Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια

Αρχείο Παίχτηκε από 13/11/2015 έως 21/04/2016
στο Θέατρο Πλάτωνος Πολιτεία
Διάρκεια: 120'
Συγγραφέας: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Σκηνοθέτης: Δημήτρης Λάλος
Ερμηνεύουν: Ξένια Αλεξίου, Γιώργος Γερονιμάκης, Τάσος Δέδες, Νατάσα Εξηνταβελόνη, Χριστίνα Μαριάννου, Πάνος Νάτσης, Γιάννα Τζερμιά, Γιώργος Τριανταφυλλίδης, Ουσίκ Χανικιάν

Περιγραφή

Λόγω της μεγάλης προσέλευσης, οι παραστάσεις του έργου "Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια" του Ιάκωβου Καμπανέλλη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Λάλου, συνεχίζεται στο Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος, με έναν σπουδαίο θίασο νέων ηθοποιών κάθε Τετάρτη & Πέμπτη στις 20.30 από 9 Μαρτίου έως 21 Απριλίου.

Περισσότερα

Η σκοτεινή εκδοχή της Στέλλας. Ένας κόσμος που δεν είναι όπως τον μάθαμε. Δεν είναι ωραιοποιημένος. Ένα σύμπαν σκληρό, αδυσώπητο. Χαμαιτυπεία, μπαρμπουτάδικα, τεκέδες, νταήδες, μάγκες, ρεμπέτες, αγαπητικοί, πορτοφολάδες και κλέφτες των λιμανιών. Ο φόνος σε ημερήσια διάταξη. Η Ελλάδα μετά τον εμφύλιο.

Η Στέλλα δεν είναι μια Σταρ. Είναι τραγουδιάρα σε ταβέρνα. Μια ταβέρνα που τη λένε ‘Μαρία’ και έχει για μόνη φιλοδοξία τη μέρα που θα μετονομαστεί σε νυχτερινό κέντρο ‘Το όνειρο’. Το μαγαζί δεν σφύζει από κόσμο, το πάλκο δεν έχει όλα τα όργανα, η επιχείρηση πάει για φούντο. Ο κόσμος μαζεύεται μόνο απ’ έξω για να ακούσει τις κοπέλες να τραγουδάνε ή για να πάρει που και που και λίγο μάτι. Τι να κάνουν, δεν έχουν μία.

Αγαπητικοί της κάνουν δώρα. Ο Αλέκος, που της χάρισε το πιάνο, δεν είναι ο ευαίσθητος γιατρός του Αλεξανδράκη, αλλά ένας κακομαθημένος νεαρός ντόκτορας που πιστεύει πως μπορεί να πάρει την Στέλλα από τον βούρκο και να τη φέρει στα μέτρα του,  να της βρει μια θέση στην καλή κοινωνία. Ο Μίλτος, δεν είναι ο δημοφιλής ποδοσφαιριστής του Φούντα, αλλά ένας οδηγός φορτηγού σε λατομείο, μεγαλωμένος μέσα στους δυναμίτες, που για να ξεχρεώσει ο ίδιος τα χρέη του, η Στέλλα πουλάει το πιάνο του Αλέκου.

Βαθιά πρωτοπόρος και σύγχρονος, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης μας συστήνει το δίδυμο Στέλλα ~ Μίλτος, την εποχή ακριβώς που στην άλλη πλευρά του ατλαντικού ο Τέννεσι Γουίλιαμς δημιουργεί τους Μπλάνς και Κοβάλσκι, στο ‘Λεωφορείο ο Πόθος’. Η «Στέλλα» του Καμπανέλλη δεν είναι το αρχέτυπο μιας Femme Fatale. Δεν είναι η μοιραία γυναίκα. Πρόκειται περί παρεξήγησης. Η Στέλλα είναι η Femme Libre. Μια γυναίκα ελεύθερη, μια γυναίκα που δε συμβιβάζεται, δεν καταπιέζεται, δεν υποχωρεί. Μια γυναίκα που αντιστέκεται σε μια ολόκληρη κοινωνία και στο καλούπι που αυτή της ετοιμάζει. Όχι από ιδιοτροπία, αλλά για δίψα προς τη ζωή. Εκείνη, όπως και όλοι οι  ήρωες του Καμπανέλλη, έρχεται από το παρελθόν, όχι απλώς για να επαναφέρει μια εικόνα ή μια δύναμη που έχουμε ξεχάσει, αλλά για να δώσει λίγο φως στις προκαταλήψεις που μας στοιχειώνουν. Να μας θυμίσει ότι είμαστε πλασμένοι από μνήμες και βιώματα.

