Ζακ ή η Υπακοή

Αρχείο Παίχτηκε από 19/10/2015 έως 01/12/2015
στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Διάρκεια: 70’
Συγγραφέας: Ευγένιος Ιονέσκο
Μετάφραση: Μαργαρίτα Καστρινού
Διασκευή: Γιάννης Μιχαλόπουλος
Σκηνοθέτης: Γιάννης Μιχαλόπουλος
Ερμηνεύουν: Μαργαρίτα Καστρινού, Γιάννης Μιχαλόπουλος

Περιγραφή

Δυο ζωντανοί θεατρικοί χαρακτήρες, ο Ζακ και η Ρομπέρτα, αλληλεπιδρούν με τους γονείς τους, οι οποίοι παρουσιάζονται κινηματογραφημένοι μέσα από 3D προβολή. Οι θεατές, φορώντας 3D γυαλιά κατά την μεγαλύτερη διάρκεια της παράστασης, γίνονται συμμέτοχοι αυτής της πρωτότυπης απόπειρας παντρέματος των δύο τεχνών.

Περισσότερα

Η Εταιρεία Θεάτρου «ΟΙΣΤΡΟΣ» παρουσιάζει την πρώτη 3D θεατρική παράσταση στην Ελλάδα.   Έναν πρωτότυπο συγκερασμό της ψηφιακής και της θεατρικής τέχνης

Ο Ζακ είναι μέλος μιας ευυπόληπτης και καθώς πρέπει οικογένειας, της οικογένειας Ζακ. Ο Ζακ πατέρας, η Ζακ μητέρα και η Ζακλίν αδερφή τιμούν και διαιωνίζουν τις ιερές αρχές της οικογένειας. Ο Ζακ επαναστατεί, ξεστομίζει τη φράση «Δεν μου αρέσουν οι πατάτες!». Η οικογένεια απελπίζεται που ο Ζακ τολμά να μην είναι πια ίδιος με αυτούς. Μετά από ικεσίες και απειλές, ο Ζακ υπακούει και δηλώνει ξανά πως «λατρεύει τις πατάτες». Ανακουφισμένη, η οικογένεια τού δηλώνει ότι ήρθε η ώρα να παντρευτεί και του παρουσιάζει τη νύφη που έχει διαλέξει γι αυτόν: τη Ρομπέρτα Ι, κόρη της οικογένειας Ρομπέρ, δηλαδή του Ρομπέρ πατέρα και της Ρομπέρτα μητέρας. Η Ρομπέρτα Ι δεν φαίνεται αρκετά άσχημη στο Ζακ ώστε να την παντρευτεί αφού έχει μόνο δύο μύτες και εκείνος δηλώνει ότι η μέλλουσα σύζυγός του πρέπει να έχει τουλάχιστον τρεις. Οι Ρομπέρ του εμφανίζουν τη Ρομπέρτα ΙΙ, τη δεύτερη μοναχοκόρη τους που πληροί όλες τις προϋποθέσεις.

Ποιο θα είναι αλήθεια το αποτέλεσμα αυτού του παράξενου συνοικεσίου;

Λίγα λόγια για την παράσταση

Η παράσταση αποτελεί ένα  παιχνίδι ανάμεσα στο θέατρο και τον τρισδιάστατο κινηματογράφο.

Δυο ζωντανοί θεατρικοί  χαρακτήρες, ο  Ζακ και  η Ρομπέρτα,  αλληλεπιδρούν  με τους γονείς τους, οι οποίοι παρουσιάζονται κινηματογραφημένοι  μέσα από 3D προβολή. Οι θεατές, φορώντας  3D γυαλιά κατά την μεγαλύτερη διάρκεια της παράστασης,  γίνονται συμμέτοχοι αυτής της πρωτότυπης  απόπειρας παντρέματος των δύο τεχνών.

Μέσα από την επιλογή του διαχωρισμού μεταξύ ζωντανών και κινηματογραφημένων  χαρακτήρων, η παράσταση προσπαθεί  να φανερώσει  κάτι που αποτελεί  δομικό στοιχείο του έργου. Το γεγονός πως, στην πραγματικότητα, οι μόνοι που προσπαθούν να παραμείνουν ουσιαστικά ζωντανοί μέσα σε ένα κόσμο θαμμένο στην συμβατικότητα και την πλήξη είναι τα δυο παιδιά : ο Ζακ και η Ρομπέρτα. Η αίσθηση της ασφυκτικής πίεσης που ασκεί στα  δύο νεαρά πρόσωπα  το οικογενειακό τους περιβάλλον αποτυπώνεται στα μάτια του θεατή μέσα από την αίσθηση της απειλητικής εγγύτητας που προσφέρει η τεχνική του 3D.

