Ορέστεια

Μετάφραση: Κ.Χ. Μύρης
Σκηνοθέτης: Ιώ Βουλγαράκη(Αγαμέμνων), Λίλλυ Μελεμέ(Χοηφόροι), Γεωργία Μαυραγάνη(Ευμενίδες)
Σκηνογραφία: Πάρις Μέξης
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Ερμηνεύουν: Ναζίκ Αϊδινιάν, Μιχάλης Βαλάσογλου, Στέλλα Βογιατζάκη, Κατερίνα Καραδήμα, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Ράνια Κελαϊδίτη, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Νίκος Μάνεσης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Αγγελική Παπαθεμελή, Μαριάμ Ρουχάτζε, Τζωρτζίνα Τάτση

Σχετικά

  • 12 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης Αγαμέμνων 
  • 13 Ιουλίου, Αρχαίο Θέατρο Δωδώνης Χοηφόροι, Ευμενίδες
  • 2 Αυγούστου, Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Αγαμέμνων
  • 3 Αυγούστου, Καβάλα, Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων Χοηφόροι, Ευμενίδες
  • 26 Αυγούστου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους Αγαμέμνων
  • 27 Αυγούστου, Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους Χοηφόροι, Ευμενίδες
  • 20 Σεπτεμβρίου, Βύρωνα, Θέατρο Βράχων Αγαμέμνων
  • 21 Σεπτεμβρίου, Βύρωνα, Θέατρο Βράχων Χοηφόροι, Ευμενίδες

 

Αγαμέμνων
Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη

Το πρώτο έργο της τριλογίας της Ορέστειας αφηγείται την επιστροφή του βασιλιά Αγαμέμνονα στο Άργος, μετά το τέλος του Τρωικού πολέμου. Ο Αγαμέμνων μπαίνει θριαμβευτικά στην πόλη και στο παλάτι, φέρνοντας μαζί του, αιχμάλωτη, την τρωαδίτισσα πριγκίπισσα, ιέρεια του Απόλλωνα και μάντισσα Κασσάνδρα. Η Κλυταιμνήστρα υποδέχεται τον σύζυγό της με στόμφο και τιμές, ωστόσο πολύ γρήγορα αποκαλύπτεται πως η ενθουσιώδης της υποδοχή υποκρύπτει ένα οργανωμένο σχέδιο εκδίκησης για τον φόνο της κόρης τους, Ιφιγένειας, που ο Αγαμέμνονας θυσίασε στην Αυλίδα, προκειμένου να ξεκινήσουν τα πλοία της εκστρατείας, δέκα χρόνια πριν. Το κόκκινο χαλί που στρώνει η Κλυταιμνήστρα για να τον δεχτεί οδηγεί σ’ ένα λουτρό αίματος όπου, με τη συνέργεια του εραστή της Αίγισθου, θα πνιγούν και ο βασιλιάς και η ερωμένη του.

Σκηνοθεσία Ιώ Βουλγαράκη 
Μουσική Θοδωρής Αμπαζής
Κοστούμια Πάρις Μέξης
Κίνηση Μαρία Σμαγιέβιτς
Μουσική διδασκαλία Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη Έφη Χριστοδουλοπούλου
Παίζουν Αργύρης Ξάφης (Αγαμέμνων), Δέσποινα Κούρτη (Κασσάνδρα), Εύη Σαουλίδου (Κλυταιμνήστρα), Αλέξανδρος Λογοθέτης (Αίγισθος), Στέλιος Ιακωβίδης (Φρουρός), Δημήτρης Γεωργιάδης (Κήρυκας)
Χορός ανδρών Θανάσης Βλαβιανός, Πάρις Θωμόπουλος, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Νίκος Καρδώνης, Κωστής Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Γιάννης Νταλιάνης, Θέμης Πάνου, Στρατής Πανούριος

 

Χοηφόροι
Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ
Στο δεύτερο έργο της τριλογίας κυριαρχεί η φιγούρα της Ηλέκτρας, που πενθεί τον δολοφονημένο πατέρα της προσμένοντας εμμονικά ως μόνο φως σωτηρίας την επιστροφή του αδερφού της, Ορέστη, προκειμένου να σχεδιάσουν μαζί την εκδίκηση. Στο ξεκίνημα του έργου η Ηλέκτρα θρηνεί πάνω απ’ τον τάφο του πατέρα της και οι Χοηφόρες, οι γυναίκες του χορού που τη συντροφεύουν, μεγεθύνουν τον θρήνο της ενώ προσφέρουν τις χοές τους. Εκεί την αντικρίζει πρώτη φορά ο αδερφός της που έχει επιστρέψει μετά από χρόνια για να εκδικηθεί τον φόνο του πατέρα του μαζί με τον πιστό σύντροφό του Πυλάδη, μεταμφιεσμένοι σε ξένους για μην τους αναγνωρίσουν. Βλέποντάς την να θρηνεί, συνειδητοποιεί ότι θα την έχει σύμμαχο στο ιερό αυτό έργο και της αποκαλύπτει την ταυτότητά του. Η δράση κατόπιν εξελίσσεται καταιγιστικά. Ορέστης και Πυλάδης με την κάλυψη της Ηλέκτρας προφασίζονται ότι είναι δύο ξένοι που φέρνουν τις στάχτες του πεθαμένου Ορέστη στην Κλυταιμνήστρα. Η Κλυταιμνήστρα υποδέχεται τον Ορέστη και τότε εκείνος, αφού της αποκαλύπτει την ταυτότητά του, την εκτελεί ενώ κατόπιν εκτελεί και τον εραστή και συνένοχό της Αίγισθο. Η τραγωδία κλείνει με τις Ερινύες να καταφθάνουν για να εκδικηθούν τη μητροκτονία.