Πού βρίσκεται η ελευθερία του ατόμου; Ποια είναι η ταυτότητα μας; Ποιοι είμαστε πραγματικά και τι θέλουν οι άλλοι να γίνουμε; Έννοιες και αξίες όπως «ισότητα», «ελευθερία», «τιμή», «προδοσία» θίγονται με αριστουργηματικό τρόπο στο σπουδαίο έργο του γεννήτορα του ελληνικού μεταπολεμικού θεάτρου.

Συντελεστές:
Κείμενο: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Λάλος
Σκηνογραφία: Μιχάλης Σαπλαούρας
Κοστούμια: Άννα Παπαθανασίου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κρίστελ Καπερώνη
Φωτογραφίες: Γιώργος Καπλανίδης
Art Direction Φωτογραφιών: Άννα Παπαθανασίου

2 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Η ΣΤΕΛΛΑ ΜΕ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΓΑΝΤΙΑ
    Στο θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος ζωντανεύει το υπέροχο ψυχογράφημα του Ιάκωβου Καμπανέλη σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Λάλου....η Στέλλα. Πρόκειται για μια γυναίκα ελεύθερη, ασυμβίβαστη που διψάει για ζωή και δεν μπαίνει σε καλούπια.Είναι μια τραγουδίστρια σε μια ταβέρνα όπου οι διάφοροι αγαπητικοί της προσφέρουν δώρα και προσπαθούν να της αλλάξουν τον τρόπο ζωής της. Όμως εκείνη αντιστέκεται, δεν υποχωρεί μολονότι τους έχει αγαπήσει με όλη τη δύναμη της καρδιάς της...Θέλει να ζήσει ελεύθερη χωρις περιορισμούς γιατί αυτός είναι ο χαρακτήρας της...Ο Αλέκος και ο Μίλτος είναι οι δύο άντρες της ζωής της....τους αγάπησε πολύ, όμως εκείνοι δεν αρκούνται μόνο στον έρωτά της...ζητούν κάτι περισσότερο απ' αυτήν....την πλήρη υποταγή της στο νέο κόσμο που της προσφέρουν...μέγα λάθος γιατί η Στέλλα είναι η ενσάρκωση της ελευθερίας, δεν μπαίνει σε καλούπια!!!!
    Ο Δημήτρης Λάλος πατάει με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο κάνοντας πολύ ενδιαφέρουσες σκηνοθετικές παρεμβάσεις, θέλοντας να αναδείξει το μεγαλείο του ελληνικού τραγουδιού αλλά και του ζειμπέκικου. Οι ερμηνείες των ηθοποιών αξιόλογες αφήνοντας μια ωραία αίσθηση στο θεατή....οι φωνές τους εξαιρετικές καθ' όλη τη διάρκεια της παράστασης σε τραγούδια που όλοι έχουμε αγαπήσει...η λιτή σκηνογραφία σε συνδυασμό με τους φωτισμούς αναδείκνυαν το κείμενο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο....Τελικά τι είναι ελευθερία; Τι είναι τιμή; Τι είναι προδοσία; Ποιος είναι ο θύτης και ποιο το θύμα; Όλα αυτά θα τα ανακαλύψετε στη συγκεκριμένη παράσταση η οποία αποτελεί ένα διαμαντάκι στα θεατρικά δρώμενα!!!!

  2. Το συγκλονιστικό κείμενο του Ιάκωβου Καμπανέλη ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες δραματουργούς ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μας με μια καταπληκτική παράσταση στην Ακαδημία Πλάτωνος. Ο Δημήτρης Λάλος με απόλυτο σεβασμό στο κείμενο δημιουργεί μία λιτή μεν, ατμοσφαιρική δε με μικρές αλλά αποτελεσματικές σκηνοθετικές πινελιές. Το κείμενο έχει πρωταρχικό ρόλο σε αυτή την παράσταση, ωστόσο την παράσταση κλέβουν τα τραγούδια που ανοίγουν και στη συνέχεια συνοδεύον όλη την υπόλοιπη παράσταση μαζί με τις υπέροχες φωνές των συντελεστών. Γενικότερα, η σκηνοθεσία πέρα από την ανάδειξη του εξαιρετικού αυτού κειμένου ήθελε να δείξει (και το πέτυχε απόλυτα) το μεγαλείο του ελληνικού τραγουδιού αλλά και του χορού (αποστομωτική η σκηνή του Ζεϊμπέκικου που χορεύει ο εξαιρετικός Γιώργος Γερονημάκης). Πέρα από την καταπληκτική σκηνοθεσία, η παράσταση συνοδεύετε από πολύ καλές ερμηνείες με εξαίρεση ίσως την κάπως αδύναμη υποκριτικά Ξένια Αλεξίου η οποία ωστόσο διαθέτη καταπληκτική φωνή πράγμα που δεν πέρασε απαρατήρητο. Μια παράσταση ''διαμάντι'' την οποία δεν πρέπει να χάσει το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας. Να πάτε οπωσδήποτε!