Removement Athens 2017

Αρχείο Παίχτηκε από 01/06/2017 έως 30/06/2017

Σχετικά

Τρεις στοές του κέντρου της Αθήνας ζωντανεύουν μέσα από εικαστικές παρεμβάσεις και διαδραστικές performances καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών.

Το Removement Athens 2017 εστιάζει και αντλεί τις θεματικές του από τις Στοές της Αθήνας. Ακολουθεί την «πορεία» των εμπορικών οδών του κέντρου μέσα στη σύγχρονη ιστορία και την μεταμόρφωση τους την τελευταία διετία. Τόποι που επισφραγίστηκαν επί δεκαετίες με εις-ροές ανθρώπων, χώροι που επιτέλεσαν το όνειρο της επιτυχίας αλλά και των διαπροσωπικών σχέσεων, δαμάζονται σήμερα από την λήθη. Μαζί με την αλλαγή της χρήσης και το πέρασμα του χρόνου παραγκωνίστηκαν οι ιστορίες και οι άνθρωποι που δημιούργησαν τις στοές της πόλης. Οι ιστορίες αυτές λειτούργησαν για το Removement ως έμπνευση των καλλιτεχνών, εικαστικών και παραστατικών, με αποτέλεσμα τη συνθετική παρουσίασή τους με σειρά εικαστικών παρεμβάσεων, εγκαταστάσεων και performances για έναν μήνα, από την 1η έως τις 30 Ιουνίου 2017!

Κεντρικός θεματικός άξονας του Removement Athens 2017 είναι η επανάχρηση και η αναβίωση των ιστοριών που συνοδεύουν τρεις Στοές των Αθηνών: Στοά Καίρη, Στοά Αρσάκη και Στοά Πραξιτέλους. Εικαστικά έργα δημιουργούνται για τις στοές με σκοπό να γίνουν πάλι οι χώροι: τόποι. Μέσω έρευνας και συλλογής υλικού από τους ιδιοκτήτες, ενοικιαστές και χρήστες των τριών στοών, συγκεντρώθηκε υλικό που αποτέλεσε την αφορμή και πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών, με επακόλουθο τα προτεινόμενα έργα και δράσεις να έχουν εννοιολογικούς συσχετισμούς με την ιστορία των κτιρίων και της κάθε γειτονιάς. Η αναβίωση των χώρων, των ιστοριών, και η επανάχρηση των Στοών είναι o βασικός θεματικός άξονας του Removement. Στο χάρτη της Αθήνας θα πραγματοποιηθούν δράσεις ως εστίες έμπνευσης, ως απεικονίσεις της πραγματικότητας και ως φωνές αφύπνισης κι ενθάρρυνσης.

 

 

 

Φωτογραφία © Χρήστος Καρνάκης

 ΣΤΟΑ ΠΡΑΞΙΤΕΛΟΥΣ(Πραξιτέλους 33) | 1 Ιουνίου 2017 | Ώρα έναρξης: 19.30

 Το Removement Athens 2017 ξεκινά από τη μικρή θολωτή Στοά της οδού Πραξιτέλους, ξετυλίγοντας το νήμα της αφήγησης μέσα από μία performance που σκηνοθετεί και συνθέτει η χορογράφος-σκηνοθέτης Νατάσσα Ζούκα, εμπνεόμενη από την παρελθοντική χρήση των ορόφων της Στοάς ως ραφτάδικα, και του ισόγειου χώρου ως η κατάληξη των ενδυμάτων προς πώληση από τα προσόψια καταστήματα. Με μία 30μελή ομάδα ερμηνευτών – σπουδαστών της Δραματικής Σχολής Αρχή Ν. Καρρά, η πρώτη αυτή δράση με τίτλο DRESS UP υποδέχεται το κοινό στη Στοά καλωσορίζοντας την έναρξη του Removement στην Αθήνα.

