Δε σε ξέχασα ποτέ

Αρχείο Παίχτηκε από 23/09/2017 έως 24/09/2017
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Σκηνοθέτης: Μιχάλης Σιώνας
Σκηνογραφία: Γιάννης Κατρανίτσας
Κοστούμια: Γιάννης Κατρανίτσας
Φωτισμοί: Χάρης Πάλλας
Ερμηνεύουν: Σοφία  Καλεμκερίδου, Γιάννης Χαρίσης
Παίζουν μουσική: Στέλλα Καμπουρίδου (καβάλ), Γιώργος  Μιναχείλης (κανονάκι), Ηλίας  Σαρηγιαννίδης (πολίτικο λαούτο).

Περιγραφή

Η παραγωγή του ΚΘΒΕ «Δε σε ξέχασα ποτέ», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα,  μετά από ένα επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων, παρουσιάζεται το Σάββατο 23 και την Κυριακή 24 Σεπτεμβρίου, στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά για τέσσερις μόνο παραστάσεις ( Σάββατο & Κυριακή- απογευματινή : στις 18.30, βραδινή: στις 21.00). Μια μουσικοθεατρική παράσταση για έναν έρωτα που, μετά από πολλές περιπέτειες, αν και ανεκπλήρωτος, αναζητά δικαίωση.

Περισσότερα

Μια παράσταση για τη ζωή μιας διάσημης τραγουδίστριας που ερμηνεύει  επί σκηνής 10 σεφαραδίτικα  και ρεμπέτικα τραγούδια, μερικά από τα οποία γνωρίζουμε, κυρίως, από την ελληνική εκδοχή τους («Μικρός αρραβωνιάστηκα», «Πού να βρω γυναίκα να σου μοιάζει», «Μισιρλού» κά.). Ένα έργο του Λέοντα Α. Ναρ, που μας θυμίζει πως οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν κάποτε μετανάστες, τιμάει την ιστορία της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης και υπενθυμίζει πως στην πόλη αυτή κάποτε ζούσαν αδερφωμένοι Ορθόδοξοι, Εβραίοι και Οθωμανοί.

Σημείωμα  Συγγραφέα
Η Ζάνα, ο Γκάμπι, ο Ιντό, η Γράσια, αλλά και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστές του έργου (γιατί για μένα όλοι οι αφηγητές της ιστορίας πρωταγωνιστούν) επαναφέρουν την ιστορική μνήμη ενός κόσμου που εξοντώθηκε βίαια και λησμονήθηκε άδικα. Θέτουν διάφορα ζητήματα: Την αδιαφορία που επέδειξαν πολλοί συμπολίτες για την τύχη των γειτόνων τους, αλλά και την έμπρακτη στήριξη που επέδειξαν άλλοι την ίδια χρονική στιγμή. Τον έρωτα,  τον έρωτα που υπάρχει, είναι κυρίαρχος, ακόμη και σε συνθήκες υπέρτατης εξαθλίωσης, την ώρα που οι περισσότεροι διαρκώς καταδιώκονται, τη στιγμή που σχεδόν όλοι μάχονται, όταν η πλειονότητα εξοντώνεται, αλλά κυρίως όταν η μειονότητα επιβιώνει. Τη μετανάστευση, εξακολουθητική συνθήκη ζωής για τον εβραϊκό, αλλά και για πολλούς άλλους λαούς που δοκιμάζονται.

Όλα αυτά συνθέτουν και τη δική μου κληρονομιά. Με τα σεφαραδίτικα, που άκουγα να μιλούν στο σπίτι παππούδες, γιαγιάδες και γονείς. Με το παράπονο, βέβαια, γιατί η δική μου γενιά καταλαβαίνει πλέον λίγες μονάχα ισπανοεβραϊκές λέξεις. Με την ανησυχία της συναισθηματικής αποστασιοποίησης που ίσως στιγματίσει τις επόμενες γενιές. Αλλά και με την υπέρτατη ανάγκη διαχείρισης της μνήμης των πολλών «απόντων». Και, κυρίως, με την άνιση συχνά μάχη απέναντι σε όσους αμφισβητούν τα αναμφισβήτητα.

Η φίλη Αθηνά Βοσινάκη ήταν εκείνη που πρώτη με παρακίνησε να γράψω το έργο και την ευχαριστώ θερμά γι’ αυτό. Είπα, λοιπόν, να το δοκιμάσω: να συνδυάσω τις εικόνες, οι οποίες αφηγούνται από μόνες τους ξεχωριστά την ιστορία, τους ήχους, που αποτυπώνουν ποικίλες όψεις τους σεφαραδίτικου πολιτισμού, αλλά και την πρόζα, στην οποία «βουτώ» για πρώτη φορά.

