Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Διασκευή: Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνοθέτης: Βάσια Χρονοπούλου
Κοστούμια: Βάσια Χρονοπούλου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Μουσική: Γρηγόρης Ελευθερίου
Κίνηση: Φαίδρα Σούτου
Ερμηνεύουν: Κωνσταντίνος Δημητρακάκης, Βασιλίνα Κατερίνη, Παναγιώτα Μπιμπλή, Δημήτρης Τσιγκριμάνης
Περιγραφή
Βασισμένο στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι «Γιατί δεν είμαστε όλοι μας σαν αδέρφια με αδέρφια; Γιατί να κρύβεις κάτι απ’ τον άλλο και δεν του ανοίγεις την καρδιά σου; Γιατί να μην πεις τώρα, αμέσως, ανοιχτά αυτά που νιώθεις, αν θα ξέρεις πως κάποιος θα βρεθεί ν’ ακούσει τα λόγια σου; Κι όμως, […]
Περισσότερα
Βασισμένο στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι
«Γιατί δεν είμαστε όλοι μας σαν αδέρφια με αδέρφια; Γιατί να κρύβεις κάτι απ’ τον άλλο και δεν του ανοίγεις την καρδιά σου; Γιατί να μην πεις τώρα, αμέσως, ανοιχτά αυτά που νιώθεις, αν θα ξέρεις πως κάποιος θα βρεθεί ν’ ακούσει τα λόγια σου; Κι όμως, ο καθένας μοιάζει να είναι πιο σκληρός απ’ ότι είναι πραγματικά…»
Ένας μοναχικός νέος γνωρίζει στο δρόμο μια νεαρή κοπέλα, τη Νάστενκα. Η βραδινή αυτή γνωριμία τους οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τις νύχτες που ακολουθούν, όπου οι ήρωες μοιράζονται τις παράξενες ιστορίες της ζωής τους και συνδέονται με μια αδερφική και πρωτόγνωρη αγάπη. Ενώ, όμως, η Νάστενκα μιλάει για τον άντρα που περιμένει να γυρίσει πίσω σε αυτήν για να την παντρευτεί, ο ονειροπόλος ήρωας μας σιγά σιγά την ερωτεύεται, παρ’ όλο που η ανταπόδοση των συναισθημάτων του είναι ανέλπιδη. Ταυτόχρονα όμως εξομολογείται για πρώτη φορά όλον τον φαντασιακό του κόσμο, τον μοναχικό τρόπο ζωής του και το καταδικασμένο, μακριά από την πραγματικότητα μέλλον του.
Στις «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι εμφανίζεται η φιγούρα του «ονειροπόλου». Ένας άνθρωπος που καταφεύγει στον κόσμο των δημιουργικών ονειροπολήσεων, πλάθει στο φαντασιακό του όσα η ζωή δεν του έχει δώσει ακόμα και γυρνάει την πλάτη στη σκυθρωπή πραγματικότητα. Στις «Νύχτες» οι ονειροφαντασίες κι αγωνίες του ήρωα ξεφεύγουν από τα δικά του πάθη και απλώνονται σε όλους τους θεατρικούς χαρακτήρες: στην Νάστενκα, στην τυφλή ξαδέρφη της και στον μυστηριώδη νοικάρη τους. Όσο, όμως, τα όνειρά τους παίρνουν μορφή, χάνεται κάθε αίσθηση της πραγματικής ζωής, ενώ ο χρόνος κυλά και τα νιάτα φεύγουν. Κι ενώ όλο αυτό μοιάζει με ένα αθώο και όμορφο παιχνίδι του ανθρώπινου μυαλού, ενέχει έναν σοβαρό κίνδυνο: ο άνθρωπος εγκλωβίζεται μέσα στο όνειρο, προσπερνάει την στιγμή που θα μπορούσε να του φέρει την πραγματική ευτυχία και πληρώνει το τίμημα της απόλυτης μοναξιάς. Μένει, έτσι, για όλους μετέωρη η ερώτηση:
«Έζησες ή δεν έζησες ;»
Σχεδιασμός βαλίτσας: Αναστασιάννα Μωραΐτη
Φωτογραφίες – Τρέιλερ: Νικολέττα Ζαρίφη
Αφίσα: Ναταλία Κισσαμιτάκη
Ευχαριστούμε για την υποστήριξη το Μ20 winery, το winest, το Τσιν Τσιν bar, το HERMES VS STYLE και τους Rock ‘n’ Drone video/photography.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
Εξαιρετικές ερμηνείες, ωραία η σκηνοθεσία και η μουσική επιμέλεια. Μια παράσταση που πρέπει να δείτε! Ευχαριστούμε για τις προσκλήσεις!!!
Μία παράσταση με ωραία σκηνοθεσία και πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών .
Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση!!
ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΑΡΆΣΤΑΣΗ,ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ!
Πολύ ωραία υπαρξιακή παράσταση με εξαιρετικούς ηθοποιούς και καλή σκηνοθεσία
Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα με τους ηθοποιούς να είναι παρών καθόλη τη διάρκεια του έργου .
Μικρό φιλόξενο θέατρο
Πολλά συγχαρητήρια σε όλους
Ευχαριστώ.
Όλοι οι ηθοποιοί ήταν καταπληκτικοί και η κοπέλα που τραγουδούσε φοβερή φωνή.Πολυ ωραία σκηνοθετικά δοσμένο.Μπραβο σε όλους!
Υπέροχη παρασταση με πολλες ευαισθησιες και σημαντικα μυνηματα για το νοημα της ζωής. Σας ευχαριστουμε.
Εξαιρετική παράσταση σάς ευχαριστώ πολύ.
Η παράσταση φώτισε το έργο του Ντοστογιέφσκι μέσα από μια εξαιρετική ερμηνεία τεσσάρων ηθοποιών! Μετέφερε στους θεατές τον κρυφό ψυχισμο τους με λυρικό τροπο.. Ευχαριστούμε πολύ θεατρομανια για την ευκαιρία που μας δώσατε!
Ομορφη και ρομαντικη σαν ανθος στην λίμνη. Οι ηθοποιοι τελεια εναρμονισμένοι με τον ρολο με πολυ καλη χημεια μεταξυ τους. Το εργο ξυπναγε στον θεατη την αναγκη να ανοιχτει στον συνανανθρωπο του, στον αγαπημενο του και να του πει την αληθεια. Οχι την καλυμενη αληθεια αλλα αυτη που πραγματικα κρυβει στην ψυχη. Πολυ μεγαλη ευαισθησια στον τροπο γραφης του σκηνοθέτη αλλα και στον τροπο εκφρασης των παιδιων (ηθοποιων) καθως σε ολη την εκταση του εργου ενιωθες πως ειχες να κανεις με παιδια. Η μαλλον εφηβοι και ενηλικοι που παρεμηναν παιδια. Σας ευχαριστουμε πολυ για την ευαισθησια σας και την φιλοξενία σας