Κείμενο: Πένυ Φυλακτάκη
Σκηνοθέτης: Λεωνίδας Παπαδόπουλος
Κοστούμια: Αση Δημητρολοπούλου
Κίνηση: Εύα Κοντογιάννη
Ερμηνεύουν: (με αλφαβητική σειρά): Μαρία Βλάχου, Δώρα Θωμοπούλου, Γιώργος Καπινιάρης, Γιολάντα Μπαλαούρα
Σχετικά
Πρώτη στάση στην Ελλάδα: Μερόπειον Ίδρυμα, Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45
Η site-specific παράσταση «Το Κτίριο» της Πένυς Φυλακτάκη, που παρουσιάζεται σε χώρους πολιτιστικής κληρονομιάς και σε κτιριακές εγκαταστάσεις, που σημάδεψαν τη ζωή της κάθε πόλης σε διαφορετικές ιστορικές της στιγμές, παρουσιάζεται μετά την Οξφόρδη για πρώτη φορά στο αθηναϊκό κοινό, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου και «δίνει μιλιά» στο εμβληματικό κτίριο του Μερόπειου Ιδρύματος στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου 45, από 11 έως 27 Νοεμβρίου για λίγες μόνο παραστάσεις.
Με τη χρήση προβολών στην πρόσοψη του κτιρίου και ηχητικών τοπίων που πλαισιώνουν το θεατρικό κείμενο, γεννιέται μια συνομιλία ανάμεσα στο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα και την ιστορική μνήμη. Μέσα από την ιστορία του «Κτιρίου» ζωντανεύουν πτυχές της ελληνικής και παγκόσμιας ιστορίας του 20ου αιώνα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στις ζωές όλων αυτών των ανώνυμων ανθρώπων, που αγωνίζονται δίνοντας το αποτύπωμά της ψυχής τους σε χώρους και τόπους μνήμης που έγιναν σταθμοί ενός κόσμου φευγαλέα περαστικού.
«Η γραφή του Κτιρίου ήταν ένα πείραμα γοητευτικό», σημειώνει η Πένυ Φυλακτάκη. «Να βρω μια γλώσσα εντελώς ανθρώπινη και καθημερινή, όπως ο κόσμος που περιβάλλει το Κτίριο, εντελώς καινούργια και έξω από τα ανθρώπινα, όπως είναι το ίδιο. Να φτιάξω μια πλοκή που θα κινείται συνεχώς προς τα εμπρός, όπως ο Χρόνος και να επιστρέφει συνεχώς στις απαρχές της, όπως η Ιστορία. Να δω το γελοίο μέσα στην ανθρώπινη τραγωδία και το τραγικό μέσα στις ανθρώπινες χαρές, χωρίς να ξεχάσω στιγμή ότι ο ήρωας μου δεν είναι άνθρωπος. Και αφέθηκα να με οδηγήσουν αυτές οι αμφίρροπες δυνάμεις. Η Φυσική λέει πως όταν δύο ίσες αντίθετες δυνάμεις ασκούνται πάνω σε ένα σώμα, αυτό παραμένει ακίνητο. Δηλαδή στέκεται. Στάθηκα λοιπόν. Οι δυνάμεις δεν με άφηναν να μετακινηθώ. Στον Τόπο. Γιατί στον Χρόνο, το ταξίδι ήταν ιλιγγιώδες». (Απόσπασμα από το σημείωμα της συγγραφέως στο πρόγραμμα της παράστασης στο Michael Pilch Studio, Οξφόρδη, 11 Ιουνίου 2015).
«Το Κτίριο» εκπροσώπησε ως θεατρικό αναλόγιο την Ελλάδα στο 5ο Φόρουμ Σύγχρονης Δραματουργίας «Αφιέρωμα στα Βαλκάνια» του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας και στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (2014).
Το 2015 ανέβηκε ως παράσταση στο Michael Pilch Studio στην Οξφόρδη από το Praxis Theatre Group σε σκηνοθεσία Αναστασία Ρεβή.
Έχει μεταφραστεί στα Ισπανικά (μτφ. Δημήτρης Ψαρράς & Marta Miguélez Sánchez) και στα Αγγλικά (μτφ. Πένυ Φυλακτάκη, επιμ. David Connolly). Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Δίγαμμα (2014) σε συλλεκτικά αντίτυπα τυπωμένα στο παραδοσιακό τυπογραφείο του Γρηγόρη Αλεξίου.
3D Video Mapping: Αναστάσης Γιαννακάκης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Άννα Θεοδωρίδου
Φωτογραφίες: Γεωργία Σιέττου - Στέλιος Δανιήλ
FACEBOOK PAGE: http://fb.me/
Εισιτήρια: €10 (γενική είσοδος)
Κρατήσεις: Εισιτήρια διατίθενται και στον χώρο πριν την έναρξη της παράστασης.