 

 

Φωτογραφία © Χρήστος Καρνάκης

ΣΤΟΑ ΚΑΪΡΗ(Καΐρη 6, Αθήνα) | 2-30 Ιουνίου 2017

Ωράριο Έκθεσης: Δευτέρα & Πέμπτη, 10.00-20.00

Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή & Σάββατο: 10.00-18.00

Η Στοά Καΐρη θα φιλοξενήσει εικαστικές παρεμβάσεις, εγκαταστάσεις και video-art σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα, το υπόγειο, τον κυρίως χώρο της Στοάς, τον πρώτο και δεύτερο όροφο. Αφετηρία των έργων η ίδια ιστορία της Στοάς, από τα παλιά καλτσάδικα μέχρι τα σημερινά πωλητήρια ειδών περιτυλίγματος και το εναπομένον οπλοδιορθωτήριο της οικογένειας Παπαϊωάννου, οι καλλιτέχνες Τζένη Αργυρίου, Βασίλης Γεροδήμος, Πέγκυ Κλιάφα, Γιώργος Μαραζιώτης, Αντρέας Σάββα, Χρήστος Τόλης και Παναγιώτης Βελιανίτης με ξεχωριστά μέσα και υλικά μετατρέπουν τους χώρους της Στοάς σε ένα ορμητήριο αλλαγών, χρωμάτων, συναισθημάτων που άλλοτε συντελούν στην αναβίωση της αστικής μνήμης κι άλλοτε προδιαθέτουν την ανάγκη νέων τρόπων επανάχρησης.

 

 

Φωτογραφία © Χρήστος Καρνάκης

ΣΤΟΑ ΑΡΣΑΚΗ | 9-10, 21 & 30 Ιουνίου 2017

Η Στοά Αρσάκη αποτελεί μία από τις πιο εντυπωσιακές Στοές της Αθήνας, με πλήθος περαστικών να τη χρησιμοποιούν ως «πέρασμα» καθημερινά. Παρ’ όλα αυτά, η αίσθηση της μη-χρήσης και του «κενού» κατακλύζουν την επιβλητική αυτή στοά με τη μακρόχρονη ιστορία της. Με την ευγενική παραχώρηση και συνεργασία της Στοάς του Βιβλίου και της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας, η Στοά Αρσάκη θα φιλοξενήσει τρεις διαφορετικές performances που προτείνουν η κάθε μία από άλλη οπτική γωνία την επαναφορά της Στοάς όχι μόνο ως πέρασμα, αλλά ως χώρο συνάθροισης, ξεκούρασης και ανάπαυλας: μία όαση στο κέντρο της πόλης. Τις τρεις performances σκηνοθετούν και συνθέτουν η χορογράφος-performer Μαριάννα Καβαλλιεράτου (Παρασκευή 9 Ιουνίου στις 20.00 & Σάββατο 10 Ιουνίου 11.00 & 20.00), ο σκηνοθέτης-ηθοποιός Κωνσταντίνος Ντέλλας (21 Ιουνίου 2017 στις 15.30) και η χορογράφος-performer Μαριέλα Νέστορα (30 Ιουνίου 2017 στις 15:00).


 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΔΕΑ

Το Removement ως ευρύτερο project, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον τόπο και τον χρόνο στον οποίο παρουσιάζεται, και αποσκοπεί στη συνθετική παρουσίαση των εννοιών της κίνησης και της μεταβολής που διακρίνονται ποικιλοτρόπως σε έναν τόπο.

Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2015 στο Εργοστάσιο Τεχνών Σαντορίνης (SAF), φιλοξενώντας Έλληνες και διεθνείς καταξιωμένους καλλιτέχνες (Zilvinas Kempinas, Στέλλα Μπολωνάκη, Γιώργος Μαραζιώτης, Γεωργία Δαμιανού, Όλγα Μπογδάνου, Άννα-Μαρία Σαμαρά, κ.ά.), με τη θεματική να επικεντρώνεται στη γεωφυσική ιδιαιτερότητα του τόπου, καθώς και στην έντονη τουριστική και κοινωνικοπολιτική ανάπτυξη των τελευταίων δεκαετιών.

