Ποιος ανακάλυψε την Αμερική;

Και μια γεύση για την παράσταση..

Γειά σας, είμαστε η Λίζα και η Καίτη. Ξαδέρφες και συνομήλικες.Στην αρχή του έργου είμαστε οκτώ χρονών,στο τέλος όμως της παράστασης έχουμε πατήσει τα ογδόντα οκτώ και όπως αντιλαμβάνεστε τα έχουμε κομμάτι χαμένα.Αλτσχάιμερ,άνοια,πείτε όπως θέλετε,το σίγουρο είναι πως οι δύο αυτές υπερήλικες θα σας αλλάξουνε πολλές διαθέσεις μέσα σε λίγα μόνο λεπτά.

Θα σας αφήσουμε να δείτε στιγμιότυπα μόνο της ζωής μας,αρκετά όμως για να καταλάβετε τι μέρος του λόγου είναι η κάθεμια! Από μικρά κορίτσια που παίζουμε και συζητάμε για ένα μέλλον που φαντάζει τόσο μακρινό στα παιδικά μας μάτια, περνάμε στην εφηβεία όπου ερχόμαστε αντιμέτωπες με τόσο ίδιες ανησυχίες που όμως διαχειριζόμαστε τόσο διαφορετικά...

Στο πρώτο μέρος, το κάπως ξέγνοιαστο κι ανέμελο από πάθη, λάθη,συγκυρίες και τρικυμίες, θα μας συναντήσετε σε διάφορα μέρη,πάντα με την νοερή-και μη-παρουσία του μεγάλου έρωτα(Στέφανος,μεγάλη η χάρη του).
Τα χρόνια όμως περνούν. Μεγαλώνουμε και από την φαινομενική πληρότητα, κάτι λείπει πάντα.Ανεκπλήρωτα όνειρα ή αλλότροπα πραγματοποιημένα;Οι πορείες μας τόσο αντιφατικά παράλληλες και εμείς τόσο ακραία διαφορετικές.Μετά τα άκρα όμως βρίσκεται το μέτρο και το μέτρο στην περίπτωσή μας δεν είναι η μετριότητα,αλλά η κορύφωση.Τι είναι τελικά πιο δύσκολο από το να ανακαλύψεις την Αμερική σου;