Πληροφορίες-Κρατήσεις: 698 014 0126 (Δευτέρα έως Πέμπτη 11:00-17:00, Σάββατο έως Κυριακή 12:00-18:00)
Προπώληση: Public: https://tickets.public.gr/event/to-ktirio/
Ticketservices: https://www.ticketservices.gr/event/to-ktirio/
Έξυπνη παράσταση και πρωτότυπη ιδέα! Τη συνηστω ανεπιφύλακτα!
Τελικά τα κατάφερα και την είδα. Ωραίο το σενάριο, καλή η σκηνοθεσία, πολύ καλοί οι ηθοποιοί αλλά υπήρχαν τεχνικά προβλήματα (τα καθίσματα στο ίδιο επίπεδο, με αποτέλεσμα να μην βλέπουν όλοι οι πίσω δηλ. περίπου 100 άτομα, ο προτζέκτορας σε λάθος σημείο και αυτά που πρόβαλε ασαφή καθότι πρόβαλε σε διαφορετικές επιφάνειες και επίπεδα. Ευχαριστώ πάντως για την πρόσκληση Theatromania.
Είναι πολύ ωραίο να παρακολουθείς την ιστορία του κτιρίου καθήμενος μέσα σε αυτό! Έξυπνη ιδέα και πρωτότυπη παράσταση!!! Οι ηθοποιοί υποδύονταν τις ιστορικές " αναμνήσεις" του κτιρίου με μεγάλη επιτυχία. Ωστόσο θα μπορούσε η παράσταση να έχει κατ' εμέ ένα από αυτά τα δύο στοιχεία για να είναι πιο ολοκληρωμένη: να συμπεριλάβουν στις προβολές της προσόψεως του κτιρίου εικόνες από την εκάστοτε εποχή που περιέγραφαν για να διεισδύσουμε πιο πολύ στην ιστορία του κτιρίου ή να είναι ενας ο ηθοποιός που υποδύεται το κτίριο ο οποίος θα βγαίνει στην σκηνή και θα μας λέει για την ιστορία του κτιρίου και οι άλλοι ηθοποιοί θα στήνουν ένα μικρό σκετς ανάλογο της εποχής του κτιρίου για να μας μεταφέρουν πιο παραστατικά στην ζωή των ανθρώπων που έζησαν μέσα σε αυτό. Αυτό βέβαια προϋποθέτει πιο ακριβή παραγωγή και ξέρουμε ότι σε αυτούς τους Χαλεπούς καιρούς είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί. Το πρώτο όμως με τις προβολές από την εκάστοτε εποχή μπορεί να υλοποιηθεί και να κάνει την παράσταση ακόμα πιο ατμοσφαιρική!!!Σε γενικές γραμμές πολύ ωραία παράσταση που μας κάνει να θωρούμε τα κτίρια με άλλη ματιά...να τα σεβόμαστε διότι αποτελούν κομμάτια της ιστορίας μας και να μην τα καίμε να μην τα βανδαλίζουμε με γκράφιτι αλλά να τα συντηρούμε διότι έτσι κρατάμε ζωντανή την ιστορία μας. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε...και αυτά θα μας το ανταποδίδουν χαρίζοντας μας το εκλεπτυσμένο κάλλος τους!!!
Πολύ ιδιαίτερη παράσταση με άρτιες ερμηνείες από τους ηθοποιούς Πολύ ωραίοι και οι φωτισμοί που συμβάλλουν κατά πολύ στο ωραίο αποτέλεσμα. Ευχαριστώ τη Θεατρομανια για τη διπλή πρόσκληση! Υγ. Οι θέσεις δεν είναι αριθμημένες και η αλήθεια είναι ότι όσο πιο πίσω κάθεται κανείς τόσο πιο δύσκολα βλέπει, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με την ποιότητα του έργου.
Ενδιαφέρουσα ιδέα και εκτέλεση. Πολύ καλή παράσταση σε ένα κτίριο που δεν έχουμε συχνά τη δυνατότητα πρόσβασης.
Πολυ εξυπνη και πρωτοτυπη ιδεα. Οι ηθοποιοι ηταν πολυ καλοι και γεματοι ζωντανια. Ηταν λιγο δυσκολο να δεις καλα αν καθοσουνα στις πισω θεσεις. Ευχαριστηθηκα πολυ την παρασταση ομως και εφυγα χαρουμενη και νομιζω ειναι μια παρασταση που αξιζει το κοπο να τη δεις. Μπραβο στουσ συντελεστες και ευχαριστουμε την Θεατρομανια για την προσκληση.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πραγματικά μέσα από την καρδιά μου το Θεατρομανια ❤ για την δυνατότητα που μας έδωσε να παρακολουθησουμε την υπέροχη θεατρική παράσταση Το Κτίριο!!!
Μία παράσταση πραγματικά υπέροχη με τους συντελεστές της να δίνουν πραγματικά και την ψυχή τους πάνω στη σκηνή προκειμένου να βγει το καλύτερο δυνατόν αποτέλεσμα!!! Όπως και βγήκε άλλωστε ........✨!!! Και για αυτόν τον λόγο αξίζουν πολλά θερμά συγχαρητήρια και ένα μεγάλο χειροκρότημα για αυτή τους τη μεγάλη προσπάθεια!!! Η εναλλαγή συναισθημάτων έντονη από την χαρά στην θλίψη, από την πολυκοσμία στην ερημιά και από την ειρήνη στον πόλεμο!!!