Το Removement στην Αθήνα πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού και Ανάπτυξης ΝΕΟΝ και με την ένθερμη αποδοχή και ευγενική παραχώρηση των ιδιοκτητών/ενοικιαστών των Στοών Καίρη, Αρσάκη και Πραξιτέλους.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Καλλιτεχνική Διεύθυνση - Επιμέλεια: Μαρία Βασαριώτου
Σχεδιασμός Παραγωγής - Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Κωνσταντίνος Σακκάς
Κοινωνιολογική Έρευνα: Πωλίνα Γιωλτζόγλου
Βοηθοί Επιμελητή - Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Νομικός, Γεωργία Ελένη Τιγκινάγκα
Βοηθός Οργάνωσης Παραγωγής: Κατερίνα Κώτσου
Προβολή – Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης
Οπτική επικοινωνία – Σχεδιασμός: komodo  
Φωτογραφία: Xρήστος Καρνάκης
Social Media: Φλώρα Κοπέλου
Διοργάνωση - Παραγωγή: Delta Pi

 

h πολυβοΥη ΣΤΟΑ ΜΕ τα είδη συσκευασίας αλλαζει οψη και μετατρεπεται σε εκθεση συγχρονησ τεχνησ

 

ΣΤΟΑ ΚΑΪΡΗ | 2-30 Ιουνίου 2017

Η Στοά Καΐρη θα φιλοξενήσει εικαστικές παρεμβάσεις, εγκαταστάσεις και video-art σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα, το υπόγειο, τον κυρίως χώρο της Στοάς, τον πρώτο και τον δεύτερο όροφο. Αφετηρία των έργων αποτέλεσε η ιστορία της στοάς όπως προέκυψε από τις αφηγήσεις των ίδιων τον ανθρώπων που εργάζονται μέχρι και σήμερα εκεί. Η Στοά που κτίστηκε την δεκαετία του ‘30  έχει φιλοξενήσει τη Σοκολατοποιϊα Γκλόρια -εκ Θεσσαλονίκης-, το ιστορικό οπλοτεχνουργείο του Παπαϊωάννου, βιοτεχνίες ρούχων, παπουτσάδικα, κλωστάδικα όπως τα επώνυμα καταστήματα του Ταράση και του  Φάρου.

Οι Τζένη Αργυρίου, Βασίλης Γεροδήμος, Πέγκυ Κλιάφα, Γιώργος Μαραζιώτης, Αντρέας Σάββα, Χρήστος Τόλης και Παναγιώτης Βελιανίτης με αφορμή την ιστορία και τον ξεχωριστό χαρακτήρα της Στοάς μετατρέπουν με ξεχωριστά μέσα και υλικά τους χώρους της Στοάς σε ένα ορμητήριο αλλαγών, χρωμάτων, συναισθημάτων που άλλοτε συντελούν στην αναβίωση της αστικής μνήμης κι άλλοτε προδιαθέτουν την ανάγκη νέων τρόπων επανάχρησης.

 Στην είσοδο της στοάς η εγκατάσταση με τίτλο «Knitting History» του Ανδρέα Σάββα φέρει τη φόρμα αλλεπάλληλων αψίδων, παραπέμποντας σε πολυτελείς, αρχοντικές στοές και περάσματα μέσα σε ένα αρχιτεκτόνημα με πλούσια ιστορία που κρύβεται δίπλα μας από την πατίνα του χρόνου, της απομόνωσης και της αδιαφορίας.

 Κατεβαίνοντας στο σκοτεινό και παρατημένο υπόγειο, το  A WA I T  της Τζένης Αργυρίου μας προσκαλεί να παρακολουθήσουμε την συνομιλία ενός οπτικού υλικού γυρισμένο σε οροφοδιαμέρισμα με τον υπόγειο χώρο της στοάς. Με αυτό τον τρόπο επιδιώκει να αναδείξει την παρατήρηση, την πλήξη και την ονειροπόληση ως θεμελιώδεις αλλά και ξεχασμένες αξίες της καθημερινότητάς μας.

 Περιδιαβαίνοντας τον κεντρικό χώρο του ισογείου διαφαίνεται η εγκατάσταση του Γιώργου Μαραζιώτη. Έπειτα από μελέτη της ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αλλά και την ιστορία της στοάς και με έμφαση στη λειτουργία του οπλοτεχνουργείου, η εγκατάσταση επεμβαίνει «ευγενικά» στον χώρο και «παίζει» με την αντίληψη του κοινού, προτείνοντας μια διαφορετική εξερεύνηση της ιστορικότητας και των μνημών που την έχουν διαπλάσσει.

