Η επίτευξη του φοίνικα

Αρχείο Παίχτηκε από 23/05/2016 έως 24/05/2016
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Κείμενο: Γιάννης Μαυριτσάκης
Σκηνοθέτης: Clemence Weill
Ερμηνεύουν: Τάσος Δήμας, Αλεξία Καλτσίκη, Θάνος Παπακωνσταντίνου

Περιγραφή

Η αθανασία δεν συμπεριλαμβάνεται στις πληροφορίες του γενετικού μας υλικού, έχουμε όμως κληρονομήσει κάτι σημαντικό από αυτήν: την ανάμνησή της, αλλά και την δυνατότητα να την επινοούμε.

Περισσότερα

Σκηνική ανάγνωση/work in progress

Στην 'Επίτευξη του Φοίνικα', οι μεταλλαγμένες οντότητες, σεξουαλικά ακόρεστες και ρημαγμένες, οι εξόριστοι του αποκλεισμένου σύμπαντος, οι φωνές των εγκλωβισμένων στοιχειακών με τις επικλήσεις και τον επαναστατημένο λόγο, εξαπολύουν την φλεγόμενη ουσία τους διεκδικώντας υπόσταση.

Mουσική: Γιώργος Πούλος
Διαβάζουν: Τάσος Δήμας, Αλεξία Καλτσίκη, Θάνος Παπακωνσταντίνου

6 ΣΧΟΛΙΑ

  3. ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑ ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ.ΒΡΩΜΕΡΟ,ΤΡΙΣΑΘΛΙΟ,ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ ΜΙΑΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΟΣ.ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΚΦΑΙΡΕΤΟ ΧΥΔΑΙΟΤΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ.ΕΕΙΝΑΙ Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΣΕ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΘΕΑΤΡΟ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΠΡΙΝ ΤΟ Τ3ΕΛΟΣ ΤΗς ΠΑΡΑΣΤΑΣΙΣ.ΝΑ ΜΗ ΤΟ ΔΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.ΑΣ ΠΡΟΣΕΞΕΙ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙ ΤΗΝ ΣΤΕΓΗ ΤΟΥ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΗΝ ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙ.

  5. Παρακολούθησα την παράσταση μετά από πρόσκληση του theatromania.gr την Δευτέρα 23-05-16.
    Την αίτηση για την πρόσκληση οφείλω να ομολογήσω ότι την κατέθεσα κάπως αυθόρμητα λόγω του χώρου, μιας και δεν έχω επισκεφτεί το Δημοτικό θέατρο Πειραιά. Κατόπιν όταν είδα ότι θα ήταν work in progress και όχι πλήρης παράσταση, προσπάθησα να παραχωρήσω την πρόσκληση αλλά δεν βρέθηκε παραλήπτης και προσήλθα στο θέατρο, έστω και με καθυστέρηση 5 λεπτών. Ήταν πραγματικά οι πιο χαμένες θεατρικές ώρες της σεζόν. Το κείμενο-να το κάνει ο θεός- ήταν ένα συμπίλημα από κοπρολαγνικές αναφορές και λοιπές διαστροφές κυρίως ομοφυλοφυλικού προσανατολισμού. Εντάξει όταν τα έκανε αυτά ο Ζενέ το 42΄ ίσως ήταν πρωτοπορία, τώρα πια είναι μόνο η καταπιεσμένη σεξουαλικότητα του κειμενογράφου εντελώς βεβιασμένη σε προσπάθεια να γίνει κείμενο, γιατί για τέχνη ας το αφήσουμε. Τα και καλά ευρήματα με τους 3 ηθοποιούς να λένε και το κείμενο ταυτόχρονα χωρίς να ακούγεται κανείς ήταν απλά ηχορρύπανση, ενώ ο φοίνικας μόνο στο τέλος εμφανίζεται σε μια ακατανόητη συσχέτιση με τα προηγούμενα. Έχω δει αναλόγια, αλλά αυτό παραπήγε, πέρα από το ότι έχαναν τις περισσότερες φράσεις την ώρα της ανάγνωσης, οι ηθοποιοί είχαν και σαφέστατο πρόβλημα άρθρωσης και ορθοφωνίας παρότι είναι γνωστοί θαμώνες του φεστιβάλ Αθηνών. Ευτυχώς δεν θα παιχτεί πολύ κι ελπίζω να μην το δούμε σε κανένα φεστιβάλ. Δεν αξίζει να ασχοληθούμε άλλο.
    Τουλάχιστον διαπίστωσα ότι το θέατρο είναι ένα κόσμημα και καλό θα ήταν να μην το μαγαρίζουν οι υπεύθυνοι με τέτοια έργα.

    Νικήτας Μ.