Κατσαρίδα

Ο Μάριος Ιορδάνου τη νέα θεατρική σεζόν σκηνοθετεί τη Σοφία Καζαντζιάν σε ένα διαφορετικό υπαρξιακό θρίλερ, σε μια άκρως καφκική κωμωδία, σε έναν ανατρεπτικό μονόλογο όπου μια ηθοποιός περνάει μέσα από όλους τους ρόλους της ζωής και του έργου του Φραντς Κάφκα.

Οι δημιουργοί της τηλεοπτικής επιτυχίας «Μαύροι Πίνακες», αλλά και του ομότιτλου βιβλίου που έγινε best seller, επιστρέφουν (μετά από το υποψήφιο για βραβείο Κουν και Ένωσης Κριτικών Θεάτρου «Το στρίψιμο της βίδας Reloaded») με ένα έργο-μανιφέστο ζωής, μια κραυγή ελευθερίας, ένα όραμα υπέρβασης. Μία παράσταση για τη φυλακή της κανονικότητας, αλλά και την απόδραση από αυτή.

Ένα έργο για όσους δεν χωράνε πουθενά.

ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ

Η Κατσαρίδα Κ. βιώνει μία ακραία υπαρξιακή κρίση, καθώς απεχθάνεται την τελειότητά της. Βυθισμένη στο υπόγειο της κοινωνίας, σε έναν υπόνομο γεμάτο βιβλία που οι άνθρωποι έχουν πετάξει, αρχίζει να οραματίζεται τη μεταμόρφωσή της σε ένα ατελές πλάσμα, που όχι απλώς δεν μπορεί να επιβιώσει από τον διαχωρισμό των ηπείρων και την πτώση αστεροειδών όπως μια κατσαρίδα, αλλά ούτε καν από την ίδια του τη ζωή.

Και ποιο πλάσμα είναι πιο ατελές από έναν «Καλλιτέχνη της πείνας»;

Ξεφυλλίζοντας τα απομεινάρια της ανθρώπινης σκέψης –Νίτσε, Ίψεν, Καμύ, Ντοστογιέφσκι κ.α.- αποφασίζει μία μέρα να μεταμορφωθεί στη ραγισμένη καρδιά ενός καλλιτέχνη. Και όχι απλώς ενός καλλιτέχνη, αλλά στην καρδιά του Φραντς Κάφκα.

Στην προσπάθειά της να ξεφύγει από τον βιολογικό και κοινωνικό της προσδιορισμό, η Κατσαρίδα Κ. θα βρεθεί σύντομα παγιδευμένη στη ζωή και το έργο του Κάφκα, προσπαθώντας να βρει διέξοδο, περνώντας από τη μία «φυλακή» στην άλλη, μέχρι να κατακτήσει την προσωπική της ελευθερία και να βρεθεί τελικά αντιμέτωπη με το δίλημμα να επιστρέψει ή όχι στο σημείο που ήταν πριν ξεκινήσει η προσωπική της μεταμόρφωση. Τότε που όλα ήταν τέλεια...

Βοηθός σκηνοθέτη/ σχεδιασμός αφίσας: Μελπομένη Φιλίππου

Φωτογραφίες: Νίκος Ζαχαρόπουλος