Σε μια ερημωμένη γωνιά του πρώτου ορόφου, ένας σταυρός φαρμακείου φωτίζει και προτείνει «Change, Change yourself» Η εγκατάσταση της Πέγκυς Κλιάφα αναιρεί το σύμβολο του φωτεινού σταυρού ως τοπόσημο προμήθειας της «λύσης», τοποθετώντας τον σε ένα ανύποπτο σημείο και παροτρύνοντας για μια επανεξέταση αξιών και τρόπου ύπαρξης.

Πλησίον, ο Βασίλης Γεροδήμος σεβόμενος τα απομεινάρια μιας ένδοξης εποχής και εξισορροπώντας τα με δικές του προτάσεις – υλικά,  ενεργοποιεί εστίες μνήμης. Κάθε στιγμή παρουσίας του στη παλιά βιοτεχνία της Καΐρη είναι και μια νέα ανάγνωση της εγκατάλειψης οπότε η έμπνευση παράγεται εκεί, ανεπιτήδευτη και ζωντανή.

Στον δεύτερο όροφο της στοάς η ηχητική και διαδραστική εγκατάσταση «Power – Time – Reanimation» του Χρήστου Τόλη και του Παναγιώτη Βελιανίτη γίνεται ένα ιδιότυπο μουσικό όργανο που επαναλαμβάνει τυχαία και εμμονικά στιγμές από το παρελθόν και το παρόν του συγκεκριμένου χώρου, αξιοποιώντας σύγχρονες ηχογραφήσεις που έγιναν στον χώρο της στοάς, καθώς και μαρτυρίες των ενοίκων της.

 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

 Η Τζένη Αργυρίου (Καβάλα, 1977) είναι χορογράφος και media artist. Απόφοιτος της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης(1995-8), Αθήνα και υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση, Νέα Υόρκη (2000-2003). Το 2003 έγινε ιδρυτικό μέλος της ομάδας amorphy.org, που στηρίζει τη δημιουργία διεπιστημονικών και υβριδικών μορφών τέχνης. Την τελευταία δεκαετία δημιούργησε και επιμελήθηκε πολυάριθμα πρότζεκτ (χορό, performances, διαδραστικές εγκαταστάσεις και site-specific πρότζεκτ) εκ των οποίων: untitled, ένας ηχητικός περίπατος/εγκατάσταση/performance για το Fast Forward Festival 2 "X-apartments", 2015 (παραγωγή της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση), το Memorandum, 2013-14 (συμπαραγωγή των Théâtre des Bernardines, O Espaço do Tempo, tanzhaus nrw), Memoria Obscura, 2011-12 (Δημοτικό Θέατρο Γρεβενά), Pleas(e)nter, 2011 (Kunstkapel Museum, Amsterdam), Dr. Maybe Darling, 2010 (Μουσείο Μπενάκη Αθήνα), Land(Scape) (2009), Lights on You (2008 – IME), το πρότζεκτ i-MAP (Integration of Media and Performance), επιχορηγούμενο από το EU Culture 2000 που οδήγησε στην παράσταση ‘See you in walhalla’(2006-7). Έχει προσκληθεί ως artist in residence από διεθνής φορείς και έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε Ελλάδα, Γερμανία, Γαλλία, Βουλγαρία, Ολλανδία, Πορτογαλία και Νέα Υόρκη.