Επίσης, μέσα από  την τεχνική του 3D, εμπλουτίζεται η αίσθηση του Θεάτρου του Παραλόγου, με την οποία είναι εμποτισμένα όλα τα έργα του Ιονέσκο, καθώς  ο θεατής εύκολα απαλλάσσεται από τη ρεαλιστική αντιμετώπιση που θα έδινε η φυσική παρουσία των  προσώπων.

Λίγα λόγια για το έργο

Το έργο «Ζακ ή Η Υπακοή» είναι ένα από το πρώιμα έργα του Ιονέσκο. Όπως αναφέρει ο ίδιος ο Ιονέσκο, ο «Ζακ» είναι ένα οικογενειακό δράμα, όπου αποτυπώνεται γλαφυρά και παρωδείται η ανάγκη της ύπαρξης και διαιώνισης των ιερών θεσμών που αποτελούν άγραφους νόμους και άγια κειμήλια της ταυτότητας κάθε οικογενειακού και κατ’ επέκταση κάθε κοινωνικού συστήματος.

Ο Ζακ, καθώς ενηλικιώνεται, μπροστά στα έκπληκτα μάτια της ιερής οικογένειας, επαναστατεί απέναντι σε αυτή την οικογενειακή και κοινωνική «κλωνοποίηση»: γίνεται το απολωλός τέκνο, ο αχάριστος γιος. Ο Ιονέσκο διερευνά μέσα από το παράλογο τη διαδρομή και τα όρια αυτής της επανάστασης. Μπορεί κάποιος όντως να ξεφύγει από την πορεία που του έχει προδιαγράψει το οικογενειακό και κοινωνικό του σύστημα; Αν σε μεγαλώνουν για να γίνεις κλώνος, πόσο στ’ αλήθεια δύνασαι να χειραφετηθείς; Η μοναξιά της αυτονόμησης, της απόφασης να αποκοπείς από τις νόρμες και να αυτοκαθοριστείς, πόσο μπορεί να μην σε καταβάλει, όταν η σκιά της μεγαλώνει από τη σκιά του χρόνου και κατ’ επέκταση του θανάτου; «Είσαι χρονομετρήσιμος», λέει η Ζακλίν, αδερφή του Ζακ μέσα στο έργο και ο Ζακ υπαναχωρεί.

Και τι ρόλο παίζει ο έρωτας σε αυτό το ταξίδι ανάμεσα στο Εγώ και στον Κόσμο; Μήπως είναι ένα δεκανίκι στη μοναχική πορεία της χειραφέτησης, που οδηγεί τελικά στην ίδια αφετηρία, στον ετεροκαθορισμό; Μπορείς να ζεις μέσα στο Χώρο και το Χρόνο των κοινωνιών και να μην αλλοιωθείς από αυτά;

Η ματιά του Ιονέσκο είναι μάλλον απαισιόδοξη, ή ίσως καλύτερα κυνικά ρεαλιστική. Η Επανάσταση του Έρωτα φαίνεται να φωτίζει για λίγο το γκρι μέσα και έξω, αλλά το σχήμα της είναι κυκλικό και από τη στιγμή που η Επανάσταση γίνει Καθεστώς, όπως συμβαίνει με όλες τις επαναστάσεις στην ανθρώπινη Ιστορία, ένας νέος φαύλος κύκλος εξουσίας και υποταγής ξεκινάει.

