Sun and Sea / Ήλιος και θάλασσα

Αρχείο Παίχτηκε από 01/09/2021 έως 02/09/2021
στο Πειραιώς 260
Σύλληψη: Rugilė Barzdžiukaitė, Vaiva Grainytė, Lina Lapelytė
Στίχοι: (Λιμπρέτο) Vaiva Grainytė
Μετάφραση: Rimas Užgiris
Σκηνοθέτης: Rugilė Barzdžiukaitė
Σκηνογραφία: Rugilė Barzdžiukaitė
Μουσική: (σύνθεση και διεύθυνση) Lina Lapelytė
Τραγουδούν: Aliona Alymova, Marco Cisco, Auksė Dovydėnaitė, Saulė Dovydėnaitė, Claudia Graziadei, Artūras Miknaitis, Yates Norton, Vytautas Pastarnokas, Eglė Paškevičienė, Salomėja Petronytė, Kalliopi Petrou, Ieva Skorubskaitė, Svetlana Bagdonaitė, Nabila Dandara Vieira Santos

Περιγραφή

Μια ηλιόλουστη ημέρα σε μια ονειρεμένη αμμουδερή παραλία. Ένα μωσαϊκό από σώματα λιάζονται, τραγουδούν, αφηγούνται τις ιστορίες τους, ενώνουν τις φωνές τους και γίνονται ένας Χορός. Στο σταυροδρόμι του θεάτρου, της μουσικής και των εικαστικών τεχνών, η θεαματική όπερα-περφόρμανς Ήλιος και θάλασσα αναδεικνύει με συγκινητικό τρόπο τη σχέση μεταξύ ρεαλισμού και ποίησης. Το έργο εκπροσώπησε τη Λιθουανία στην Μπιεννάλε της Βενετίας το 2019, όπου και απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα για την καλύτερη εθνική συμμετοχή.

Περισσότερα

Οι θεατές μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα εντός και εκτός του χώρου

Λόγω των έκτακτων συνθηκών, οι ημερομηνίες των παραστάσεων είναι πολύ πιθανόν να αλλάξουν

Καλλιτεχνική επιμέλεια Lucia Pietroiusti
Παραγωγός περιοδείας Aušra Simanavičiūtė
Συντονισμός περιοδείας - Σκηνική διεύθυνση Erika Urbelevič
Τεχνική διεύθυνση Lique Van Gerven
Οπτική ταυτότητα Goda Budvytytė
Σύλληψη - Σχεδιασμός καταλόγου και βινυλίου Åbäke
Ηχοληψία Romuald Chaloin Galiauskas
Ζωντανή ηχητική επένδυση Salomėja Petronytė
Παραγωγή Neon Realism
Συμπαραγωγή Nidos Meno Kolonija/ Vilniaus dailės akademija, Akademie Schloss Solitude Goethe-Institut, Münchner Kammerspiele, Nacionalinė dailės galerija - Vilnius, Staatsschauspiel Dresden, The Momentary, Arkansas
Χορηγός JCDecaux
Ανάθεση Rasa Antanavičiūtė
Ιδρυτικοί χορηγοί Λιθουανικό Πολιτιστικό Συμβούλιο, Υπουργείο Πολιτισμού της Λιθουανίας,  Ίδρυμα Laurenz στη Βασιλεία, Δήμος της Πόλης του Βίλνιους

Φωτογραφίες

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    Μια ηλιόλουστη ημέρα σε μια ονειρεμένη αμμουδερή παραλία, που έχει ρεαλιστικά δημιουργηθεί για τις ανάγκες της παράστασης. Διαφορετικές συνθέσεις ατόμων λιάζονται, πηγαίνουν για κολύμπι, ξαναέρχονται με το γνώριμο βάδισμα της παραλίας, κάνοντας τις συνηθισμένες δραστηριότητες στην πλαζ και τραγουδούν, αφηγούνται τις ιστορίες τους, τις ανησυχίες τους, για τις σχέσεις, για το περιβάλλον, για τα άγχη και τα αδιέξοδα, για τις εντάσεις μετά τη δουλειά και όλοι μαζί ενώνουν τις φωνές τους, γίνονται ένας Χορός στον οποίο θα εντάξουν και τους θεατές. Η περφόμανς φωτίζει τη σκέψη του θεατή, που αίφνης βλέπει μπροστά του τον εαυτό του, την κίνησή του, τον φίλο του, τα παιδιά του, όλα ενταγμένα σε ένα θεατρικό παιχνίδι ομάδας, που ζωντανεύει κάτω από ένα φυσικό φως στη σκηνή που βρίσκεται σε κάτω χώρο ως προς τους θεατές. Η περφόρμανς συνεχίζεται χωρίς τέλος όπως και η ζωή.

    Οι φωνές καταπληκτικές, η φυσικότητα της κίνησης και η οργάνωσή της εντυπωσιακή.

    Θέατρο, μουσική και εικαστικές τέχνες, συνθέτουν μια όπερα-περφόρμανς Ήλιος και θάλασσα που «αναδεικνύει με συγκινητικό τρόπο τη σχέση μεταξύ ρεαλισμού και ποίησης». Το έργο εκπροσώπησε τη Λιθουανία στην Μπιεννάλε της Βενετίας το 2019, όπου και απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα για την καλύτερη εθνική συμμετοχή.

    Οι θεατές μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθερα εντός και εκτός του χώρου.

    Μια πρωτότυπη παράσταση που παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον, κυρίως γιατί είναι τέλεια συντονισμένη, καθώς η μια φωνή διαδέχεται την άλλη, ή οι φωνές πλέκονται μεταξύ τους, συνεργάζονται σε ένα χορωδιακό σύνολο.

    Παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον οι ιστορίες που εξελίσσονται επί σκηνής. Μια οικογένεια, δυο δίδυμα έφηβα κορίτσια, δυο φίλες μεγάλης ηλικίας, ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων αντρών, μοναχικοί άνθρωποι με το κινητό στην παραλία, παιδιά που παίζουν badminton, άλλος που διαβάζει, δυο οικογένειες που συνδιαλέγονται, τρώνε, κυνηγιούνται με τα παιδιά τους ή παίζουν!

    Μια ολόκληρη ζωή επί σκηνής, η ζωή μας, χωρίς ξεκάθαρο τέλος, γιατί η ζωή δεν έχει τέλος. Αν δεν είναι ο ένας άνθρωπος, θα είναι ο άλλος, αν δεν είναι η μια ιστορία , θα είναι κάποια άλλη και όλο αυτό προβάλλεται στο διηνεκές.