Σκηνοθέτης: ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΟΥΒΑΡΔΑΣ
Σκηνογραφία: ΕΥΑ ΜΑΝΙΔΑΚΗ
Κοστούμια: ΙΩΑΝΝΑ ΤΣΑΜΗ
Φωτισμοί: ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Μουσική σύνθεση: ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΓΡΙΒΑΣ
Ερμηνεύουν: ΟΡΦΕΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΔΗΣ(ΓΚΙΛΝΤΕΝΣΤΕΡΝ / ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ), ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΣΑΡΔΑΝΗΣ(ΟΡΑΤΙΟΣ), ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΑΛΛΟΣ(ΚΛΑΥΔΙΟΣ / ΦΑΝΤΑΣΜΑ), ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΛΑΣΤΡΑΣ(ΒΕΡΝΑΡΔΟΣ / ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ / ΗΘΟΠΟΙΟΣ / ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ / ΟΣΡΙΚ), ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΟΥΛΗΣ(ΑΜΛΕΤ), ΑΜΑΛΙΑ ΜΟΥΤΟΥΣΗ(ΓΕΡΤΡΟΥΔΗ), ΝΙΚΟΛΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗΣ(ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ / ΦΟΡΤΙΝΜΠΡΑΣ / ΗΘΟΠΟΙΟΣ / ΝΑΥΤΗΣ), ΟΦΗΛΙΑ(ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΥ), ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ(ΒΟΛΝΤΕΜΑΝΤ / ΗΘΟΠΟΙΟΣ / ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ / ΑΓΓΛΟΣ ΠΡΕΣΒΗΣ), ΘΑΝΟΣ ΤΟΚΑΚΗΣ(ΛΑΕΡΤΗΣ), ΧΑΡΗΣ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗΣ(ΡΟΖΕΝΚΡΑΝΤΣ / ΝΕΚΡΟΘΑΦΤΗΣ), ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ(ΠΟΛΩΝΙΟΣ / ΙΕΡΕΑΣ)
Περιγραφή
Κορυφαία στιγμή της θεατρικής τέχνης και θεμελιώδες κείμενο του ευρωπαϊκού πνεύματος, ο «Άμλετ» αποτελεί πρόκληση για κάθε δημιουργό του θεάτρου. Ο διεθνώς καταξιωμένος σκηνοθέτης Γιάννης Χουβαρδάς, στην πρώτη του συνεργασία με τη ΣΤΕΓΗ, με τον Χρήστο Λούλη στις διαδρομές του Άμλετ, την Αμαλία Μουτούση στο ρόλο της Γερτρούδης, ένα σπουδαίο θίασο και τη νέα μετάφραση του Διονύση Καψάλη, καταθέτει τη δική του ρηξικέλευθη ανάγνωση στο ποιητικό αριστούργημα του Σαίξπηρ.
Περισσότερα
Ο βασιλιάς Άμλετ πεθαίνει. Η γυναίκα του, Γερτρούδη, παντρεύεται τον αδελφό του, Κλαύδιο. Εκείνος στέφεται νέος βασιλιάς. Το φάντασμα του νεκρού βασιλιά εμφανίζεται στον γιο του, τον πρίγκιπα Άμλετ, και ζητά εκδίκηση για το δόλιο φόνο του… Με φόντο τη βασιλική Αυλή της Δανίας, έναν κόσμο που κυλιέται στη διαφθορά, τη δουλοπρέπεια, τον πνευματικό αφανισμό, έναν ολοκληρωτικό κόσμο όπου όλοι και όλα τελούν υπό παρακολούθηση, η μορφή του Άμλετ προβάλλει μοναχική, ερημική, απροσπέλαστη.
«Μέσα σ’ αυτό το παγωμένο σύμπαν» σημειώνει ο Γιάννης Χουβαρδάς, «όπου κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από κανέναν και τίποτα, εκτυλίσσεται η ιστορία μιας γενιάς που συνθλίβεται από τα θλιβερά λάθη της προηγούμενης και τη δική της ανεξέλεγκτη εσωστρέφεια». Ο Άμλετ, για να καταστρέψει το σάπιο σύστημα, πρέπει πρώτα να καταστρέψει τον εαυτό του…
ΕΙΚΟΝΑ1/15
Για κανένα άλλο έργο του Σαίξπηρ, και μάλλον για κανένα άλλο έργο ολόκληρης της παγκόσμιας δραματουργίας, δεν έχει χυθεί τόσο μελάνι. Μέσα στη θάλασσα από ερμηνείες που έχουν διατυπωθεί, ο Άμλετ λειτουργεί ως βαρόμετρο της κριτικής σκέψης και της ευαισθησίας κάθε εποχής. Το κεντρικό ερώτημα του Άμλετ, «να ζει κανείς ή να μη ζει», εγγεγραμμένο στο συλλογικό φαντασιακό μας, συνιστά απλώς μια ένδειξη της αγωνίας με την οποία εμπότισε αυτό το έργο ο σπουδαίος ελισαβετιανός δραματουργός.
«Ποτέ στη λογοτεχνία, κανένα άλλο πλάσμα δεν μίλησε τόσο ωμά, άκαμπτα, βάναυσα για θέματα ουσίας του ανθρώπου όπως μίλησε ο Άμλετ.»
–Γιώργος Χειμωνάς
«Σε έναν κόσμο όπου όλα τα φαντάσματα διαπράττουν την ίδια εκδικητική πράξη ή απαιτούν από τον τάφο τους μια εκδίκηση εκ μέρους των απογόνων, οι φωνές τους είναι εναλλάξιμες. Ποτέ δεν ξέρουμε με βεβαιότητα ποιο φάντασμα μιλάει και σε ποιον απευθύνεται. […] Στο βαθμό που όλα τα πρόσωπα έχουν εμπλακεί σε έναν κύκλο εκδίκησης που ξεπερνά προς κάθε κατεύθυνση την ίδια την πράξη, μπορούμε να πούμε ότι η τραγωδία του Άμλετ δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος.»
–René Girard
«Στην τραγωδία, το παρελθόν συγκρούεται με το παρόν, απαιτώντας από κάθε γενιά ικανοποίηση για τα αμαρτήματα των προπατόρων. Το φάντασμα του πατέρα του Άμλετ σκοτώνει τον Άμλετ συμβολικά.»
–Jan Kott
Ο «Άμλετ» (1600-1) παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 15 Οκτωβρίου του 1866 από το Θίασο Σούτσα, σε μετάφραση Ιωάννη Περβάνογλου και με τον Παντελή Σούτσα στο ρόλο του Άμλετ.
Ο Διονύσης Καψάλης γεννήθηκε στην ΑΘΗΝΑ το 1952. Σπούδασε φιλολογία στις ΗΠΑ και στο Λονδίνο. Έχει δημοσιεύσει ποίηση, δοκίμια και ποιητικές μεταφράσεις. Έχει επίσης μεταφράσει για το θέατρο τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Samuel Beckett και τα έργα του Σαίξπηρ «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Βασιλιάς Ληρ», «Οθέλλος», Περικλής» και «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας». Εργάζεται στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (ΜΙΕΤ), όπου από το 1999 κατέχει τη θέση του διευθυντή. Διδάσκει το μάθημα της λογοτεχνίας στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Είναι μέλος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών.
Ευχαριστούμε θερμά το Μουσείο Μπενάκη – Κτίριο Οδού Πειραιώς, τον κύριο Θάνο Δερμάτη, την εταιρεία bessis textiles, τον Γιώργο Καμπούρη / Τalking Ηeads για τις κομμώσεις.
