Σεμινάριο Σωματικού Θεάτρου και Υποκριτικής

« Θέατρο & Φωνή » αναζητώντας το αυθεντικό 

Λάρισα, 24 – 26 Νοεμβρίου

συντονίζει η ηθοποιός Άννα Γριβάκου, 

μαζί με τους τακτικούς συμμετέχοντες του μαθήματος «Θέατρο & Φωνή»

 «Φόρεσα ένα κοστούμι που δεν μου ταίριαζε, και με πέρασαν για κάποιον που δεν ήμουν, και δεν είπα τίποτα  και χάθηκα».  

Φερνάντο Πεσσόα

 «Έφτασα τότε στην Καρχηδόνα /  Φλεγόμενος φλεγόμενος φλεγόμενος φλεγόμενος                      

Εκσπάς με Κύριε / Εκσπάς Κύριε / Φλεγόμενος». Τ.Σ.Έλιοτ       

Το σεμινάριο «Θέατρο & Φωνή / αναζητώντας το αυθεντικό» είναι μια εισαγωγή σε έναν τρόπο δουλειάς, που σκοπό έχει να αφυπνίσει τις δημιουργικές δυνατότητες των συμμετεχόντων, μέσα από την έντονη κίνηση και την απελευθέρωση της φωνής. Απευθύνεται σε  ηθοποιούς, χορευτές, φοιτητές δραματικών σχολών και εργαστηρίων και στον καθένα που επιθυμεί να γευτεί  τη χαρά και τις προκλήσεις της ενασχόλησης με το σωματικό θέατρο.

Το εργαστήριο συντονίζει η ηθοποιός Άννα Γριβάκου και εμψυχώνουν με τη συμμετοχή τους, οι τακτικοί συμμετέχοντες του μαθήματος «Θέατρο και Φωνή», έτσι όπως αυτό διεξάγεται στο συνεργατικό στούντιο Λάθος Κίνηση, στην Αθήνα, τα τελευταία χρόνια.

 Λίγα λόγια για το σεμινάριο:

Στην καθημερινότητα , οι ρόλοι που παίζουμε,  περιορίζουν το σώμα , τη συνείδηση και τις συγκινήσεις μας και κρύβουν το αληθινό μας πρόσωπο ακόμα και από εμάς τους ίδιους. Στο θέατρο, η διαδικασία διερεύνησης του ρόλου, ξεκινάει από την απελευθέρωση του σώματος και της φωνής του ηθοποιού και αποσκοπεί στην αυτό-αποκάλυψη του ηθοποιού μέσα από τη «μάσκα» του ρόλου. Έτσι, ο Άμλετ,  η  Ιουλιέτα, ο Βάκχος, η Μήδεια, η Αντιγόνη, ο Οιδίποδας αποκτούν υπόσταση και γίνονται ο καθρέφτης, όπου ο θεατής αντικρίζει το δικό του κρυμμένο πρόσωπο.

Στη διάρκεια του σεμιναρίου «Θέατρο & Φωνή / αναζητώντας το αυθεντικό» η διαδικασία εξελίσσεται σταδιακά. Η χαλάρωση και οι ομαδικοί διαλογισμοί γίνονται η πύλη απ’ όπου το σώμα αφήνει πίσω του την ένταση της ημέρας και προετοιμάζεται για να μπει σε μια κατάσταση αυξημένης δεκτικότητας. Με τη βοήθεια της μουσικής, ενθαρρύνονται αρχικά οι ήπιοι και στη συνέχεια οι γρήγοροι, αυθόρμητοι σωματικοί ρυθμοί. Στόχος είναι  το ζέσταμα του σώματος και η προετοιμασία του οργανισμού για το άνοιγμα της φωνής και των  συναισθημάτων.

Η φωνή, ως αντήχηση της μοναδικότητας μας, συνδέεται άμεσα με τη σωματική μας κατάσταση, τον τρόπο που αναπνέουμε, τα ψυχικά χαρίσματα, τις εμπειρίες μας κ.α. Στη διάρκειά του σεμιναρίου, ατομικές και ομαδικές φωνητικές ασκήσεις, δίνουν την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να ξεπεράσουν το φόβο και τη συστολή και να  ανακαλύψουν τα ύψη και τα βάθη της φωνής τους.

