Συνέντευξη με τον σκηνοθέτη Θάνο Περιστέρη για την παράσταση "Βάκχες"

Όταν γίνομαι μέρος νέων προκλήσεων είτε ως ηθοποιός είτε ως σκηνοθέτης, είμαι πραγματικά ευγνώμων.

 

Παρουσιάζετε τις Βάκχες. Όπως λέτε μια προσπάθεια αναβίωσης ενός θεσμού που είχατε από την ίδρυση της Σχολής Τράγκα;Γιατί είχε σταματήσει; και σε τι στοχεύει η αναβίωση;

 Ο θεσμός αυτός ξεκίνησε την δεκαετία του 1930 από τον Θάνο Τράγκα και τη Μαρίκα Κοτοπούλη. Οι παραστάσεις του Θάνου Τράγκα ήταν κυρίως τραγωδίες, νεοελληνικά και πρωτότυπα έργα. Όλα παίζονταν σε κεντρικά θέατρα των Αθηνών και το καλοκαίρι περιόδευαν σε περιοχές της Ελλάδας που δεν είχαν θεατρικές σκηνές. Το 1983 παρέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του θιάσου η Μαίρη Τράγκα και η πορεία του θιάσου συνέχισε σε ευρωπαϊκές σκηνές. Η τελευταία παράσταση του θιάσου ήταν οι Βάκχες. Η ιδέα του θιάσου ήταν ταυτισμένη με τον Θάνο και την Μαίρη Τράγκα και όταν πια έφυγαν από τη ζωή η Χριστίνα Τράγκα ως νέα Διευθύντρια της Σχολής επικεντρώθηκε στον εκσυγχρονισμό του προγράμματος Σπουδών και τη δημιουργία νέων εγκαταστάσεων. Οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες των τελευταίων ετών οδήγησαν τη Σχολή και πάλι στην ιδέα της αναβίωσης του θιάσου της και να προσφέρει παραστάσεις με ελεύθερη είσοδο στο κοινό της Αθήνας.