Σκηνοθεσία Λίλλυ Μελεμέ
Κοστούμια Βασιλική Σύρμα
Μουσική Σταύρος Γασπαράτος
Κίνηση Μόνικα Κολοκοτρώνη
Μουσική διδασκαλία Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτη Μάγδα Κορπή
Παίζουν Φιλαρέτη Κομνηνού (Κλυταιμνήστρα), Γιώργος Χρυσοστόμου (Αίγισθος), Μαρία Κίτσου (Ηλέκτρα), Αγορίτσα Οικονόμου (Τροφός), Βασίλης Καραμπούλας (Ικέτης), Γιάννης Νιάρρος (Ορέστης), Γιώργος Στάμος (Πυλάδης)
Χορός γυναικών Νατάσα Εξηνταβελώνη, Σοφία Κουλέρα, Νεφέλη Μαϊστράλη, Μαίρη Μηνά, Νάνσυ Μπούκλη, Αρετή Τίλη, Ιώβη Φραγκάτου, Χριστίνα Χριστοδούλου

 

Ευμενίδες
Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Το τρίτο μέρος της αισχύλειας τριλογίας έχει ως θέμα την καταδίωξη του Ορέστη από τις Ερινύες και την ιερή δοκιμασία που θα πρέπει να περάσει προκειμένου να εξευμενιστούν και να μετατραπούν σε Ευμενίδες. Σε αυτό το θεωρούμενο καταστατικό έργο της Αθηναϊκής Δημοκρατίας εμφανίζεται να θεσμοθετείται για πρώτη φορά ο Άρειος Πάγος.

Σκηνοθεσία Γεωργία Μαυραγάνη
Σύμβουλος δραματουργίας Δημοσθένης Παπαμάρκος 
Κοστούμια Άρτεμις Φλέσσα
Επιμέλεια κίνησης Αλεξία Νικολάου
Μουσικός σχεδιασμός Χάρης Νείλας
Βοηθοί σκηνοθέτη-σκηνογράφου Ράνια Κελαϊδίτη, Λίλη Κυριλή
Παίζουν Ναζίκ Αϊδινιάν, Μιχάλης Βαλάσογλου, Στέλλα Βογιατζάκη, Κατερίνα Καραδήμα, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Ράνια Κελαϊδίτη, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Νίκος Μάνεσης, Παναγιώτης Παναγόπουλος, Αγγελική Παπαθεμελή, Μαριάμ Ρουχάτζε, Τζωρτζίνα Τάτση

Και τα τρία μέρη με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους

 

Σκηνοθετικό σημείωμα

Ο Αγαμέμνων, το πρώτο έργο της Ορέστειας, είναι η αρχή μιας πολυεπίπεδης θεατρικής σύλληψης του Αισχύλου που, με όχημα το μύθο του Τρωικού πολέμου, χαράχτηκε βαθιά στο δικό του παρόν, την Αθήνα του 5ου αιώνα π.Χ., και από τότε σε κάθε παρόν μέχρι σήμερα. Μετά από δέκα χρόνια στην Τροία, ο βασιλιάς επιστρέφει από τον τρομερότερο των πολέμων νικητής για να δολοφονηθεί στο σπίτι του από τη γυναίκα του. Δέκα χρόνια αναμονής για ένα τέτοιο έγκλημα. Σ’ ένα τέτοιο ποιητικό σύμπαν, όπου ο άνθρωπος είναι άλυτο αίνιγμα και δρα παρουσία θεού, θύτης και θύμα εναλλάσσουν ρόλους. Την εναλλαγή αυτή ρόλων παρακολουθεί μια άρχουσα τάξη που σιωπά, ώσπου χάνει τελικά όχι μόνο τη δύναμή της, αλλά και την ίδια την υπόστασή της. Ποιος έχει δικαίωμα στο έγκλημα και από πού αντλεί το δικαίωμα αυτό;
Η παράσταση θα συνομιλήσει με τις άλλες δύο (Χοηφόροι και Ευμενίδες) σε μια πρωτότυπη συνεργασία, εξερευνώντας έναν δραματουργό που «εφηύρε» το θέατρο, τουλάχιστον το δικό μας, δυτικό θέατρο.
Ιώ Βουλγαράκη

