Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ

Αρχείο Παίχτηκε από 01/02/2016 έως 19/04/2016
στο Βέμπο
Διάρκεια: 100'
Κείμενο: Όσκαρ Ουάιλντ
Διασκευή: Γιάννης Βολιώτης
Σκηνοθέτης: Γιάννης Βολιώτης
Ερμηνεύουν: Φώτης Λάμαρης, Μιχάλης Παναγόπουλος, Δημήτρης Σιγανός, Φανή Γεωργακάκη, Αντώνης Τακτικός, Βασίλης Ταρατόρης

Περιγραφή

Επειδή το κλασικό είναι πάντα νέο! Μερικοί το προτιμούν Γκρέυ. Και κάποιοι δίνουν τις δικές τους 3D διαστάσεις στο μύθο της αιώνιας νεότητας, στον αιώνα της θεοποίησης της εικόνας. Εδώ η αποθέωση και η αποκαθήλωση του προσωπικού και κοινωνικού πορτραίτου διαδέχονται η μία την άλλη, σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι συνειδησιακών αντανακλάσεων με φόντο το Βικτωριανό Λονδίνο, που μηδενίζει το υπαρξιακό κοντέρ και "δολοφονεί" χαρακτήρες ενός κόσμου, που ζει πέρα απ' τα όρια της κρίσης και συντονίζεται μόνο με την προσωπική ηθική, ενώ ο Ντόριαν Γκρέυ είναι διατεθειμένος για όλα, σ΄αυτό το παιχνίδι της ψυχής και της αιώνιας ύπαρξης.

Περισσότερα

Μια παράσταση - γέφυρα που έχει τη δική της ιστορία, "προβάλλοντας" και βγάζοντας στο φως έναν ολόκληρο κόσμο New Age ηθικής, με όλα τα επίπεδα, τις αποχρώσεις και τις γκρίζες ζώνες της συνείδησης, ενώ ο κλασικός μύθος του Όσκαρ Ουάιλντ έρχεται να ακτινοσκοπήσει όλο το σύμπαν της ανθρώπινης ματαιοδοξίας, από τον έρωτα έως το τέλος του κόσμου και ενός σύμπαντος προσωπικού και επικίνδυνου.

Οι προσωπικοί δαίμονες αναζητούν τα βήματά τους, μπαινοβγαίνοντας σε δυο παράλληλα σύμπαντα και συντονίζονται επί σκηνής στους ήχους μιας πρωτότυπης μουσικής υπόκρουσης, που δίνει τον τόνο ενός προδιαγραφέντος πεπρωμένου, από το πιάνο του Φώτη Λάμαρη.

Αναστρέφοντας το φακό, σε μια σύγχρονη κρίση ταυτότητας, οι πρωταγωνιστές του Γιάννη Βολιώτη ακροβατούν σε παράλληλα σύμπαντα, ανάμεσα στην προσωπική  και την οικουμενική ηθική, το χρόνο και το χώρο, που αλλάζει με ταχύτητα φωτός και που ανάμεσα στο χθες και το σήμερα η ισορροπία κρύβεται στο κενό.

Κλασικά υπαρξιακά διλήμματα, που γράφουν ιστορία στην πρωτότυπη διασκευή του Γιάννη Βολιώτη, σε παγκόσμια πρώτη, στη σκηνή του ιστορικού Θεάτρου Βέμπο. Η εμπνευσμένη διασκευή του κειμένου και η τέχνη της εικόνας του Γιάννη Βολιώτη έρχονται να κλέψουν για δεύτερη φορά τις εντυπώσεις μετά τη "Σμύρνη μου αγαπημένη" και να μας ταξιδέψουν με ταχύτητα φωτός στις προβολές του Βικτωριανού Λονδίνου, που ζωντανεύει επί σκηνής στο ιστορικό Θέατρο Βέμπο, σε μια ατμοσφαιρική υπερπαραγωγή εικόνας και ήχου, από την εικόνα και την πένα του Γιάννη Βολιώτη και την πρωτότυπη μουσική του Φώτη Λάμαρη.