Ο Βαίλης Γεροδήμος γεννήθηκε το 1977 στην Άρτα. Ξεκίνησε με την τέχνη του κοσμήματος στο εργαστήριο του Β. Πολυζου 1994 - 2001, στη συνέχεια ακολούθησε τη γλυπτική όπου αποφοίτησε από την Καλών Τεχνών Πανόρμου Τήνου το 2005 και στη συνέχεια πέρασε στη Ανωτάτη Σχολή Καλών Τέχνων της Αθήνας όπου το 2010 έλαβε το πτυχίο του στις Καλές Τέχνες. Για τρεις συνεχόμενες χρονιές 2003, 2004, 2005 έλαβε την υποτροφία και τον έπαινο από το Υπουργείο Αιγαίου. Συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό πρόγραμμα 'Πολιτισμός 2000', που αφορούσε τη Land Art, παρακολούθησε και συνεργάστηκε σε εργαστήρια στη Γλασκώβη στο Landscape Architect "Solway Heritage» με τη συμμετοχή του Jim Buchanan - Andy Goldswothy (2005) και στη Μαγιόρκα στο Consell de Mallorca (2004). Έχει παρουσιάσει έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε πολλούς οργανισμούς και γκαλερί όπως στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Αμερικάνικο Κολλέγιο στην Ελλάδα, την Action Field Kodra, Πινακοθήκη Μόραλης κ.α. Από το 2004 έχει επιμεληθεί πολλούς σκηνικούς σχεδιασμούς για χορογράφους και θεατρικούς σκηνοθέτες στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, στο European Cultural Capital Marseille, στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, στο Temps D’Images Festival, στη Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης και το Φεστιβάλ Δημήτρια, στο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, στο Teatri di Vita, στο IETM Athens, στο SARTR Θέατρο, στο Dansehallerne, στο Le phénix, Scène Nationale Valenciennes, Next Festival κ.α.

Η Πέγκυ Κλιάφα γεννήθηκε το 1967.  Αποφοίτησε από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1990 με σπουδές στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Το 2012 αποφοίτησε από την ΑΣΚΤ της Αθήνας με πτυχίο στην ζωγραφική (Γ’ Εργαστήριο Ζωγραφικής – Διευθυντής καθηγητής Μάριος Σπηλιόπουλος, διδάσκοντες καθηγητές Ζάφος Ξαγοράρης, Παντελής Χανδρής - βασική επιλογή/κατεύθυνση: γλυπτική - καθηγητής Νίκος Τρανός). Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έργα της βρίσκονται σε μια δημόσια συλλογή στην Ελλάδα και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ: «Σχέδιο Σωτηρία», «Τέχνη στις Βιτρίνες», “ROOMS 2012”, Διεθνές Συνέδριο: “Jacques Derrida” , «Η Ύλη ως Αφήγηση», “Paradise Lost”,“The Symptom Projects 04” , «Απόφοιτοι 2010-11», «ΠΡΟΣΕΧΩΣ»,“Art & Research”   “Imago Mundi Project” – Βενετία,«10», “Art Athina 2015”, “Beirut Art Fair 2015”, “12”, “Private Collection II”, “Multiples”, “The Library Show”. ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ¨: “Pharmakon” (Νοέμβριος 2013) Αίθουσα Τέχνης Καππάτος, Αθήνα, παρουσίαση έργων στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (Ιούνιος 2015), Αθήνα, “Placebo”  (Σεπτέμβριος 2016) Άιθουσα Τέχνης Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη.

Ο Γιώργος Μαραζιώτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1984. Σπούδασε καλλιτεχνική μεταξοτυπία στο School Of Visual Arts στη Νέα Υόρκη και εικονογράφηση στο πανεπιστήμιο του Wolverhampton (Αγγλία). Εργάζεται σαν εικαστικός χρησιμοποιώντας διάφορα μέσα όπως εγκαταστάσεις, μεταξοτυπία, και γλυπτική. Η πρακτική του αποτελεί μελέτη πάνω στην έννοια του ίχνους, στην αξία του ευτελούς και στην αντίθεση μεταξύ πραγματικότητας και του φαινομενικού. Τα έργα του εισβάλουν αρχιτεκτονικά στον χώρο «παίζοντας» με την αντίληψη των θεατών, δημιουργώντας ένταση και καλώντας τους να αναρωτηθούν τον ρόλο τους. Τέλος, χρησιμοποιεί την αισθητική του διαλόγου ως μέσον απεύθυνσης των κοινωνικών και πολιτικών στοιχείων της πρακτικής του.Δουλειές του έχουν εκτεθεί στο Μουσείο Tinguely, στο AC Institute, στα Studios at MASS MoCA, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Vetlanda, στο Nordic House, στο Αμερικάνικο Κολλέγιο, στο S.A.F, στην Ιλεάνα Τούντα και στο Platforms Project μεταξύ άλλων. Ζει και εργάζεται μεταξύ Αθήνας και Νέας Υόρκης.