Ταυτότητα της παράστασης

Ενδυματολόγος: Ιφιγένεια Φιλοπούλου
Σκηνοθεσία κινηματογραφημένου μέρους: Αργύρης Θέος
Μοντάζ: Γιάννης Καλογερόπουλος
Μακιγιάζ: Μαρούλα Βασιλειάδου
Βοηθός Οπερατέρ: Κώστας Μπάμπης
Ηχολήπτης: Δημήτρης Γιαγκουρίδης
Ηλεκτρολόγος: Παναγιώτης Συργιάννης
Διεύθυνση παραγωγής: Μαίρη Βουτουρλή
Κατασκευή αφίσας: Ειρήνη Τσουραμάνη
Φωτογραφίες: Gertrude Milk

Βιογραφικό της ομάδας

Η εταιρεία θεάτρου «ΟΙΣΤΡΟΣ» συστάθηκε το 2010. Βασικοί συντελεστές της είναι ο Γιάννης Μιχαλόπουλος και η Μαργαρίτα Καστρινού. Έχοντας κοινούς κώδικες και αναφορές, αποφάσισαν να δημιουργήσουν τη συγκεκριμένη ομάδα με σκοπό τη συσπείρωση νέων καλλιτεχνών και τον πειραματισμό με διαφορετικά είδη θεάτρου.

Το 2010, παρουσίασε την παράσταση του Νίκου Τσιφόρου «Η Πινακοθήκη των Ηλιθίων», στο Studio Μαυρομιχάλη και σε περιοδεία το ίδιο καλοκαίρι.

Την θεατρική σαιζόν 2011-12 παρουσίασε  την παράσταση «Το Πηγάδι των Αγίων» του John Millington Synge στο Θέατρο Μεταξουργείο.

Την θεατρική σαιζόν 2013-14 παρουσίασε  την παράσταση «Η Ερυθρά Νήσος» του Μ. Μπουλγκάκοβ στο ίδρυμα Μ. Κακογιάννης .

Η «Ερυθρά Νήσος»  παρουσιάστηκε επίσης  στις  ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού και στο δημοτικό θέατρο Καλλιθέας στα πλαίσια της δράσης του Δήμου Καλλιθέας «Θέατρο για Εφήβους».

Η εταιρεία θεάτρου «ΟΙΣΤΡΟΣ» δεν έχει επιχορηγηθεί από κανένα δημόσιο ή ιδιωτικό φορέα.

Βίντεο

26 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Πολυ ιδιαιτερη παρασταση για απαιτητικους θεατες. Οι διαλογοι σε καποια σημεια κουραστικοι μεν, δικαιολογημενοι λογου Ιονεσκου δε...Πρωτοτυπη η προσεγγιση παρακολουθησης κατα το ημιση της παραστασης με 3D γυαλια! Ευχαριστω το Θεατρομανια για αυτη την ευκαιρια.

  2. Χθες το βράδυ παρακολούθησα την εν λόγω παράσταση. Στο πρώτο μισό οι δυο ηθοποιοί συνδιαλέγονται με χαρακτήρες που περνούν πάνω από τη σκηνή με τη μορφή τρισδιάστατης βιντεοπροβολής. Ομολογώ πως οι χαρακτήρες αυτοί, τους οποίους μπορούσες να απολαύσεις μόνο με τα ειδικά γυαλιά που διανέμονται στην είσοδο της αίθουσας, μου προκάλεσαν δυσφορία. Ίσως αυτός να ήταν ο πραγματικός σκοπός της σκηνοθεσίας γεγονός που μάλλον την καθιστά πετυχημένη. Το δεύτερο μισό το οριοθετώ αυθαίρετα - δεν υπήρξε διάλειμμα - από το σημείο που το ενδιαφέρον μεταφέρεται αποκλειστικά στη σκηνή και τα ειδικά γυαλιά δεν χρειάζονται πια. Το παράλογο κυριαρχεί στο κείμενο και οι ερμηνείες είναι αρκετά καλές. Ο σουρεαλισμός του Ιονέσκο δεν με άφησε αδιάφορο. Ευχαριστώ τη θεατρομάνια για την διπλή πρόσκληση.

  3. Είδα την παράσταση στις 17/11 και ομολογώ ότι βρίσκομαι σε δύσκολη θέση. Αυτό γιατί από τη μια σέβομαι πάντα την προσπάθεια των συντελεστών μιας παράστασης (ειδικά της συγκεκριμένης που οι 2 ηθοποιοί την έστησαν σχεδόν μόνοι τους), από την άλλη δεν μπορώ να παραβλέψω ότι στο 2ο μισό δεν μπορούσα να κρατήσω τα μάτια μου ανοιχτά. Το πρώτο μέρος είχε ενδιαφέρον λόγω των κινηματογραφημένων χαρακτήρων (που και να μην ήταν σε 3D δε θα είχε σημασία για μένα) και επειδή τα νοήματα, παρά το στοιχείο του Παράλογου, ήταν λίγο πιο ξεκάθαρα. Στο 2ο μέρος η σκηνοθεσία είναι υποτυπώδης, η ενέργεια των ηθοποιών δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον και ο διάλογος είναι περισσότερο μια ανταλλαγή άσχετων προτάσεων χωρίς νόημα (αν και γι’ αυτό ίσως ευθύνεται ο Ιονέσκο μετέπειτα έργα του οποίου απόλαυσα περισσότερο). Δεν μετανιώνω που πήγα γιατί ακόμα και μια «χλιαρή» εμπειρία στο θέατρο για μένα μετράει. Ευχαριστώ την Θεατρομάνια για την πρόσκληση.

