Επιστροφή στο Μπουντεγιόβιτσε

Αρχείο Παίχτηκε από 22/11/2018 έως 10/01/2019
στο Ροές
Κείμενο: βασισμένο στο θεατρικό έργο «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ
Σκηνοθέτης: Camilo Bentancor
Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνη | Κατασκευή Μασκών: Camilo Bentancor, Alfredo Iriarte
Φωτισμοί: Κωνσταντίνος Μαργκάς
Μουσική: Γιάννης Σελέκος
Ερμηνεύουν: Αφροδίτη Κλεοβούλου, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Φοίβος Συμεωνίδης, Δανάη Τίκου
Παίζουν μουσική: Πιάνο: Γιάννης Σελέκος | Kρουστά: Γιώργος Σμακ

Περιγραφή

Η θεατρική ομάδα Art Vouveau επιστρέφει δυναμικά την καινούρια θεατρική σεζόν ανεβάζοντας για δεύτερη χρονιά την θεατρική παράσταση “Επιστροφή στο Μπουντεγιόβιτσε”.

Περισσότερα

Πρόκειται για ένα βωβό νουάρ δράμα βασισμένο στο θεατρικό έργο «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ. Για μία ακόμα φορά, η Αrt Vouveau, πίστη στην καλλιτεχνική της ταυτότητα, παντρεύει το βωβό σωματικό θέατρο με την ζωντανή μουσική δημιουργώντας μια μαγική θεατρική εμπειρία υπό την καθοδήγηση του έμπειρου σκηνοθέτη/ηθοποιού/ακροβάτη Camilo Bentancor.

Υπόθεση του έργου: Μια ερημωμένη από τους πολέμους χώρα. Ένα απομακρυσμένο χωριό. Ένα απομονωμένο πανδοχείο δίπλα στο ποτάμι. Ένας άντρας επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια στον τόπο που μεγάλωσε για να ανταμώσει την χήρα μητέρα του και την αδερφή του. Οι δύο γυναίκες που διαχειρίζονται το πανδοχείο, προσπαθώντας να επιβιώσουν, δολοφονούν και ληστεύουν τους λιγοστούς πελάτες. Όταν δεν θα αναγνωρίσουν τον συγγενή τους, αυτός θα αποφασίσει να υποδυθεί τον πελάτη που ψάχνει για δωμάτιο...

Ο βραβευμένος με Νόμπελ συγγραφέας και φιλόσοφος Αλμπέρ Καμύ γράφει την Παρεξήγηση το 1942 κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αυτό το θεατρικό έργο μαζί με το “Ο Καλιγούλας”, το εμβληματικό “Ο Ξένος” και τα φιλοσοφικά δοκίμια “Ο μύθος του Σίσυφου” και “Ο Επαναστατημένος Άνθρωπος” συμπληρώνουν τη μελέτη του σπουδαίου στοχαστή πάνω στο παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο ίδιος δήλωσε για την Παρεξήγηση: “Αυτό είναι το έργο που με αντιπροσωπεύει περισσότερο”.

Η ομάδα Art Vouveau στη δεύτερη δουλειά της αντλεί υλικό από το κινηματογραφικό είδος του νουάρ των δεκαετιών ’40-’50. Ο Camilo Bentancor βασίζει την σκηνοθεσία του στη χρήση εκφραστικών μασκών φτιάχνοντας ένα σωματικό εικαστικό νουάρ. Μέσα σε μια ατμόσφαιρα μυστηρίου τέσσερις ηθοποιοί με τη συνοδεία ζωντανής μουσικής αφηγούνται, χωρίς τη χρήση λόγου, μια σκοτεινή ιστορία εμποτισμένη με τις φιλοσοφικές θέσεις του Αλμπέρ Καμύ. Εγκλωβισμένοι χαρακτήρες, θύτες και θύματα την ίδια στιγμή, σε καλούν να τους παρατηρήσεις, χωρίς να τους κρίνεις , ή όπως θα έλεγε ο Καμύ, χωρίς να τους δικάσεις.