Κριτική για την παράσταση "Παρουσίαση έργων από το Εργαστήριο Νέων Θεατρικών Συγγραφέων"

Από τον Κωνσταντίνο Πλατή

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης  για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά παρουσίασε 3 νέα θεατρικά έργα, από συγγραφείς οι οποίοι ξεχώρισαν μέσα από τα εργαστήρια συγγραφής θεατρικού έργου. Τη σκηνοθεσία ανέλαβαν γνωστοί σκηνοθέτες όπως η Ρούλα Πατεράκη, ο Γιώργος Λύρας και ο Ρένος Χαραλαμπίδης και τους ρόλους γνωστοί ηθοποιοί όπως η Τάνια Τρύπη, η Δήμητρα Παπαδόδημα και άλλοι.

Στο πρώτο έργο «Τεργέστη» της Ελένης Γαλάνη παρακολουθούμε τις ιστορίες τριών γυναικών, σε διαφορετικό τόπο η καθεμιά, οι οποίες βρίσκονται σε μια εσωτερική αναζήτηση με τελικό προορισμό την Τεργέστη . Η ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά της Ρούλας Πατεράκη καταφέρνει να δημιουργήσει τις κατάλληλες εικόνες οι οποίες κέντρισαν το ενδιαφέρον του κοινού καθόλη τη διάρκεια της παράστασης. Οι ερμηνείες των τριών ηθοποιών ήταν αρκετά καλές και διακριτές.

Στο δεύτερο έργο «Το αυγό», του Γιώργου Χαραλαμπόπουλου, παρακολουθούμε τη ζωή ενός μοναχογιού , ιδιοφυία στα μαθηματικά, ο οποίος δημιουργεί μια εξίσωση για την ευτυχία και παράλληλα τη συσχετίζει με το σχήμα του αυγού. Το κείμενο είναι αρκετά ευρηματικό και ο Πάνος Μαλικούρτης στο ρόλο του μοναχογιού είναι εξαιρετικός παρουσιάζοντας μια άλλη πτυχή του ταλέντου του καθότι έχουμε συνηθίσει να τον βλέπουμε σε musical όπου είναι επίσης πολύ καλός. Άξια σχολιασμού είναι και η ερμηνεία της Τάνιας Τρύπη ως μητέρας, εντελώς αγνώριστη από ρόλους που έχει ερμηνεύσει στο παρελθόν.

Το τρίτο έργο «Νεάπολη(Κορυδαλλός με ήλιο)» πρόκειται, σε αντίθεση με τα προηγούμενα, για ένα νεοελληνικό κείμενο με δομή παραπλήσια με πολλά έργα των τελευταίων χρόνων στην Ελλάδα. Μια μητέρα, η αστυνομικός  κόρη της, η γιαγιά και η συνάδελφος της κόρης, σε μια δραματική ιστορία με θέμα την κοινωνία και τις παθογένειες της. Παρά την προβλεψιμότητα του κειμένου, η δραματουργική επεξεργασία του κειμένου, η σκηνοθετική επιμέλεια του Ρένου Χαραλαμπίδη που χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα το σκηνικό χώρο και οι ερμηνείες της Μυρτώς Γκόνη, της Δήμητρας Παπαδήμα αλλά και της Καίτης Φίνου έχοντας το ρεαλισμό που απαιτεί το έργο, καταφέρνουν να συνεπάρουν τους θεατές.

Εν κατακλείδι το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης κατάφερε ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα. Παρουσίασε στο κοινό  πρωτόπαιχτα νεοελληνικά έργα που μπορούν να έχουν μια αξιόλογη πορεία σε περίπτωση που ανέβουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε κάποια θεατρική σκηνή της Αθήνας και όχι μόνο, αφού το κείμενο των έργων διατίθεται και στα Αγγλικά.

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδω