Κεκλεισμένων των Θυρών

Αρχείο Παίχτηκε από 18/02/2017 έως 09/04/2017
στο ΠΚ
Διάρκεια: 90'
Συγγραφέας: Ζαν Πωλ Σαρτρ
Μετάφραση: Αλέξανδρος Βαμβούκος
Σκηνοθέτης: Μαργαρίτα Αμαραντίδη
Ερμηνεύουν: Γκαρσέν: Απόστολος Χατζής, Ινές: Βαλίσια Βύζα, Εστέλ: Έλενα Θωμοπούλου, Νεαρός (φωνή off): Gautier Βελισσάρης

Περιγραφή

Η ιλαρή τραγωδία «Κεκλεισμένων των Θυρών» (Huis Clos) του Ζαν Πωλ Σαρτρ, σταθμός του υπαρξιστικού θεάτρου, παρουσιάζεται στο Θέατρο ΠΚ από το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Πρόκειται για μια σύγχρονη προσέγγιση του έργου, που όμως διατηρεί τη διαχρονικότητα της φιλοσοφίας του Σαρτρ αναδεικνύοντας τα νοήματα του κειμένου και τους υπαινιγμούς του συγγραφέα. Παίζουν οι ηθοποιοί Βαλίσια Βύζα, Έλενα Θωμοπούλου και Απόστολος Χατζής, σε σκηνοθεσία Μαργαρίτας Αμαραντίδη. Τη μετάφραση υπογράφει ο Αλέξανδρος Βαμβούκος και τη μουσική ο Gautier.

Περισσότερα

(Huis Clos)

Οι τρεις βασικοί χαρακτήρες του έργου (Γκαρσέν, Ινές, Εστέλ) συναντιούνται μετά θάνατον, άγνωστοι μεταξύ τους, εγκλωβισμένοι σε έναν χώρο απροσδιόριστο, κατά τ’ άλλα οικείο, για να αναμετρηθούν με το παρελθόν τους, να ομολογήσουν πως έχουν υπάρξει θύτες και θύματα την ίδια στιγμή, και τελικά να διαπιστώσουν πως θα είναι έρμαια της μεταξύ τους αλληλεπίδρασης εις το διηνεκές.

Με αυτόν το τρόπο ο Σαρτρ επιθυμεί να φέρει στο φως το θέμα των προσωπικών επιλογών και τη χάραξη μιας ηθικής που συμφωνεί με αυτές, όσο ο άνθρωπος ζει και έχει τη δυνατότητα να πλάθει την πραγματικότητά του. Θίγει το θέμα του “καθωσπρεπισμού” και της υποκρισίας, αλλά συγχρόνως και τις επιπτώσεις που προκαλεί η αλήθεια. Ανοίγει επί σκηνής έναν διάλογο αντικρουόμενων θέσεων που οδηγεί τους χαρακτήρες του έργου σε “αδιέξοδο”, προσκαλώντας έτσι τους θεατές να πάρουν θέση σε σχέση με τα “αδιέξοδα” της δικής τους ζωής κάνοντας τις επιλογές τους πράξη στο παρόν.

Λοιπόν; Ποια είναι η δική σας “κόλαση” σε αυτή τη ζωή και τι θα κάνατε για να διεκδικήσετε τον δικό σας επί γης “παράδεισο”;

Σχετικά με το έργο και τον συγγραφέα:
 Το «Κεκλεισμένων των Θυρών» (Huis Clos), το πιο πολυπαιγμένο θεατρικό έργο του Ζαν Πωλ Σαρτρ, το οποίο γράφτηκε και πρωτοπαίχτηκε το 1944, παραμένει χαρακτηριστικά επίκαιρο λόγω του θεματικού του άξονα σχετικά με τη γνώση του εαυτού μέσω του άλλου. Είναι το έργο από το οποίο προέκυψε η περίφημη ρήση «η κόλαση είναι οι άλλοι», καθώς οι ήρωες του περνούν από το ασυνείδητο στο συνειδητό. Πρόκειται για ένα κείμενο αλληγορικό, με έντονη θεατρικότητα που κάνει τις λέξεις να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια του θεατή.

Ο τίτλος του έργου επίσης συμβάλει σε αυτό, υπονοώντας «δίκη», «συνωμοσία», «προσωπική υπόθεση» και μέσω αυτού του πλαισίου κάνει τους χαρακτήρες του έργου πομπούς του νοήματος και της φιλοσοφίας του.

Ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ (Jean-Paul Sartre, 1905 - 1980), Γάλλος φιλόσοφος, υπήρξε ο κυριότερος εκπρόσωπος του φιλοσοφικού υπαρξισμού. Ως λογοτέχνης, κριτικός, και πολιτικός ακτιβιστής θεωρούσε ότι οι διανοούμενοι πρέπει να παίζουν ενεργό ρόλο στην κοινωνία, έμπρακτα πέρα από κράτη ή καθεστώτα, και στήριξε τις πολιτικές του επιλογές με τη ζωή του και το έργο του. Η σύγκρουση με το κατεστημένο, η αναζήτηση του αυθεντικού τρόπου του υπάρχειν και η ιδέα της ελευθερίας αποτέλεσε την κύρια θεματολογία στο φιλοσοφικό του έργο του Σαρτρ.

