρηση εξουσίας και σεξουαλική παρενόχληση και για τον καθηγητή το όνειρο της μονιμοποίησης και της αγοράς ενός καινούργιου σπιτιού καταρρέει.

Στην “Ολεάννα”, ο Ντέιβιντ Μάμετ διερευνά τα όρια των ανθρωπίνων σχέσεων, σκιαγραφεί τις σχέσεις εξουσίας που αναπτύσσονται ανάμεσα στα φύλα και καταδεικνύει την αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μέσω του λόγου. Κυρίως, όμως, ο Μάμετ γράφει ένα έργο για την πολιτική ορθότητα.

Γραμμένη το 1992, η “Ολεάννα” ανέβηκε ένα χρόνο αργότερα στο διεθνούς φήμης Royal Court Theatre σε σκηνοθεσία του βραβευμένου με Νομπέλ Χάρολντ Πίντερ. To 1994 o ίδιος ο Μάμετ μετέφερε το έργο του και στον κινηματογράφο με τον ομώνυμο τίτλο.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κατερίνα Παπαγεωργίου
Επιμέλεια Κίνησης: Νατάσα Παπαμιχαήλ
Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα.
Βοηθός σκηνοθέτη: Έμμα Μαυρέλη
ΠΑΡΑΓΩΓΗ: Θέατρο OLVIO

Βίντεο

13 ΣΧΟΛΙΑ

  1. ΚΑΛΕΣ ΟΙ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ, ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕ ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΕΚΝΕΥΡΙΣΜΟ ΦΕΥΓΟΝΤΑΣ(ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΩΣΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΚΑΝΑ ΜΙΣΑΩΡΟ ΝΩΡΙΤΕΡΑ). ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΝΙΣΟΜΕΡΗ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΩΣ ΜΑΡΤΥΡΑ.ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΕΝΩ ΕΙΣΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΠΑΘΗΤΙΚΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΠΟΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΝ ΕΝΑΝΤΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΠΟΤΑΠΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΤΗΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΙ ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΜΑΥΡΟΣ ,ΟΠΟΥ ΤΟ ΚΟΠΛΙΜΕΝΤΟ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ, ΕΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΣΚΕΦΤΕΤΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ(ANTHRAX) ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ, ΑΦΑΙΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΔΙΔΥΜΟΙ ΠΥΡΓΟΙ ΑΠΟ ΤΑΙΝΙΕΣ, ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΟΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΤΑΜΠΕΣ ΣΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙΑ ΚΛΠ ΑΛΛΑ, ΑΝ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΟ DNA ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΕΤΡΑΝΕ ΠΡΩΤΑ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ. ΤΕΛΙΚΑ ΜΟΥ ΕΒΓΑΛΕ ΜΟΝΟ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΩΣ ΕΡΓΟ.

  2. Εξαιρετική παράσταση από τις καλύτερες που έχω δει αυτή τη σεζόν!!! Πραγματεύεται το ρόλο της εξουσίας και πως αυτή εναλλάσεται από το θύτη στο θύμα. Μία ευκαιρία να αναρωτηθείς για το εάν ο ίδιος παίζεις τους αντίστοιχους ρόλους στη ζωη και για το πως και αν βάζεις τα όρια στις προσωπικές σου σχέσεις. Σίγουρα είναι μια παράσταση που σε προβληματίζει και αποτελεί βάση για πολλές συζητήσεις μετά το τέλος της. Εξαιρετική η σκηνοθεσία καθώς και η μουσική. Το έργο δεν κούρασε στιγμή με αποκορύφωμα το δυναμικό του τέλος! Συγχαρητήρια σε όλους γι αυτή την αξέχαστη παράσταση! Ευχαριστούμε πολυ θεατρομάνια!!!

  3. Το θέατρο Olvio είναι ένας σύγχρονος χώρος, λειτουργικός από κάθε άποψη με άνετο φουαγιέ που καταλήγει σε μια μικρή αυλή. Η προχθεσινή παράσταση η οποία ξεκίνησε λίγα λεπτά πριν τις 8, πραγματεύεται ένα παιχνίδι εξουσίας μεταξύ ενός καθηγητή και μιας φοιτήτριας. Το έργο χωρίζεται σε 3 πράξεις όπου οι βασικοί πρωταγωνιστές ξεδιπλώνοντας διάφορες πτυχές του χαρακτήρα τους μετατρέπονται από θύματα σε θήτες και αντίστροφα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπονομεύεται η πρόσκαιρη κρίση του θεατή ο οποίος βρίσκεται διαρκώς σε δίλημμα. Εξαιρετικές οι ερμηνείες και από τους δυο ηθοποιούς και ενδιαφέρουσα η σκηνοθεσία, στα πλαίσια της οποίας το στοιχείο της υπερβολής χρησιμοποιείται μόνο όπου έχει νόημα. Ευχαριστώ τη θεατρομάνια για τη διπλή πρόσκληση.

  4. Πριν λίγο γύρισα απ' το θέατρο Olvio και την παράσταση Ολεάννα. Ένα έργο με ψυχολογική, λεκτική αλλά και σωματική βία το οποίο πραγματεύεται τα παιχνίδια της εξουσίας, του θύτη και του θύματος, σε ρόλους που εναλάσσονται. Οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών αξιοπρεπέστατες, μια παράσταση που αξίζει σίγουρα τον χρόνο μας! Θεατρομάνια σ' ευχαριστώ πολύ!

  5. Πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση, με αξιόλογες ερμηνείες. Όσο για τον τίτλο – αναρωτήθηκα τι σχέση έχει με το έργο και το έψαξα λίγο: Το «Ολεάννα» δεν είναι όνομα-ρόλος, αλλά αναφέρεται σε τόπο άγονο, ουτοπικό, που διαψεύδει τις προσδοκίες. Κι αυτό είναι το νόημα του έργου, η αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας μέσω του λόγου: Δυο υποκειμενικές αντιλήψεις συγκρούονται, η επικοινωνία γίνεται αδύνατη, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος, θύτης και θύμα αλλάζουν ρόλους μέχρι το εκρηκτικό φινάλε και ο Μάμετ αφήνει τον θεατή να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.
    Ευχαριστώ πάρα πολύ για την πρόσκληση.

  6. Μια παράσταση που σε προβληματίζει.Πραγματεύεται το ρόλο της εξουσίας ,συμπαθητικές οι ερμηνείες
    των δύο ηθοποιών. Λίγο βαρετό το έργο στην αρχή,στη πορεία όμως παρουσιάζει ενδιαφέρον με ενα εντυπωσιακό φινάλε στο τέλος.Ευχαριστώ πού ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ.!!!