Ο Ανδρέας Σάββα γεννήθηκε το 1970 στην Κερύνεια. Σπούδασε Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγήτρια την κα. Ρένα Παπασπύρου απ’ όπου και αποφοίτησε με βαθμό 30/30. Έχει λάβει το Βραβείο Γιάννη και Ζωής Σπυρόπουλου, το Βραβείο Τέχνης Heineken, την υποτροφία από το ΙΚΥ και το Ίδρυμα Προποντίς, ενώ ήταν και υποψήφιος για το βραβείο ΔΕΣΤΕ 2001. Ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη και τη Λευκωσία. Από το 1994 έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Κύπρο και το εξωτερικό, μεταξύ των οποίων: 2016 Summer Exhibition, The Fields Sculpture Park, Omi International Arts Center, Ghent, Χωρίς λέξεις, Δημοτική Πινακοθήκη Λάρνακας, Martyrium, gallery Françoise Heitsch, The Location of Culture, Pulchri Studio, Taller de Mona Hatoum, Villa Iris, OPEN 12 International Exhibition of Sculptures and Installations, Kapsel, Γκαλερί Françoise Heitsch, Πεδίο Δράσης Κόδρα, Seducidos polo Accidente, Ίδρυμα Luis Seoane, Instant Europe, Villa Manin, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, The Joy of my Dreams, BIACS 1η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Σεβίλλης, Twelve Positions in Contemporary Greek Art, European Patent Office, Europe Exists, Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών, Ρώμη.

Ο Χρήστος Τόλης Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976 όπου μένει και εργάζεται. Το 2002 αποφοίτησε από την Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Ε.Μ.Π., ενώ το 2008 ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό του στα Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Εργάζεται ως επαγγελματίας φωτογράφος, κινηματογραφιστής και μουσικός. Παράλληλα με τα προσωπικά του project διδάσκει φωτογραφία και επεξεργασία εικόνας σε διάφορες τακτικές ή ad hoc ομάδες. Η βάση της δουλειάς του είναι η σύγκλιση των οπτικών και ακουστικών στοιχείων, με τη μουσική, το κείμενο και την απεικόνιση να παίζουν τους βασικούς ρόλους. Τα βασικά ζητήματα που ελπίζει να επικοινωνήσει είναι αυτά της ανθρώπινης ύπαρξης καθώς παρουσιάζεται σε έναν όλο και πιο περίπλοκο κόσμο. Θέματα όπως η μοναξιά, η απομόνωση, η σκληρότητα και η σεξουαλική καταπίεση αποτελούν επαναλαμβανόμενες έννοιες για αυτόν. Προσπαθεί να φανερώσει τα ατομικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζει κάθε άτομο καθημερινά και να τα αντιπαραβάλλει με το φυσικό και το χτιστό, ακόμα και εικονικό περιβάλλον, στο οποίο διαμορφώνονται τώρα οι προσωπικότητες και οι ζωές μας.

Ο Παναγιώτης Βελιανίτης σπούδασε σύνθεση και ηλεκτρακουστική μουσική με τους Θ. Αντωνίου, Στ. Βασιλειάδη και Χ. Ξανθουδάκη. Παράλληλα σπούδασε Οικονομικά και Στατιστική ως ειδίκευση στην Α.Σ.Ο.Ε.Ε. Από το 1986 συμμετέχει ως συνθέτης με έργα πολύτεχνα, ηλεκτρονικά, μικτά (για όργανα και ηλεκτρονικά μέσα) σε διοργανώσεις συναυλιών σύγχρονης μουσικής. Έχει γράψει μουσική για πολλές θεατρικές παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ιδιαίτερα για αρχαίες ελληνικές τραγωδίες ως συνεργάτης του σκηνοθέτη Θ. Τερζόπουλου. Είναι μέλος του Ελληνικού Συνδέσμου Συνθετών Ηλεκτρονικής Μουσικής (ΕΣΣΗΜ) μέλος του Ιδρύματος Χουρμουζίου Παπαϊωάννου (ΙΧΠΑ) καθώς και μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας (ΚΣΥΜΕ) και ειδικεύτηκε και δίδαξε σύνθεση στο σύστημα της Πολυαγωγίας (UPIC) του Γ. Ξενάκη καθώς και μουσικές εφαρμογές και επεξεργασία ήχου σε Η/Υ. Το 1996 εισηγήθηκε την ειδικότητα της Μουσικής Τεχνολογίας στον ΟΕΕΚ. Συνεργάστηκε στην έκδοση βιβλίων Μουσικής και έγραψε το «Λεξικό Μουσικής» έκδοση «Πατάκης – Conceptum».

