Παρατήρηση του άχρονου

Διάρκεια: 60'
Κείμενο: EYPRAKSIA
Σκηνοθέτης: EYPRAKSIA

Περιγραφή

Το έργο Παρατήρηση του Άχρονου πραγματεύεται την ποιότητα κα τη δυναμική της Παρατήρησης του μέσα και του έξω,την αυτοπαρατήρηση και την εξέλιξη της ύπαρξης μέσα απο τις αξίες της που είναι η Ααφομοίωση-Ενσυναισθηση-Συνείδησή .

Περισσότερα

Θεατροεικαστικη παράσταση
Η Παρατήρηση είναι το κλειδί της Ελευθερίας .-επίγνωση της Εικονικότητας του κόσμου  Παρατήρηση,Αυτοπαρατήρηση, Παρατηρουμενος και Παρατηρητης.μέσα από την Παρατήρηση έρχεται η Εξέλιξη
Mια Μεταφορά της Παρατήρησης Εξω από τον Εαυτό  μια σχέση Αλληλο
παρατήρησης ο Ένας του Άλλου
Το Άχρονο σημαίνει το Αθάνατο  το Άπειρο,το Παρόν είναι το Αχρονο
 η στιγμή της καθαρής Αυτογνωσιας δεν πρέπει να κινείται  από το παρελθόν και το μέλλον το πριν και το μετά.Η Στιγμή είναι το Αχρονο.Παρατήρηση του Άχρονου-Παρατήρηση του Απείρου-Παρατήρηση  του ίδιου του Εαυτού.
Ο Παρατηρούμενος στέκεται στα  όρια του Εγκλεισμού του, στα Ορια όπου ο Άνθρωπος δεν χωράει .στα Όρια της Πνευματικής του  Γιγάντωσης Ένα υπερβατικό Ον που δεν χωράει στα Όρια  στα Σύνορά που του Επιβάλλουν και χτίζουν γύρω του σε μια προσπάθεια Αυτοεγκλεισμου
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ  του Έσω Σύμπαντος, στο Εσωτερικό του Απείρου,στην Παράλληλη διάσταση Πνοων,Παρατήρηση της Απόστασης του Όλου, της Αποδόμηση,της Άυλης Ακινησιας του Απείρου,στην Ολική Απρόφηση
του Φωτός,Στην Ένωση του Μη Ορατού,στην Άπνοια της Αιωρησης
στο Αιώνιο της Καθαρότηταςς, Παρατήρησή στο Βασίλειο της Σιγης,Στην Πέτρα της Αντανακλασης,στο Πεδίο της Διερεύνησης του Όλου,Στο Σώμα της Φωτιάς,στη Σιγή του Ακίνητου,στο Παρελθον του Χρόνου,στην Ύπαρξη της  Λήθης,στο Σημείο της Διάστασης του Είναι,στην Κατεύθυνση του  Τέλους,στο Σύμβολο της Λύπης, Στη Στιγμή της Αθανασίας,στο  Ανάγλυφο των Σωμάτων.
Σκηνοθεσία-Σύλληψη-Απόδοση-Κειμενα-Σκηνική /Ηχητική Εγκατάσταση-Φώτα-Ήχος-Κοστουμια: EYPRAKSIA

Υπο την Αιγίδα της UNESCO
Η παρασταση ειναι σε συνεργασια με το θετρο της Ανωτατης Σχολης Καλων Τεχνων

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Όμορφη και επιβλητική παρουσία, ο φωτισμός σκιαγραφούσε παραστατικά το πρόσωπο. Ο εγκλεισμός του απείρου στα όριά του.... επανάληψη τριών (?) κειμένων, με το πρώτο να σε κρατά (15') και έπειτα να προσεγγίζεις το νόημα στην παύση των βαρύγδουπων λέξεων. Λέξεις, λέξεις, λέξεις ρυθμικά χτίζοντας ένα κελί που αποδράς μετά από λίγο. Θα θέλαμε να μείνουμε σε αυτό το χαράκωμα, αλλά προσωπικά δεν τα κατάφερα. Μινιμαλιστική κινησιολογία. Η παράσταση θα μπορούσε να είναι 15-20' λεπτά, να μην ξεχειλώσει δηλαδή μια μικρή σε διάρκεια παράσταση, εμφάνιση του "λίγου ως πολύ και του πολύ ως λίγον"... Όμορφη στιγμή ήταν η τροχάδην ηχητική επανάληψη του κειμένου που έτεινε προς άκουσμα σταγόνων και το γαλάζιο φόντο του βυθού (δελφίνια).
    Ευχαριστούμε για την προσφορά ενός εισιτηρίου που μας ταξίδεψε στο σκάφανδρο του μέσου....