Το δεύτερο μέρος της Ορέστειας τοποθετείται χρονικά δέκα χρόνια περίπου μετά το τέλος του Αγαμέμνονα. Εδώ χτυπά η αιμάτινη καρδιά της τριλογίας. Το έδαφος έχει ήδη προετοιμαστεί για την έλευση του Ορέστη, του νεαρού εκδικητή που οφείλει να ανταποκριθεί στον πανάρχαιο νόμο του καθήκοντος και να ανταποδώσει αίμα στο αίμα. Ο νεκρός πατέρας ζητά εκδίκηση και η παρουσία του στο έργο είναι εξίσου ισχυρή, με διαφορετικό τρόπο φυσικά, όπως και στον Αγαμέμνονα. Το τοπίο στις Χοηφόρους είναι ζοφερό και απειλητικό. Στο νέο κράτος κυριαρχεί καθεστώς βίας, τρομοκρατίας και φοβικής σιωπής −το ζευγάρι των σφετεριστών και παράνομων εραστών, που έχει κλέψει με δόλο την εξουσία από τον νόμιμο βασιλιά, έχει βάψει τα χέρια του με αίμα κι έχει βυθίσει τη χώρα στο σκοτάδι και το χάος.
Ο παλαιός κόσμος έχει φτάσει σε τραγικό αδιέξοδο και έχει χρεοκοπήσει, ηθικά, κοινωνικά και πολιτικά. Η αποτρόπαιη πράξη που θα διαπράξει ο Ορέστης είναι επιβεβλημένη από τους θεούς και το ίδιο το σύμπαν. Η βία θα απαντήσει στη βία και οι Ερινύες παραμονεύουν. Το λαμπρό φως της νέας Δικαιοσύνης, που θα συμφιλιώσει τον παλαιό με τον καινούριο κόσμο που ανατέλλει, βρίσκεται ακόμη πολύ μακριά και ο δρόμος που θα πρέπει να διανυθεί προς αυτήν την κατεύθυνση είναι εξαιρετικά επώδυνος. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Η επανάληψη του εγκλήματος γίνεται τελετουργία εξαγνισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας, η οποία θα μεταβεί απ’ το σκοτάδι στο φως.
Λίλλυ Μελεμέ

O Oρέστης βρίσκεται στους Δελφούς καταδιωκόμενος από τις Ερινύες. Είναι ικέτης στο ιερό του Απόλλωνα ζητώντας την προστασία του θεού. Ακολουθώντας τις συμβουλές του έρχεται στην Αθήνα, όπου προσπέφτει ικέτης στο άγαλμα της Αθηνάς. Οι εξαγριωμένες Ερινύες, παρακινημένες από το φάντασμα της Κλυταιμνήστρας τον ακολουθούν. Η λύση θα δοθεί στον Άρειο Πάγο, το δικαστήριο των Αθηνών. Ο Χορός των Ερινύων και ο Ορέστης θα υπερασπιστούν τα πιστεύω τους. Η ισοψηφία που προκύπτει με την ψήφο της Αθηνάς κηρύσσει αθώο τον Ορέστη, ο οποίος εξυμνεί την Πόλη των Αθηνών και διακηρύσσει ότι στο εξής συμμαχία ακατάλυτη θα δένει την πατρίδα του με την Αθήνα. Η Αθηνά καθιερώνει τιμές για τις Ερινύες και τις ανακηρύσσει αγαθοποιές θεότητες: Ευμενίδες.
Η τριλογία κλείνει με την αποκατάσταση της ισορροπίας, σε μια ατμόσφαιρα συμφιλίωσης. Λίγο αργότερα, το 462 π.Χ., με τη μεταβολή του πολιτεύματος, η δικαιοδοσία των φονικών υποθέσεων μεταφέρεται στον Άρειο Πάγο.
Στο τρίτο μέρος της Ορέστειας επιχειρείται ο τελευταίος και πιο δύσκολος καθαρμός. Ένας χορός δέκα ηθοποιών θα προσπαθήσει να τον πραγματώσει οργανώνοντας μια δίκη όλων: νεκρών, ζωντανών, ανδρών, γυναικών, θνητών, θεών και άρα μια βαθιά πολιτική πράξη.
Γεωργία Μαυραγάνη

Εισιτήρια: 13 - 45 ευρώ
Προπώληση: https://www.ticketmaster.gr/showEventInfo.html?changeLanguageTo=el&idEvent=2004641&tkhrq=18d83153-f900-4d3e-9159-964ea6ccb990&tkhrp=38097d89-9995-4d5b-b974-de9d239c45dc&tkhrts=1556540723&tkhrc=tickethour&tkhre=buy201720&tkhrrt=Safetynet&tkhrh=f577723b7f29c22feff5196607f310d5


Φωτογραφίες