ώραριο λειτουργιασ

OPENING: 2 Iουνίου 2017 | 19.00

ΔΕΥ-ΠΕΜ 10.00-20.00 ΤΡΙ-ΤΕΤ-ΠΑΡ-ΣΑΒ 10.00-18.00

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Removement
Καλλιτεχνική Διεύθυνση - Επιμέλεια: Μαρία Βασαριώτου
Σχεδιασμός Παραγωγής - Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Κωνσταντίνος Σακκάς
Κοινωνιολογική Έρευνα: Πωλίνα Γιωλτζόγλου
Βοηθοί Επιμελητή - Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Νομικός, Γεωργία Ελένη Τιγκινάγκα
Βοηθός Οργάνωσης Παραγωγή: Κατερίνα Κώτσου
Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης
Οπτική επικοινωνία – σχεδιασμός: komodo
Φωτογραφία: Xρήστος Καρνάκης
Social Media: Φλώρα Κοπέλου
Διοργάνωση-Παραγωγή: Delta Pi

 

Νατάσσα ζουκα | DRESS UP

Στοά Πραξιτέλους | 1 ιουνιου | 19:00

Με στόχο την επανάχρηση των στοών και την αναβίωση των ιστοριών που τις συνοδεύουν, το Removement ξεκινά τις δράσεις του από τη μικρή θολωτή Στοά της οδού Πραξιτέλους, η οποία κτίστηκε το 1936. Σύμφωνα με μαρτυρίες των τελευταίων καταστηματαρχών το οίκημα δεν έχει αλλάξει καθόλου, παραμένει όπως όταν πρωτοκτίστηκε. Φιλοξένησε υφασματάδικα και ράφτες καθώς και αλληλοεξαρτώμενα ως προς αυτά επαγγέλματα, όπως εκείνο του επισκευαστή ραπτομηχανών, τα οποία στις μέρες μας σταδιακά εκλείπουν. O λόγος της εγκατάστασης και άνθισης των καταστημάτων ενδυμάτων και υφασμάτων ήταν η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της πολυώροφης στοάς όπου προστάτευε από το φως του ηλίου τις βιτρίνες των καταστημάτων διατηρώντας το χρώμα των υφασμάτων αναλλοίωτο.  Όπως μας μετέφερε την εμπειρία του ο κύριος  Γιώργος,  ράφτης εν ενεργεία, στον τρίτο όροφο της στοάς «Τότε ο κόσμος έραβε πολύ. Δεν υπήρχαν έτοιμα ρούχα. Τότε μόνο με παραγγελία. Ράβανε τα πάντα, και καλά και καθημερινά. Ούτε τζιν υπήρχανε να πάρεις έτοιμα. Και για κάθε μέρα και για καλό στο ράφτη πήγαινες».

Η εμπορική ιστορία της στοάς καθώς και οι αφηγήσεις των εμπόρων αποτέλεσαν την κύρια πηγή έμπνευσης της χορογράφου και σκηνοθέτιδας Νατάσσας Ζούκα. To Dress Up βασίζεται στο χαρακτηριστικό μιας άλλης εποχής όπου η πρόβα αποτελούσε τη βασική πτυχή της ανθρώπινης ύπαρξης. Πρόβα ενδύματος, πρόβα νυφικού, πρόβα κοστουμιού – όλη αυτή η διαδικασία που αφορά τα μέτρα του ανθρώπινου σώματος και παραπέμπει σε τελετές θανάτου και ζωής. Οι τριάντα σπουδαστές και performers της «Δραματικής Σχολής ΑΡΧΗ», όπου θα κινηθούν/ δράσουν σε όλους τους ορόφους της στοάς, θα ντύσουν την υπόστασή τους και ταυτόχρονα θα αναμετρηθούν με τη μοναδική μεζούρα, το κοφτερό ψαλίδι και τις μυτερές βελόνες του κορυφαίου δημιουργού της υπαρξιακής αγωνίας Samuel Beckett.