Μια παράσταση-αποκάλυψη, που υποστηρίζεται από πρωτότυπη καμπάνια, που εξελίσσεται με teaser trailers από τις 3 Δεκεμβρίου έως την αποκάλυψη της 10ης Δεκεμβρίου, για να κορυφωθεί με στοχευμένα event πριν την πρεμιέρα της 25ης Ιανουαρίου, ενώ το εμπνευσμένο κείμενο της παράστασης από το Γιάννη Βολιώτη αναμένεται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Κάπα. Το soundtrack της παράστασης από τον Φώτη Λάμαρη, σύντομα από τα ταμεία του Θεάτρου Βέμπο.

Το πορτραίτο της παράστασης:
Φωτισμοί: Αργύρης Θέος
Σκηνικά: David Negrin
3D Visual Art: Γιάννης Βολιώτης
Κοστούμια: JP John Pan
Χορογραφίες: Βαγγέλης Παπαδημητρίου
Μουσική: Φώτης Λάμαρης
Παραγωγή: Volition Spectacle
Συμπαραγωγός: Γιώργος Βέττος
Marketing & Επικοινωνία: Playwalk
Cultural Marketing: Δέσποινα Πρίνια (Playwalk)
Οργάνωση παραγωγής – Creative Director: Άρης Σομπότης (Volition Spectacle – Playwalk)
Φωτογραφίες: Δημήτρης Ευλαμπίδης (Redboxstudio)

Ιστοσελίδα: www.doriangray.gr
Facebook: www.facebook.com/doriangraygr/
Twitter: www.twitter.com/doriangraygr

Βίντεο

24 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Εξαιρετική η μουσική και τα εφέ της παράστασης. Ωραία η σκηνοθεσία, ο χώρος και τα σκηνικά. Αν οι ερμηνείες ήταν καλύτερες, το έργο θα μπορούσε να απογειωθεί. Θα πρότεινα σε όποιον επιθυμεί να το παρακολουθήσει, να είναι από πριν γνώστης της υπόθεσης γιατί γίνονται αρκετά άλματα στο κείμενο, κάτι που δημιουργεί ερωτηματικά και ασάφειες σε όποιον δεν την γνωρίζει. Έβλεπα αρκετό κόσμο να συζητά και να ασχολείται με το κινητό του κατά τη διάρκεια της παράστασης. Προφανώς δεν γνώριζαν τι πάνε να δουνε και το έργο δεν κατάφερε να τους κερδίσει. Κρίμα και για τους ίδιους, αλλά και για τους υπόλοιπους που βρίσκονταν εκεί συνειδητά. Ήταν ιδιαίτερα ενοχλητικό. Σε γενικές γραμμές, το έργο μου άρεσε και θα το πρότεινα, όχι τόσο ως εξαιρετική παράσταση όσο ως ιδιαίτερη θεατρική εμπειρία.

  3. Εξαιρετικό κλασικό έργο, πολύ καλή μουσική επένδυση και ζωντανό πιάνο από τον πρωταγωνιστή, πρωτότυπα ψηφιακά 3D σκηνικά, πολύ καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες και όλα αυτά σε ένα πολυτελές και άνετο θέατρο.. Απο τις πολύ καλες θεατρικές εμπειρίες... Παράσταση ανταξια της ιστορίας και του ονόματος του Θεάτρου. Μην τη χασετε!!! Θεατρομάνια ευχαριστω πολύ για την πρόσκληση.

  4. Μια καταπληκτική παράσταση .! Το 3D σκηνικο έδινε μια διαφορετική νότα σε όλο το έργο πραγματικά πολυ εντυπωσιακό το αποτέλεσμα .! Πολλά συγχαρητήρια σε όλους τους ηθοποιούς..!
    Ο κάθε ενας ερμήνευσε με πολυ ταλέντο τον
    ρόλο του .!

