Δείπνο με φίλους

Το «Δείπνο με φίλους», η ξεκαρδιστική και συγκινητική κωμωδία του πολυβραβευμένου Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Ντόναλντ Μάργκιουλις, σε σκηνοθεσία Μάνου Αντωνίου με τους Μάνο Αντωνίου, Ιωάννα Πηλιχού, Γιώργο Χουλιάρα  και  Γωγώ Κωβαίου κάνει πρεμιέρα στις 5 Φεβρουαρίου 2024 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21.15 στο Θέατρο «Αλκμήνη»

Το έργο που έχει λάβει βραβείο Pulitzer το 2000 ως η καλύτερη θεατρική κωμωδία σχέσεων, το βραβείο της Ένωσης Αμερικάνων Κριτικών, το βραβείο Lucile Lortel και Outer Critics Circle, καθώς και το βραβείο Dramatists Guild Hull-Warriner, πραγματεύεται το θέμα του γάμου και του διαζυγίου με τρόπο αστείο και «σκοτεινό» μέσα από τη ζωή δύο ζευγαριών. Ο γάμος, η αγάπη, η φιλία κι ο έρωτας είναι μόλις μερικές από τις αξίες που θίγονται μέσα στην άκρως επίκαιρη ζευγαρο-κωμωδία, όπου φανερώνεται η αλήθεια στην οποία έχουν βασιστεί και διαμορφωθεί οι σχέσεις των ζευγαριών στη σημερινή εποχή. Η παγκόσμια πραγματικότητα καθρεφτίζεται με έντονη δράση, χιούμορ, συγκίνηση αλλά και πολλές ανατροπές.

Η υπόθεση του έργου

Στο επίκεντρο του έργου βρίσκονται δύο παντρεμένα ζευγάρια, που ύστερα από 20 χρόνια, το ένα βρίσκεται στα πρόθυρα του χωρισμού και το άλλο χάνεται στη ρουτίνα του έγγαμου βίου. Ο επεισοδιακός χωρισμός των μεν, θα φέρει τους δε, μπροστά σε έναν καθρέπτη, βγάζοντας στην επιφάνεια απωθημένα, μικρές ζήλιες και την ουσιαστική φθορά που προκαλείται στις ανθρώπινες σχέσεις. Όπως εύστοχα διαπιστώνει ο συγγραφέας «ο χρόνος ταΐζει το θηρίο που σκοτώνει το γάμο». Έπειτα από καιρό, οι χωρισμένοι ξαναφτιάχνουν πιο κατασταλαγμένα τις ζωές τους, κάτι που δημιουργεί τριγμούς στις σχέσεις με τους φίλους τους, ίσως επειδή εκείνοι δεν τολμούν να μιμηθούν το παράδειγμά τους. Όμως, αποφασίζοντας να παλέψουν μέχρι τέλους, προχωρούν σε αμοιβαίες προσπάθειες και υποχωρήσεις.

Σημείωμα Σκηνοθέτη

Ένα έργο, δεν κρίνεται μόνο για την εποχή την οποία γράφεται, μα και για τη διαχρονικότητα που πιθανόν το διέπει. Το «Δείπνο με φίλους» καταπιάνεται με τη φιλία, τον έρωτα, το γάμο, το σεξ και την αληθινή αγάπη. Δεν πρόκειται για καθαρή κωμωδία, καθώς περιέχει αρκετά δραματικά στοιχεία, ενώ δεν αποφεύγει μια αόριστη ηθικολογία. Ίσως να αναρωτηθεί κάποιος – και δίκαια – γιατί ένα τόσο απλό έργο, κέρδισε τόσα βραβεία και γνώρισε παγκόσμια επιτυχία. Μάλλον εκεί βρίσκεται η απάντηση. Παρουσιάζει την επικρατούσα κατάσταση με τρυφερό, τίμιο και δωρικό τρόπο. Καμιά φορά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μαεστρία για να περιγραφεί η πραγματικότητα. Με αυτή την κωμωδία σχέσεων, που παρουσιάζουμε, δίνεται η δυνατότητα να γίνει ένα ξέφρενο παιχνίδι μεταξύ ρεαλισμού και σουρεαλισμού. Ο έντονος ρυθμός και οι γρήγορες εναλλαγές σκηνών είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στη σκηνοθεσία, κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή. Το παράλληλο παιχνίδι υπόκρισης, η απόλυτα εναρμονισμένη με το έργο μουσική κι οι φωτισμοί συνθέτουν μία παράσταση 90 λεπτών που θα προξενήσει στιγμές συγκίνησης και γέλιου. [Μάνος Αντωνίου]