Ο Σαρτρ είναι επίσης γνωστός για την ανοικτή σχέση του με την διάσημη θεωρητικό του φεμινισμού Σιμόν ντε Μποβουάρ και οι δύο μαζί αμφισβήτησαν τις κοινωνικές και πολιτισμικές συμβάσεις του περιβάλλοντος τους (μεγαλοαστικό και ρηχό, “μπουρζουά”). Το 1964 τιμήθηκε με  βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, το οποίο και αρνήθηκε να παραλάβει, αναφέροντας πως “ένας συγγραφέας δεν πρέπει να επιτρέψει στον εαυτό του να μετατραπεί σε θεσμό”, παραμένοντας έτσι συνεπής στις απόψεις του και τη φιλοσοφική του στάση.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Αλέξανδρος Βαμβούκος
Σκηνοθεσία, Σκηνικά, Κοστούμια: Μαργαρίτα Αμαραντίδη
Πρωτότυπη Μουσική: Gautier
Δραματουργική Επιμέλεια, Βοηθός Σκηνοθέτη: Αλέξανδρος Ζωγραφάκης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Φωτογραφίες - Βίντεο: Παναγιώτης Σιμόπουλος
Γραφιστικός Σχεδιασμός: Κάτια Δέδε

Βίντεο

15 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Αρκετά ενδιαφέρουσα και ατμοσφαιρικη παράσταση και ενα δύσκολο σχετικά έργο. Μου άρεσε η μουσική,η σκηνοθεσία και ο φωτισμός.οσο για τους ηθοποιούς καλοί, αλλά ήθελα κάτι παραπάνω. Το θέατρο μικρό αλλά αρκετά συμπαθητικό.

  2. Πολύ καλή παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες, αν και το θέμα ήταν βαρύ και δύσκολο....Άγγιζε υπαρξιακά και διαχρονικά ζητήματα που μπορεί να προβληματίζουν τον καθένα μας!Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές και ευχαριστούμε τη Θεατρομάνια για τις προσκλήσεις!

  3. Ενδιαφέρουσα παράσταση,ωστόσο ένας θεατρόφιλος "κύριος" με το λαλίστατο
    παιδάκι του δε μου επέτρεψαν να την παρακολουθήσω όπως θα ήθελα. Μήπως ο Πινόκιο θα έπρεπε να προηγείται του Σαρτρ; Κάποτε το κοινό του θεάτρου είχε επίπεδο. Τώρα κουτσοί στραβοί... Μας αξίζουν απόλυτα όσα περνάμε ως κοινωνία,τίποτα δεν είναι τυχαίο!!! Τελικά τις πταίει; Ο "κύριος",το παιδάκι ή ο υπεύθυνος του θεάτρου; Τα συμπεράσματα δικά σας! Ευχαριστώ τον
    Γιάννη Μόρδο για την παραχώρηση της πρόσκλησης.

  8. ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ.ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΧΑ ΞΑΝΑΔΕΙ ΜΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΠΡΙΝ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ,ΠΑΠΟΥΤΣΑΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗ ΜΟΥΡΙΚΗ ΚΑΙ Η ΤΩΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΥΠΟΛΕΙΠΕΤΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΤΟΣΟ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ.ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΖΑΝ ΠΟΛ ΣΑΤΡ ΚΑΙ ΟΙ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.

  14. Όταν φθάσαμε στο ταμείο του θεάτρου, μας ενημέρωσαν ότι λόγω μεγάλης προσέλευσης κόσμου, τα άτομα με προσκλήσεις θα μπουν μόνον εφόσον υπάρξουν κενές θέσεις, γιατί λέει, έπρεπε να έχουμε κάνει τηλεφωνική κράτηση νωρίτερα, κάτι που όμως δεν αναφερόταν πουθενά στο ενημερωτικό email. Επίσης επειδή έχω ξαναπάει στο συγκεκριμένο θέατρο με πρόσκληση από τη θεατρομανία, τότε δε μας είχαν πει τίποτα για τηλεφωνική κράτηση. Αφού διαμαρτυρηθήκαμε, πρότειναν εναλλακτικά τη μεταφορά της πρόσκλησης για άλλη μέρα. Για να μην πάει χαμένος ο κόπος μας που φθάσαμε ως εκεί, περιμέναμε μέχρι να μπει ο κόσμος με τα εισιτήρια, μήπως και μπούμε και τελικά βρέθηκαν ελάχιστες κενές θέσεις να εξυπηρετηθούμε και εμείς. Όσον αφορά την παράσταση, καλή ήταν, καλές οι ερμηνείες των ηθοποιών, από ένα σημείο και μετά γινόταν λίγο κουραστική.

  15. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΡΙΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ. ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΗΘΟΠΟΙΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!!!