Πατρίσια Χάισμιθ : εισαγωγή στο σασπένς

«Τι είναι σασπένς;

Σασπένς, είναι να σκέφτεσαι το χειρότερο για τους ανθρώπους.

Είναι το κουσούρι, που σου αφήνει αυτό το επάγγελμα.

Ένας ποιητής, δεν ξέρω, ίσως και να βλέπει γύρω του  κάτι καλύτερο»

Η Υπόθεση:

Η διάσημη συγγραφέας αστυνομικής λογοτεχνίας παραδίδει μαθήματα δημιουργικής γραφής σε υποψήφιους νέους λογοτέχνες, αναλύει τι είναι το σασπένς και πώς δημιουργείται, τι ρόλο παίζει η ατμόσφαιρα, πως κατασκευάζονται πετυχημένοι χαρακτήρες, που βρίσκεται η έμπνευση και πως οργανώνεται η πλοκή. Σταδιακά ο θεατής οδηγείται μέσα στον σκοτεινό της κόσμο, όπου ο καθένας μπορεί να γίνει δολοφόνος. Τρεις μαθητές της, αναλαμβάνουν τους ρόλους φανταστικών χαρακτήρων και δίνουν σάρκα και οστά στους φόβους και τις φαντασιώσεις της.

Αντί σκηνοθετικού σημειώματος:

Όπως σημειώνει ο συγγραφέας Παναγιώτης Χριστόπουλος, το έργο που γράφτηκε με αφορμή ένα εγχειρίδιο για επίδοξους συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας, είναι η πιο τρυφερή ερωτική επιστολή για τη συγγραφή, που έχει διαβάσει ποτέ. Μια ματιά στην καθημερινότητα ενός συγγραφέα και μαζί διάφορες συμβουλές επιβίωσης για κάθε άνθρωπο, που έχει αποφασίσει να αφιερώσει τη ζωή του στο γράψιμο.

Πρόθεση του σκηνοθέτη Ιωσήφ Βαρδάκη ήταν να γίνει μια παράσταση που να αποδίδει το σαρκαστικό χιούμορ αλλά και την παρανοϊκή ματιά της Χάισμιθ πάνω στην καθημερινότητα. Αυτό έκανε η Χάισμιθ: Έπαιρνε απλές, καθημερινές καταστάσεις και τις διάβρωνε, για να φέρει στην επιφάνεια την δολοφονική δυνατότητα του καθενός. Και το έκανε με μεγάλο προσωπικό κόστος. Η παράνοια έφτασε να διαβρώσει και τη δική της ζωή.

Κείμενο: Παναγιώτης Χριστόπουλος
Σκηνοθεσία : Ιωσήφ Βαρδάκης
Πρωτότυπη Μουσική : Γιώργος Ρους
Σκηνικό : Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Καλλιανίδου
Βοηθός ενδυματολόγου: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Βοηθός φωτιστή: Μαρίνα Κόντα