Από τον Κωνσταντίνο Πλατή
Για μια ακόμη φορά και τελευταία για φέτος επισκεφτήκαμε το αρχαίο θέατρο Επιδαύρου για την παράσταση «Οιδίπους επί Κολωνώ», σε σκηνοθεσία του σκηνογράφου/σκηνοθέτη Γιάννη Κόκκου, μια συνεργασία του φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου με τo INDA (Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Συρακουσών).
Φτάνοντας έξω από το χώρο του θεάτρου το επιβλητικό σκηνικό του μισού σώματος ενός σκυφτού ανθρώπου, δίνει στους αρκετούς, για την εποχή, θεατές που πλησίαζαν, μια πρώτη εικόνα για το στοχαστικό ύφος του κειμένου και της παράστασης.
Η παράσταση λοιπόν ξεκινάει και το κοινό έχει σαφώς να αντιμετωπίσει την δυσκολία της ανάγνωσης των υπέρτιτλων στα πλάγια του χώρου, παράλληλα με την παρακολούθηση του έργου. Τα μικρόφωνα επίσης, ίσως δεν ήταν η καλύτερη επιλογή για το χώρο αυτό.
Σκηνοθετικά υπήρχε στατικότητα η οποία δεν βοηθούσε το θεατή να εμβαθύνει στα νοήματα του κειμένου και την ακολουθία των σκηνών.
Η ερμηνεία του Massimo De Francovich ήταν όμως εξαιρετική με καλό ρυθμό και εσωτερικότητα και σίγουρα αποζημίωσε το κοινό που προσήλθε στο θέατρο εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών.
Γενικότερα η παράσταση προς το τέλος όπου γίνεται και η κάθοδος του Οιδίποδα προς το άλσος των Ευμενίδων, μέσα από την πόρτα που είναι ενσωματωμένη στην πελώρια μορφή του σκηνικού, αποκτά πολύ καλό ρυθμό και τα πολυφωνικά χορικά συνεισφέρουν σε αυτό το αποτέλεσμα.
Τα κοστούμια ήταν σύγχρονα αλλά δεν εντυπωσίασαν, Χαρακτηριστικό ήταν αυτό του Θησέα (Σεμπαστιάνο Λο Μόνακο) το οποίο θύμιζε αντίστοιχο από την ταινία “Matrix”.
Στο τέλος το κοινό φάνηκε να ικανοποιείται από το αποτέλεσμα και αντάμειψε τους συντελεστές με το θερμό του χειροκρότημα.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