Βρίσκεστε στο μάτι του κυκλώνα με το υπουργείο να εξισώνει τα πτυχία των σχολών με αυτά του Λυκείου; Τι απαντάτε και πως σας βρίσκει αυτή η απόφαση; Τελικά ο ηθοποιός έχει ανάγκη από ένα αναγνωρισμένο πτυχίο; - Είναι πραγματικά αδύνατον να πιστέψει κάποιος πως εκπαιδευτικά ιδρύματα που προσφέρουν τριετή φοίτηση με τουλάχιστον έξι ώρες καθημερινά εργαστήρια, δηλαδή το λιγότερο 30 ώρες την εβδομάδα, θεωρητικές και πρακτικές εξετάσεις (εισαγωγικές, προαγωγικές, διπλωματικές) που όλες εποπτεύονται από το ίδιο το κράτος, ξαφνικά υποβαθμίζονται. Χρόνια επιζητούμε μια λύση στην ασάφεια που επικρατεί σχετικά με τα πτυχία των Δραματικών Σχολών. Αυτή όμως δεν είναι λύση και αυτό είναι ομόφωνο. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς οδηγηθήκαμε σε αυτό το σημείο και καλούμαστε να απαντάμε αν είναι ανάγκη για έναν ηθοποιό να έχει αναγνωρισμένο πτυχίο; Δηλαδή, στην ουσία αναρωτιόμαστε αν η τριτοβάθμια εκπαίδευση πρέπει να προσφέρει αναγνωρισμένα πτυχία.
Η παράσταση Βάκχες: Μιλήστε μας γι αυτήν; Μιλάτε για ανατροπή ,τοποθετώντας τον θεατή μέσα στο παλάτι. Τελικά το θέατρο πλέον περνάει στην φάση της ανατροπής ή ήταν πάντα; - Το θέατρο μάλλον δεν περνάει τίποτα παραπάνω από τις φάσεις που περνάει και η κοινωνία μας. Και αυτό θεωρώ ισχύει από τις απαρχές του θεάτρου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανατροπή αφορά κυρίως την οπτική του θεατή. Πολλοί μπορεί να προβληματιστούν ακούγοντας ότι ο ρεαλισμός χωράει στο συγκεκριμένο έργο. Ένας τρόπος να το αποδείξουμε αυτό είναι να βάλουμε τον θεατή μέσα στο παλάτι.
H σύζευξη αποφοίτων της σχολής Τράγκα αλλά και σημερινών σπουδαστών τι αποτέλεσμα έχει; επίσης ποια προβλήματα αντιμετωπίσατε ως σκηνοθέτης της παράστασης αυτής; - Είναι πολύ ευχάριστο άτομα με κοινά ερεθίσματα και κοινό σκηνικό κώδικα επικοινωνίας να συνυπάρχουν στη σκηνή. Το αποτέλεσμα είναι μαγικό. Υπάρχει αλληλεγγύη και συν εργατικότητα από όλους και στήριξη των αποφοίτων στους φοιτητές και εμπιστοσύνη των φοιτητών στους αποφοίτους. Προβλήματα υπήρχαν κυρίως στο προβολόγιο καθώς όλα τα παιδιά πέρα από τη φοίτηση τους στη Σχολή εργάζονται ή κάνουν παράλληλες σπουδές, γεγονός που μας δυσκόλευε να κάνουμε κοινές πρόβες. Ήταν όμως κάτι που το περίμενα.
Στο μέλλον θα βλέπουμε συχνά παραστάσεις της Σχολής; - Η Σχολή έτσι κι αλλιώς χάρη στο προνόμιο που έχει εδώ και χρόνια να διαθέτει ένα δικό της Θέατρο, ανοίγει τις πόρτες στο κοινό για όλες τις εξετάσεις των σπουδαστών της. Με αυτόν τον τρόπο όλοι μπορούν να παρακολουθήσουν φοιτητικές παραστάσεις που δημιουργούνται στο πλαίσιο των μαθημάτων και επιμελούνται καθηγητές, όπως ο Γιώργος Παλούμπης, ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος, ο Γιωργής Τσουρής, ο Μανος Καρατζογιάννης, ο Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος, ο Ορέστης Τρίκας, η Ελεονώρα Αντωνιάδου, η Πέμη Ζούνη, η Μυρτώ Πισπινή και πολλοί άλλοι. Ήδη σε λίγο καιρό θα ανακοινωθούν οι παραστάσεις που θα παρουσιαστούν στο Θέατρο της Σχολής μετά το Πάσχα. Πέρα από αυτά, η Σχολή σκοπεύει να συνεχίσει τον θεσμό του Θιάσου και να ανεβάζει παραστάσεις. Ήδη οι σπουδαστές το στηρίζουν καθώς αντιλαμβάνονται με τι έχουν να αναμετρηθούν όταν ξεκινήσει η επαγγελματική τους πορεία, όπως επίσης το στηρίζει και το κοινό μιας που το θέατρο μας είναι διαρκώς γεμάτο.
Στο παρελθόν σας είχαμε δει στην παράσταση του cartel Άνθρωποι και Ποντίκια. Μετά φύγατε. Θα επιστρέψετε στην σκηνή ή έχετε τελειώσει με τη διαδικασία ως ηθοποιός; - Νιώθω τυχερός που δέχτηκα δύο προτάσεις και υπήρξα σε δύο ομάδες ανθρώπων που πίστεψα πως οι παραστάσεις θα μετακινούσαν το σύγχρονο θεατρικό τοπίο. Έτσι κι έγινε. Και στο Άνθρωποι και Ποντίκια με την ομάδα Cartel και στο Στέλλα κοιμήσου με τον Γιάννη Οικονομίδη πειραματιστήκαμε με τα όρια του ρεαλισμού στη σκηνή. Αυτό είναι κάτι που έτσι κι αλλιώς δουλεύαν χρόνια και ως καθηγητές της Σχολής ο Βασίλης και ο Γιάννης και δουλεύουν ακόμη όσοι προανέφερα. Όταν λοιπόν γίνομαι μέρος νέων προκλήσεων είτε ως ηθοποιός είτε ως σκηνοθέτης, είμαι πραγματικά ευγνώμων.
Πληροφορίες για την παράσταση: εδώ