Σε θέλω

Αρχείο Παίχτηκε από 07/10/2017 έως 07/10/2017
στο Σταθμός
Διάρκεια: 105'
Κείμενο: Ευσταθία
Σκηνοθέτης: Μαρία Κίτσου
Μουσική: Ευσταθία
Ερμηνεύουν: Μαρία Κίτσου, Ευσταθία
Παίζουν μουσική: Κρουστά, κιθάρα, φωνητικά: Μανόλης Λιανής, Βιολί: Μελίνα Ντελίκου, Πιάνο: Χάρης Μπότσης

Περιγραφή

Το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών», με θεματικό άξονα φέτος τη γυναίκα στην Ευρώπη, φιλοξενεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Σε θέλω». Πρόκειται για ένα μελωδικό ταξίδι στο χρόνο με φόντο τους μεγάλους έρωτες σπουδαίων γυναικών του 19ου και 20ου αιώνα. Η παράσταση δανείζεται το όνομά της από το ομώνυμο τελευταίο τραγούδι της τραγουδοποιού Ευσταθίας, η οποία συναντιέται για πρώτη φορά με την Μαρία Κίτσου.

Περισσότερα

Σε συνεργασία με το «Μικρό Παρίσι των Αθηνών»

Σε αυτή την πρώτη τους συνάντηση η αισθαντική ηθοποιός παρεμβαίνει σαν Μαρία Πολυδούρη, μετατρέποντας το εν λόγω τραγούδι σε ένα απελπισμένο «σε θέλω» απέναντι  στον «Τάκη» της, τον ποιητή Κώστα Καρυωτάκη. Εκτός από τη Μαρία Πολυδούρη  μερικές από τις ηρωίδες που εκφράζουν τα ηχηρά τους «σε θέλω» είναι η διανοούμενη Simon de Beauvoir, η Ρωσίδα ποιήτρια Άννα Αχμάτοβα, η γλύπτρια Camille Claudel, η δική μας Μυρτιώτισσα, η Βιρτζίνια Γουλφ, μέχρι και η αντισυμβατική συλλέκτρια έργων τέχνης Γερτρούδη Στάιν με την αγαπημένη της Άλις Τόκλας. Όλες τους έζησαν, ερωτεύτηκαν και δημιούργησαν στην Ευρώπη σε μια δύσκολη εποχή για τις γυναίκες.

Η Μαρία Κίτσου ενσαρκώνει με το δικό της μοναδικό τρόπο αυτές τις γυναικείες προσωπικότητες, τραγουδάει και σκηνοθετεί την παράσταση. Η Ευσταθία τραγουδάει, αφηγείται και γράφει τα κείμενα της παράστασης. Εκτός όμως από τα πρωτότυπα κείμενα, ακούγονται και κάποια αυθεντικά αποσπάσματα από την αλληλογραφία των γυναικών.

Οι συγκινητικές ιστορίες τους άλλοτε δοσμένες πιο δραματικά, άλλοτε με χιούμορ μπλέκονται με τραγούδια διαφορετικών εποχών και στυλ, από ένα μελαγχολικό βαλs του Σοπέν μέχρι ένα ελαφρό τραγούδι του μεσοπολέμου, κι από τη γαλλική ποπ του 60 μέχρι τα τραγούδια της Ευσταθίας.

Έτσι λοιπόν οι δύο καλλιτέχνιδες συνυπάρχουν αρμονικά στη σκηνή, έχοντας ως κοινό την αγάπη τους για το παρελθόν εκείνο, που τους δίνει το γερό πάτημα για την απόλαυση του παρόντος, μεταμορφώνοντάς το όπως λέει και ο Νίτσε σε «μόριο αιωνιότητας».

Σκηνοθεσία: Μαρία Κίτσου
Πρωτότυπα κείμενα & μουσική: Ευσταθία
Φωτισμοί: Γιώργος Χαραλάμπους
Βοηθός σκηνοθέτη: Νικόλας Φουρτζής