 Μέρες, ώρες και τόπος σεμιναρίου 

24 – 26 Νοεμβρίου 2017

Παρασκευή : 17.00 – 21.00

Σάββατο & Κυριακή : 11.00 – 18.00 ( με διάλειμμα για μεσημεριανό

Στη Λάρισα, στο  στούντιο χορού Tango Larissa, στην οδό Ρούσβελτ 65, 1ος

           Κόστος : 120 ευρώ /   για 16 ώρες εργαστηρίου

Πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής: τηλ: 6933321531emailannagriv@hotmail.com

 Λίγα λόγια για την εισηγήτρια:

 Άννα Γριβάκου

Η Άννα Γριβάκου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1977. Είναι απόφοιτος της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «ΕΜΠΡΟΣ- Θέατρο Εργαστήριο». Παρακολούθησε για 12 χρόνια, σειρά διεθνών σεμιναρίων: “Masks of Dionysus, “Theater  Apprentice” και “Wilderness Wending” με  την ομάδα LeThal στο Οντάριο του Καναδά και εισηγητή τον R. Nieoczym, πρώην μαθητή και συνεργάτη του J. Grotowski. To 2016 συνδιοργάνωσε, για πρώτη φορά στην Ελλάδα και παρακολούθησε σεμινάριο με τον διεθνή οργανισμό:”Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards” και εισηγητή τον καλλιτεχνικό συν-διευθυντή του κέντρου, MarioBiagini. Από το 2009 έως σήμερα, συνεργάστηκε ως ηθοποιός με το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (μουσικό αναλόγιο «Κασσάνδρα Έκστασις: Θέματα &Αυτοσχεδιασμοί», σκηνοθετική επιμέλεια: Σοφία Καρακάντζα, μουσική: Λόλα Τότσιου), το θέατρο Σοφούλη  («Κασσάνδρα Έκστασις» , σκηνοθεσία R. Nieoczym), το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης  («Οι Καρέκλες», σκηνοθεσία Αλεξάνδρα Θεολόγου) , το φεστιβάλ Δημητρίων («Οδύσσειες–Θεσσαλονίκη ΙΙ», σκηνοθεσία Αθηνά Δράγκου, σκηνογραφία Σύνθια Γεροθανασίου), κ.α. Από το 2013 διδάσκει σε εβδομαδιαία βάση το μάθημα «Θέατρο και Φωνή» στο συνεργατικό στούντιο Λάθος Κίνηση στην Αθήνα. Δίδαξε, στα πλαίσια του  φεστιβάλ "Δουλεύοντας το σώμα του Ηθοποιού: Πρακτικές και Θεωρία", που διοργάνωσε ο σύλλογος αποφοίτων του Τμήματος Θεάτρου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, το σεμινάριο «Body of Essence: Σώμα – Μυαλό - Καρδιά και η Ενδυνάμωση του Ηθοποιού». Έχει συνδιοργανώσει και διδάξει σεμινάρια προετοιμασίας υποψηφίων σε δραματικές σχολές, με αξιοσημείωτες επιτυχίες. Έχει προσφέρει εισαγωγικά μαθήματα στην τέχνη του σωματικού θεάτρου στο “School of Relationships” στην Αίγινα, στο σεμινάριο για χορευτές «Το τελευταίο μάθημα» στην Αθήνα και στη βιωματική ομάδα "Ολιστικές καταδύσεις στην Πηγή" στον Όλυμπο. Έχει τη χαρά και την τιμή να συντονίζει μία ομάδα νέων ανθρώπων, που με αφοσίωση και πάθος  αναζητούν μέσα από το  θέατρο και τα εργαλεία του, τον δρόμο προς αυτό που είναι Αληθινό και  Ανθρώπινο.

Τα μέλη της ομάδας αυτοπαρουσιάζονται: 

Το 2014 η Σοφία Παπαδημητρίου, η Γκίκα Αναστασία, η Κωσταντίνα Μανθοπούλου και η Ρουμπίνη Βέργη συναντήθηκαν μέσα απ την ανάγκη τους να δημιουργήσουν μια ομάδα, έναν κοινό τόπο, έναν χώρο που θα τους επέτρεπε να προχωρήσουν τις ανακαλύψεις τους πάνω στην ευρύτερη κατάσταση της δημιουργίας. Μέσα απ τον κόσμο του θεάτρου, θέλησαν να εξερευνήσουν και να βρουν απαντήσεις σε ερωτήματα όπως: τί συμβαίνει όταν αφήνομαι ολοκληρωτικά στην εμπειρία, τί  αλλάζει όταν επιτρέπω στο σώμα μου να κινηθεί παράλογα και στη φωνή μου να ακουστεί παράφωνα;  Με άξονα το πάθος και την εμπιστοσύνη, η ομάδα μας αποπειράται να αγγίξει για λίγο τα όρια, την έκσταση και την ελευθερία, θυσιάζοντας πολλές φορές το καλαίσθητο στο βωμό του αυθεντικού. Όλα αυτά τα χρόνια με αγάπη και αφοσίωση ψηλαφούμε τη μικρή ουτοπία του να υπάρχεις σε αρμονία με τις σωματικές και ψυχοσυναισθηματικές σου αντιδράσεις παρουσία ‘’άλλων’’. Χωρίς προσποίηση. Παίζοντας θέατρο χωρίς προσποίηση, τραγουδώντας χωρίς προσποίηση, μεταφέρεσαι ξαφνικά σε έναν κόσμο πιο αληθινό. Και τι είναι το θέατρο αν όχι ο δρόμος για την εξερεύνηση των αναρίθμητων κόσμων, των απύθμενων υπαρξιακών καταστάσεων;