  4. Eυχαριστούμε πολύ Θεατρομάνια για την προόσκληση. Πολύ διαίτερη παράσταση με στοιχεία σουρεαλισμού και παραλογισμού με ιδαίτερη έμφαση στην καταπίεση που ασκείται από τους γονείς στα παιδιά όσον αφορά τις προσωπικές τους επιλογές.

  5. Παρακολούθησα την παράσταση στις 10/11. Γενικότερα, μου αρέσουν τα έργα του Ιονέσκο και το συγκεκριμένο έχει πολύ ενδιαφέρον. Όσο για την παράσταση, είναι αρκετά πρωτότυπη και πετυχημένη η προσέγγιση με το 3D στο θέατρο του παραλόγου. Και οι ηθοποιοί ήταν πολύ καλοί. Σε γενικές γραμμές, πρόκειται για μία αξιόλογη δουλειά.
    Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

  6. Παρακολούθησα την παράσταση μετά από πρόσκληση του theatromania.gr την Δευτέρα 09-11-15.
    Οφείλω να καταθέσω το πρωτότυπο της χρήσης 3D κινηματογραφημένων διαλόγων σε αλληλεπίδραση με τους δύο ηθοποιούς επί σκηνής. Ευφυής σύλληψη του σκηνοθέτη, η οποία επέτεινε την αναπαράσταση κάποιων ηρώων σαν καρικατούρες κάτι που σίγουρα συμπλέει με την αισθητική του θεάτρου που πρεσβεύει ο Ιονέσκο. Συνήθως η αμιγώς ρεαλιστική απεικόνιση συμβάλλει στην απώλεια μέρους του μηνύματος, ενώ τώρα το τρισδιάστατο δάχτυλο που καταδείχνει τον ήρωα ως αχάριστο γιο είχε μια επιτεταμένη δυναμική.
    Πρώιμο έργο του Ιονέσκο που δεν καταφέρνει να αναδείξει το συντριπτικό του Παραλόγου όπως άλλα πιο γνωστά του έργα και περιορίζεται στο να χαρτογραφήσει επίμονα και με μια προσχεδιασμένη ιδέα την «κοινωνική κλωνοποίηση», χωρίς όμως να καταστήσει αναπόδραστη την οφειλόμενη διαφοροποίηση του θεατή κατά την έξοδό του από την αίθουσα.
    Αξιόλογη προσπάθεια των συντελεστών να πειραματιστούν και με μια άλλη παράμετρο των παραστατικών τεχνών που ενδεχομένως και να αποτελέσει αδιάλειπτο κανόνα στο μέλλον. Καλό θα ήταν να προσπαθήσουν να την επεκτείνουν και σε άλλες δουλειές ακόμη και διαφορετικού ύφους.
    Ευχαριστώ Θεατρομάνια!

    Νικήτας Μ.

  7. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΙΣ 2.11. ΘΑ ΤΗΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΟΥ 3D..ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ.. ΚΥΜΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΟΓΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΙΟΝΕΣΚΟ,,,ΟΠΟΤΕ ΟΙ ΘΕΑΤΕΣ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ...
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!!!!

  8. Παρακολούθησα την παράσταση στις 3/11 και αν μη τι άλλο θα την χαρακτήριζα εξαιρετικά ενδιοφέρουσα λόγω του συνδυασμού θεάτρου του παραλόγου και 3d σινεμά και μάλιστα σε αλληλεπίδραση. Ευκαιρία να δείτε κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα στον πολύ όμορφο "ναό της τέχνης": ΙΔΡΥΜΑ Μ. ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ.
    Ευχαριστούμε το θέατρο και την θεατρομάνια για τις προσκλήσεις.