Οφείλω θερμές ευχαριστίες στο ΚΘΒΕ για τη μέγιστη τιμή που μου επιφύλαξε, στην Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης για τη διαρκή ενθάρρυνση και στην οικογένειά μου που με στηρίζει εξακολουθητικά.
Λέων Α. Ναρ

 

Σημείωμα  Σκηνοθέτη
Ο εγγονός. Η γιαγιά. Και οι δύο. Ανακαλούν εικόνες και εμπειρίες.

Ο ένας για να ορίσει ίσως τη σχέση του σεφαραδίτικου πολιτισμού με την ενεστώσα ζωή του, η άλλη γιατί από μικρή πάντα τραγουδούσε, πάντα αφηγούνταν.

Μια ιστορία όπου το παρόν και το παρελθόν συνυπάρχουν∙ ένα ταξίδι με όχημα την –όχι και τόσο πρόθυμη πολλές φορές– μνήμη. Στην περίπτωση της Ζάνα, μέσα από αναμνήσεις, στην περίπτωση του Ιντό, μέσα από λέξεις και εικόνες. Ούτως ή άλλως, ό,τι κάνουμε και λέμε στο παρόν, εξαρτάται από το πώς έχουμε αντιληφθεί το παρελθόν.
Μιχάλης Σιώνας

Video mapping: Κλεάνθης Καραπιπέρης
Βοηθός σκηνοθέτη: Λίλα Βλαχοπούλου
Οργάνωση παραγωγής: Ναταλία Λαμπροπούλου

10 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Μια αξιόλογη παράσταση με ιστορικό περιεχόμενο σε ένα καταπληκτικό χώρο όπως είναι το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.Πολύ όμορφη η φωνή και η σκηνική παρουσία της Κας Καλεμκερίδου,καθώς επίσης και η σκηνική παρουσία του Κου Χαρίση.Οι τρεις μουσικοί εξίσου καταπληκτικοί.Ήταν μια όμορφη βραδιά.Ευχαριστώ πολύ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ.!!!

  2. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση. Μία πολύ διαφορετική αλλά πολύ επιμορφωτική παράσταση σε ένα πολύ ωραίο χώρο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. Πολλά άγνωστα αλλά πολύ ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία για μένα μέσα από μία ρομαντική αλλά δύσκολη ιστορία. Ωραία τραγούδια με την πολύ ωραία φωνή της πρωταγωνίστριας σε συνδυασμό με τους πολύ καλούς μουσικούς.

  3. ΑΡΧΙΚΑ ΟΦΕΙΛΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΘΩ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΥ ΕΛΑΒΕ ΧΩΡΑ Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΝΑ ΚΤΙΡΙΟ ΣΤΟΛΙΔΙ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΥΑΓΙΕ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΗ ΚΥΡΙΑ ΑΙΘΟΥΣΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΓΜΕΝΟ ΕΡΓΟ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΒΡΑΪΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΓΝΩΣΤΑ ΣΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΜΑΣ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ, ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΤΑΙ ΚΑΙ Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ. ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΝΑΛΛΑΣΣΟΝΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΛΩΔΙΚΗ ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΡΙΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΗΘΟΠΟΙΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΥΠΕΡΟΧΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΜΟΥΣΙΚΟΥΣ!!!ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ!!!

  4. Μια πρωτότυπη, ποιοτική, επιμορφωτική και διασκεδαστική παράσταση με εξαιρετικές ερμηνείες για τους Σεφαραδίτες, τη ζωή τους στη Θεσσαλονίκη και τον μετέπειτα ξεριζωμό τους στον Β'Παγκόσμιο πόλεμο μέσα από μια ανεκπλήρωτη ιστορία αγάπης που αφηγείται μια γιαγιά στον εγγονό. Το σενάριο κυλάει αβίαστα αλλά η πυκνότητα της αφήγησης απαιτεί την συγκέντρωση του θεατή.
    Ευχαριστώ Θεατρομάνια για την πολύ όμορφη βραδιά!

  5. ΜΙΑ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΜΕ ΠΟΛΥ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΩΝΟΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ.ΥΠΕΡΟΧΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΕΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟΓΕΥΜΑ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ....