Field guide [to the lost flower] - Χρόνος και χρήμα / Time and Money

Εμπνευσμένο από την ποιητική συλλογή της Σενμάιερ με τίτλο Field Guide to the Lost Flower of Crete, το έργο συνυφαίνει μουσική, κείμενο, βίντεο, θέατρο και ηλεκτρονικά στοιχεία σε μία συνεκτική και εμβυθιστική περφόρμανς. Οι τρεις κεντρικοί χαρακτήρες είναι δύο ερμηνευτές και ένα πιάνο με ουρά, με το τελευταίο να λειτουργεί ως πολυόργανο και φυσικό πάλκο που πάνω του εκτυλίσσεται ολόκληρη η δράση.

Στον πυρήνα του, το έργο εξερευνά αφαιρετικές πλευρές της απώλειας και του χρόνου, αποπνέοντας μία γλαφυρή αίσθηση απουσίας εν μέσω μιας κοινότοπης καθημερινότητας που κυλάει απτόητη. Η αντίθεση αυτή δημιουργεί μια σουρεαλιστική, ονειρώδη και ενίοτε κωμική πραγματικότητα, όπου οι ερμηνευτές βρίσκονται παγιδευμένοι σε ένα «συνεχές παρόν». Το πιάνο αποδομείται και αξιοποιείται με ευφάνταστους τρόπους: τα κλειδιά, οι χορδές, τα πεντάλ, το μεταλλικό και ξύλινο σώμα του παράγουν πολυεπίπεδους ήχους και αρμονικές μέσα από ασυνήθιστες παρεμβάσεις.

Η σκηνοθετική προσέγγιση του Παρασκάκη αναμειγνύει κείμενα θραυσματικά, ψιθυριστά, τραγουδισμένα ή βουβά με δυναμικές βίντεο προβολές και διακριτικό φωτισμό, ενώ οι ερμηνευτές γίνονται όργανα ήχου και χαρακτήρες, καθώς αναλώνονται σε συμβολικές χειρονομίες –όπως το μανιώδες άτμισμα ηλεκτρονικών τσιγάρων– ως έκφραση ενός μάταιου στοχασμού.

Το κείμενο-βίντεο, ένας φόρος τιμής στη σειρά έργων text pieces του συνθέτη Γιάννη Κυριακίδη, αντιμετωπίζεται όχι μόνο ως φορέας νοήματος αλλά και ως ήχος –μιλητός, διασκορπισμένος, ασθμαίνων ή σιωπηλός– προσφέροντας έτσι υφές και συναισθηματικό βάθος στο αποτέλεσμα. Παράλληλα, εικόνες λουλουδιών και φρούτων (βγαλμένες μέσα από τα ποιήματα της Σενμάιερ), όπως και έρημων τουριστικών θερέτρων που έχουν κινηματογραφηθεί τις ηλιόλουστες Αλκυονίδες μέρες του Ιανουαρίου, συνυφαίνονται με το κείμενο, ανακαλώντας την αίσθηση μιας θραυσματικής μνήμης και ενός μετεωριζόμενου χρόνου.