  5. Ο Φώτης Λάμαρης είναι ο πρωταγωνιστής στο "Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" του Όσκαρ Ουάιλντ που ανεβαίνει Δευτερότριτα στο θέατρο Βεάκη σε διασκευή και σκηνοθεσία Γιάννη Βολιώτη. Ο Φώτης Λάμαρης επίσης είναι εξαιρετικός μουσικός και εκπληκτικός πιανίστας, όπως όλοι μας το καταλαβαίνουμε βλέποντας την παράσταση. Ο Φώτης Λάμαρης καλά θα κάνει να αφήσει την ηθοποιία κατά μέρος και να επικεντρωθεί σε αυτό που έχει ταλέντο και κατέχει πολύ καλά: τη μουσική...Γιατί όσο και αν μας μάγεψε με την εκπληκτική πρωτότυπη μουσική που έχει γράψει ο ίδιος ή με το εκπληκτικό πραγματικά ρεσιταλ πιάνου που δινει ζωντανά άλλο τόσο μας κάνει να θέλουμε να εξαυλωθούμε της θεατρικής αιθούσης όταν παριστάνει ότι "υποκρίνεται"...Η παράσταση γενικά είναι μέτρια με φωτεινή εξαίρεση τους Μιχάλη Παναγόπουλο και Δημήτρη Σιγανό...ο πρωταγωνιστής σαν ηθοποιός είναι εντελώς ατάλαντος και απαίδευτος. Σκηνικά σχεδόν ανύπαρκταμ αφού βομβαρδιζόμαστε συνεχώς με βίντεο (ανεκδιήγητη η κινηματογραφημένη σκηνή με τη σφαίρα, έξω εντελώς από το κλίμα του έργου.). Για τα κοστούμια τι να γράψει κανείς όταν σε έργο που τοποθετείται η δράση του χρονικά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, βάζεις τη μοναδική γυναίκα του έργου να φοράει στενή φούστα μίνι....Σε γενικές γραμμές μία μετριότητα, με υπέροχη μουσική και υπέροχη αφίσα!

  6. Καλή προσπάθεια με θετικά και αρνητικά στοιχεία. Στα θετικά πέρα από το υπέροχο κείμενο του Όσκαρ Ουάιλντ είναι οι νεωτερισμοί που πραγματικά δίνουν στην παράσταση μια σύγχρονη οπτική (αν και γίνονται λίγο υπερβολικοί κάπου κάπου όπως στη στιγμή με τη σφαίρα) πέρα από την όποια κλασική προσέγγιση μπορεί να έχουμε όλοι στο μυαλό μας και εντυπωσιάζουν, τα φρέσκα πρόσωπα και η καλή μουσική...από την άλλη όμως τεχνικά προβλήματα όπως αυτό με τα μικρόφωνα και την αυλαία είναι λίγο ενοχλητικά. Ερμηνευτικά την παράσταση κλέβει ο ζωγράφος ενώ θα έπρεπε να την κλέβει ο πρωταγωνιστής ο οποίος κατά τη γνώμη μου δεν στέκεται όπως θα έπρεπε στο ύψος ενός ρόλου που είναι αβανταδόρικος έτσι και αλλιώς. Ευχαριστώ Θεατρομανία για την πρόσκληση!!!

  7. Μία σχετικά καλή παράσταση με νεωτεριστικά στοιχεία, που κρατάει το ενδιαφέρον του κοινού σε συνδυασμό με την εναλλαγή σκηνικών και τα μουσικα εμβόλιμα κομμάτια.Τα εκμοντερνισμένα στοιχεία και το πάντρεμα κινηματογραφικού και θεατρικού στοιχείου ήταν ενδιαφέροντα, ωστόσο σε κάποιες σκηνές έμοιαζαν πιο πολύ με παρωδία.Γενικά αρκετά καλή ηθοποιία,με λίγο υποδεέστερο,ωστόσο, τον πρωταγωνιστή.

  11. Παρακολούθησα την παράσταση στις 8/1, ύστερα από παραχώρηση πρόσκλησης από την κα Νατάσα Γιαννίλου την οποία ευχαριστώ και από εδώ. Με λίγα λόγια μια πάρα πολύ καλή παράσταση που θα έλεγα ότι αδικείται στις "αντιθεατρικές" ημέρες Δευτέρα και Τρίτη.
    Εξαιρετικό κλασικό έργο, πολύ καλή μουσική επένδυση και ζωντανό πιάνο από τον πρωταγωνιστή, πρωτότυπα ψηφιακά 3d σκηνικά, πολύ καλή σκηνοθεσία, καλές ερμηνείες, ιδιαίτερα από τον πρωταγωνιστή που θα έλεγα ότι τόσο εμφανισιακά, όσο και με τις γκριμάτσες του ταιριάζει στον ήρωα του Όσκαρ Γουάιλντ. Και όλα αυτά σε ένα πολυτελές και άνετο θέατρο..
    Ευχαριστούμε το θέατρο, την θεατρομάνια και την κα Γιαννίλου για τις προσκλήσεις.