Μήπως εν τέλει τα κτίρια δεν είναι μόνο ντουβάρια;;; Μήπως ισχύει ότι και οι τοίχοι τελικά έχουν αυτιά;;;
Μία πραγματικά θαυμάσια παράσταση που την συνιστώ ανεπιφύλακτα στον καθένα την οποία, μάλιστα ομολογώ ότι θα ξανά έβλεπα με πολύ μεγάλη μου χαρά και πολύ μάλιστα ενδιαφέρον!!! Εγώ προσωπικά έφυγα με τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο από την πλοκή του έργου όσο και τους ηθοποιούς, αλλά και από το χώρο όπου πραγματοποιήθηκε η παράσταση τον υπέροχο χώρο και την καταπληκτική αίθουσα του Μερόπειου Ιδρύματος!!!
Θα ήθελα λοιπόν να ευχαριστήσω για άλλη μια φορά μέσα από την καρδιά μου το θεατρομάνια❤ για την υπέροχη αυτή εμπειρία που βίωσα!!!
Κάτω από την Ακρόπολη, σε ένα εξαιρετικής σπουδαιότητας και σημασίας Κτίριο το Μερόπειον, παρακολουθήσαμε χτες με προσκήσεις της Θεατρομάνια ''Το κτίριο": Πρωτοτυπία, ερμηνείες, μουσική και φωτισμός εφφέ ιδιαιτέρως εκλεπτυσμένα.
Πολλά μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Εξαιρετική προσπάθεια! Συγχαρητήρια
Πώς θα ήταν αν τα κτίρια είχαν νου, αισθήματα, μιλιά; Τι θα είχαν να μας πουν καθηλωμένα μεν στην τοπική στερεότητα και ακινησία τους, τη χρονική, όμως, συναρπαστική διαδρομή τους μέσα από γεγονότα μικρά και μεγάλα, ιστορικές εξελίξεις και ανατροπές, ανάσες και ζωές ανθρώπων που πέρασαν από τα σπλάχνα τους και που οι περισσότεροι ξεχάστηκαν ενώ κάποιοι άλλοι άφησαν βαθύ το αποτύπωμά τους στο σήμερα; Μια καταπληκτική ιδέα και εξ ίσου καταπληκτική υλοποίηση από την Πένη Φυλακτάκη. Η χτεσινή (20.11) παράσταση στο Μερόπειο Ίδρυμα στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου, μας προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση. Το πάντρεμα του γενικού με το ειδικό της συγκεκριμένης τοπιογραφίας, ενός τόπου φορτισμένου με τη μεγαλειώδη παρουσία των μνημείων αλλά και των γεγονότων που τον καθόρισαν περισσότερο από έναν αιώνα πριν, ο μικρόκοσμος της αίθουσας βγαλμένης από μιαν άλλη εποχή, προκαλούσε στον θεατή το αίσθημα ότι γινόταν κι εκείνος μέρος της νεότερης ιστορίας του κτιρίου το οποίο στο μέλλον θα έχει να αφηγηθεί και αυτήν την περιπέτειά του. Οι φωνές των ηθοποιών που εναλλάσσονταν στην εκ βαθέων εξομολόγηση του κτιρίου συνδυάζονταν με την προβολή οπτικών εφέ και ενισχύονταν από το άκουσμα μιας υπαινικτικής μουσικής. Πολύ ωραία και ιδιαίτερη θεατρική βραδιά που δεδομένης της μικρής διάρκειας των παραστάσεων (έως 27.11 στον συγκεκριμένο χώρο) αξίζει να προκριθεί στο σχεδιασμό του θεατρόφιλου και όχι μόνο κοινού. Σ' ευχαριστούμε Θεατρομάνια!
Ωραία παρασταση. Πολύ εξυπνη ιδέα. Ιδιαίτερα συγκινητικη. Η αφηγηση περνά μεσα απο την ιστορία. Η ερμηνεία των ηθοποιών εξαιρετική.
Ωραία παράσταση βασισμένη σε μια έξυπνη ιδέα και ένα καλοδουλεμένο κείμενο με χιουμοριστικές στιγμές. Οι επαναλήψεις όμως που υπάρχουν στο κείμενο μπορεί στην αρχή να λειτουργούν ενισχύοντας το αίσθημα του κύκλου που κάνει η ζωή, αλλά τελικά κουράζουν. Στα μείον η διάταξη των καθισμάτων που εμπόδιζε την θέαση.
Παρακολουθησα την παρασταση και βρηκα πολυ πρωτοτυπη την ιδεα παρουσιασης του κτιριου με την ανθρωπινη λαλια. Αξιεπαινη προσπαθεια, καλοδουλεμενη με πολυ καλες ερμηνειες. Ευχαριστω την Θεατρομανια για την ευκαιρια που μου εδωσε να παρακολουθησω την παρασταση αυτη.