Συνέντευξη με την ηθοποιό Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη για την παράσταση "Boston marriage"

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πλατής

Πείτε μας λίγα λόγια για την ομάδα σας και γιατί σας εκφράζει η δημιουργία της.

Η Ομάδα είναι ομάδα φίλων. Οι κοινές ανάγκες και συνισταμένες, τα κοινά ερεθίσματα και απόψεις, οι κοινές προσλαμβάνουσες και αρχές μας έκαναν αναπόφευκτα και ομάδα συνεργατών. Όταν συμβαίνει να συναντάς ανθρώπους με κοινό όραμα δεν το αφήνεις ανεκμετάλλευτο. Δεν σημαίνει ότι δεν διαφωνούμε ή ότι όλα κυλάνε απόλυτα αρμονικά. Εξάλλου αν συνέβαινε αυτό, θα ήταν ανησυχητικό. Στο τέλος όμως πάντα βρισκόμαστε εκεί που όλοι θέλουμε να είμαστε. Είναι πολύ ωραίο τους συναδέλφους σου όχι μόνο να τους εκτιμάς αλλά και να τους αγαπάς.

-Γιατί επιλέξατε αυτό το έργο;

Έψαχνα καιρό ένα έργο αποκλειστικά με γυναίκες και queer θεματική, κατά προτίμηση κωμωδία. Δύσκολη γκάμα όπως καταλαβαίνετε. To Boston Marriage του David Mamet ήταν εκείνο που ξεχώρισε από όσα διάβασα. Δεν ήταν όμως εύκολο να πραγματοποιηθεί από πολλές απόψεις. Είναι ένα πολύ δύσκολο διαλογικό έργο γραμμένο στην “Αγγλική καθαρεύουσα” plus τους ιδιωματισμούς. Καταφέραμε να το μεταφράσουμε με τη βοήθεια της Φιόρης Στεφανάκου και μετά σιγά σιγά να το επικοινωνήσουμε στους τελικούς συντελεστές, που παρεμπιπτόντως είναι ένας κι ένας στο είδος τους. Θέλαμε σαν ομάδα να δουλέψουμε φέτος μαζί, και το Boston Marriage ήταν ένα από τα προτεινόμενα έργα. Τελικά, για καλή μου τύχη γιατί το αγαπώ πολύ, η ομάδα το επέλεξε και να ‘μαστε.

-H queer θεματολογία είναι μια μόδα που θα περάσει;

Η queer θεματολογία δεν είναι μόδα. Είναι ανάγκη. Υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει. Μπορεί στο παρελθόν να λεγόταν αλλιώς και στο μέλλον να λέγεται πάλι αλλιώς. Ένα είναι το σίγουρο: Η ανάγκη έκφρασης της διαφορετικότητας θα είναι πάντα εδώ, όσο καταπιέζεται και υποτιμάται. Το να είσαι queer δεν είναι “της μόδας”, είναι αυτό που είναι. Το ίδιο και η Τέχνη γύρω από το queer.

-Εντοπίζετε συμπτώματα πατριαρχείας στην καθημερινότητα σας;  Πως αντιδράτε;

Η Πατριαρχεία αποτελεί κοινωνικό σύστημα και η καθημερινότητα των θηλυκοτήτων διέπεται από αυτήν. Από όταν ξυπνάμε μέχρι όταν πέφτουμε ξανά για ύπνο εξαντλημένες από το να παλεύουμε μαζί της όλη μέρα. Μακάρι να ήταν μόνο συμπτώματα που περνούν με αγωγή παρακεταμόλης. Όσον αφορά τα τρανταχτά περιστατικά της καθημερινότητας, όταν είμαι μπροστά αντιδρώ αναλόγως. Το πώς εξαρτάται από την περίπτωση. Αλλά ναι αντιδρώ.

-Το αγαπημένο σας τραγούδι αυτή την περίοδο;

Bad Habits – Ed Sheeran (πολύ ανεβαστικό!)

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