La μπάντα de la nada

13 ηχητικά τοπία. Kαι κάποια τραγούδια. Μερικές επεξηγήσεις, πέντε διηγήσεις, όλες με καλό τέλος. Δύο κομμένες σκηνές που επιβίωσαν στο χρόνο και ζητούν το χώρο τους. Τέσσερις καινούριες που σπρώχνουνε με φόρα, μία αμφίβολη, ακόμα ντροπαλή και κάποιες αμφιλεγόμενες, που ψάχνουν υποστήριξη. Θόρυβος, κοινή δόνηση, πολλά σκηνικά, μάλλον αχρείαστα. Mία κιθάρα ηλεκτρική, ένα μπάσο, μια αυτοσχέδια σύνθεση σαν σετ ντραμς, ένα ούτι, ένα ακορντεόν, ένα πολύ μικρό αρμονιάκι, ένα κλαρίνετο και μικρά κατασκευάσματα, που παράγουν εξωτικούς ήχους . Μεγάλες προσπάθειες απόκτησης του σωστού “τόνου”. Και κάποιες σιωπές.

Σκηνοθεσία: κι όμΩς κινείται
Κίνηση: κι όμΩς κινείται
Φως: Bentancor Camilo
Σκηνικός χώρος: Bentancor Camilo
Performers: Αμέντας Γιώργος, Αντωνίου Κλέων, Bentancor Camilo, Μαλκότσης Ερμής, Σουγιουλτζή Χριστίνα

Η μουσική της παράστασης κατασκευάζεται και ερμηνεύεται ζωντανά από τους performers

La μπάντα de la nada

Όλα παραμένουν.

Στοιβάζονται στον κενό φωτεινό χώρο.

Παραμένουν και πληθαίνουν ήσυχα φωτιζόμενα.

Κανένα μυστικό, ευτυχώς τίποτα κρυφό.

Πλήρης η διαφάνεια του ασφυκτικά γεμάτου, τίποτα.

Χάθηκε το βάρος.

Έλειψε το σκοτάδι.

Χάθηκαν μαζί του και τα τέρατα

Τα έβαλαν σε δοχεία φορμόλης, για μαθήματα ανατομίας νηπίων.

Και το πηχτό έγινε επιτέλους διάφανο.

Κανένας κίνδυνος.

Καμιά σιωπή.

Πουθενά σκιά.

Κανένας φόβος.

Ηδονή: απ ότι φαίνεται μάλλον ο μοναδικός απόγονος του έρωτα και της ψυχής / βλέπε: Έρωτας και ψυχή, μυθολογικό ζευγάρι, που βασανίστηκαν πολύ μέχρι να μπορέσουν να χαρούν την αγάπη τους ανεμπόδιστα του Ρωμαίου συγγραφέα Απουλήιου 2 μΧ αι,).