Η Νατάσσα Ζούκα είναι απόφοιτος της σχολής Εθνικού Θεάτρου το 1974. Συνιδρύτρια του «Θεάτρου της Άνοιξης», συμμετέχει σε όλες τις παραγωγές του με κορυφαία την Ηλέκτρα όπου αναλαμβάνει τη χορογραφία και τον επώνυμο ρόλο. Παράλληλα φοιτά στην Κρατική σχολή ορχηστικής τέχνης 3 χρόνια καλλιεργώντας το ενδιαφέρον της για το σωματικό θέατρο και την χορογραφία. Το 1980 με υποτροφία του ιδρύματος Α. Ωνάση πηγαίνει στην Γαλλία όπου έχει την τύχη να σπουδάσει 2 χρόνια δίπλα στον Jacques Lecoq. Στο Παρίσι συμμετείχε ως ηθοποιός στην παράσταση Slieman – episodes ignorés όπου πρωταγωνιστούσε ο Antoine Vitez (Palais Chaillot).

To 1983 επιστρέφει στην Ελλάδα όπου εργάζεται ως παιδαγωγός και χορογράφος σε εργαστήρια για παιδιά και ηθοποιούς. Ιδρύει το Χοροθέατρο (1990) το οποίο διευθύνει μέχρι σήμερα και επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ και το ίδρυμα Ι. Φ. Κωστόπουλου.

Το 2004 επιλέγεται για να συμμετέχει ως χορογράφος σε τριετές ερευνητικό πρόγραμμα με θέμα Σύγχρονος χορός και χορός στο αρχαίο δράμα στο Παρίσι (Fondation Royaumont) που διευθύνει η χορογράφος Suzan Buirge, έχοντας πάλι την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση. Το 2009 επιλέγεται ανάμεσα σε 12 χορογράφους από όλο τον κόσμο για το ερευνητικό πρόγραμμα που διεξήχθη στην Ιαπωνία με τίτλο Σύγχρονος χορός και τελετουργία.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ «Πρόβα_Dress Up»

Σύλληψη - Σκηνοθεσία: Νατάσσα Ζούκα

Ερμηνεία:  Αδοσίδη Μυρτώ, Αντωνάκη Τατιάνα, Αντωνίου Λίλιαν, Αποστολοπούλου Ιωάννα, Βασιλειάδη Ανδρονίκη, Βλαστάρη Στεφανία, Καναβού Μαριάννα, Καπετάνιου Στέλλα, Κομνηνού Λίνα, Κωνσταντίνου Ειρήνη, Λιάκος Γιώργος, Λύκου Φανή, Λώλου Νεφέλη, Μακρογιαννάκη Σάντυ, Μανδρινός Δημήτρης, Μανωλοπούλου Ολίνα, Μπατή Μαρία, Νταντή Δήμητρα, Παντοπούλου Περσεφόνη, Ρουσιάκη Κατερίνα, Σαράντη Μπέτυ, Στενού Αλίκη, Ταμβάκη Μαριλού, Τζωρτζίκια Αννα, Χαραλαμποπούλου Ιόλη.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ Removement
Καλλιτεχνική Διεύθυνση - Επιμέλεια: Μαρία Βασαριώτου
Σχεδιασμός Παραγωγής - Καλλιτεχνικός Σύμβουλος: Κωνσταντίνος Σακκάς
Κοινωνιολογική Έρευνα: Πωλίνα Γιωλτζόγλου
Βοηθοί Επιμελητή - Εκτέλεση παραγωγής: Γιώργος Νομικός, Γεωργία Ελένη Τιγκινάγκα
Βοηθός Οργάνωσης Παραγωγή: Κατερίνα Κώτσου
Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης
Οπτική επικοινωνία – σχεδιασμός: komodo
Φωτογραφία: Xρήστος Καρνάκης
Social Media: Φλώρα Κοπέλου
Οργάνωση Παραγωγής: Delta Pi

Εισιτήρια: Με ελεύθερη είσοδο