  12. Παρακολούθησα χθες την παράσταση στο θέατρο Βέμπο. Αρκετά φιλόδοξη σκηνοθετική πρόταση πάνω στο διαχρονικό κείμενο του O. Wilde. Πλούσιο σκηνικό με συνεχείς εναλλαγές και ενδιαφέροντα οπτικοακουστικά, ενίοτε κινηματογραφικά, περάσματα. Εύστοχη η επιλογή του Φώτη Λάμαρη στο ρόλο του Γκρέυ. Ευχαριστώ τη θεατρομάνια για την διπλή πρόσκληση.

  13. Είδαμε την παράσταση "Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ" χάρη στη Θεατρομανία. Αυτό που εντυπωσιάζει τον θεατή από την αρχή είναι τα τρισδιάστατα σκηνικά που μεταμορφώνονται καθόλη τη διάρκεια της παράστασης και σε παρασύρουν με ευκολία στη βικτωριανή εποχή. Δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη μεταμόρφωση του Φώτη Λάμαρη, ως Ντόριαν Γκρέυ, που κατά τη διάρκεια της παράστασης μεταμορφώθηκε σταδιακά από αφελής νέος σε δαιμόνιο χαρακτήρα. Σε γενικές γραμμές, μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς.

  15. Όμορφη παράσταση και μια πολύ προσεγμένη μεταφορά του βιβλίου πάνω στην σκηνή. Οι ηθοποιοί αρκετά ταιριαστοί στον ρόλο τους με τον Ντόριαν Γκρέυ να είναι όντως καταπληκτικός. Το 3D σκηνικό είναι αρκετά εντυπωσιακό και δένει αρκετά καλά με την μουσική που συνοδεύει το έργο. Προγραμματίστε να την δείτε!!!Ευχαριστώ το Θεατρομάνια για την πρόσκληση!!!!

  16. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ!ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΣΚΑΡ ΟΥΑΙΛΝΤ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΧΩ ΔΕΙ ΞΑΝΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ.
    ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΟΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΣΤΟ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ.ΥΠΗΡΧΑΝ ΘΕΜΑΤΑ ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΦΩΝΑ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ,ΥΠΗΡΧΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΤΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΚΑΙ ΘΟΡΥΒΟΣ ΟΤΑΝ ΑΛΛΑΖΑΝ ΤΑ ΣΚΗΝΙΚΑ.
    ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΤΩΝ ΗΘΟΠΟΙΩΝ ΞΕΧΩΡΙΣΑ ΑΥΤΗΝ ΤΟΥ ΗΘΟΠΟΙΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ,ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ, ΤΗΝ ΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΚΗΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ. Ο ΦΩΤΗΣ ΛΑΜΑΡΗΣ ΗΤΑΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ΣΤΟ ΠΙΑΝΟ ΑΛΛΑ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕ.ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο "ΝΤΟΡΙΑΝ" ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΛΕΒΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ, ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΙΖΕ ΠΙΑΝΟ ΜΕ ΚΑΘΗΛΩΝΕ! ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!

  17. Ευχαριστω πολυ θεατρομανια για τις προσκλησεις. Η παρασταση με απογοητευσε...οι ερμηνιες δεν ηταν καλες και το καστ απογοητευτικο...το εργο σαν εργο ειναι καταπληκτικο....αλλα αυτο που ειδα δεν με εντυπωσιασε...πολλοι απο το κοινο γελουσαν...

  19. Ο κλασικός μύθος του Oscar Wilde με πρωτότυπα 3D σκηνικά και εξαιρετική μουσική υπόκρουση από τον Κο Φώτη Λάμαρη. Αρκετά καλές ερμηνείες αλλά με κάποια μικροπροβλήματα στον ήχο ίσως λόγω πρεμιέρας. Πολλά ευχαριστώ για άλλη μια φορά στη Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  20. Ωραια παρασταση,υπηρχαν καποια μικροπροβληματακια στον ηχο και στην αυλαια αλλα ειναι η αρχη,πολυ ωραια κομματια στο πιανο επαιζε εκπληκτικα αλλα παρα πολυ μεγαλα δεν χρειαζονταν ολο ενα μερος ηταν αρκετο,Ευχαριστω παρα πολυ για τη προσκληση.