Άκου, ανθρωπάκο

Διάρκεια: 100' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Βίλχελμ Ράιχ
Σκηνοθέτης: Μαρία Ξενουδάκη
Σκηνογραφία: Μαρία Καρελλά
Κοστούμια: Μαρία Καρελλά
Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης
Μουσική: Κυριάκος Γιακουμίδης
Ερμηνεύουν: Μαρία Ξενουδάκη, Νατάσα Κορομβόκη

Περιγραφή

«Πρέπει να πουν ξεκάθαρα του Ανθρωπάκου τι ευθύνη κουβαλά ο ίδιος, όταν δουλεύει, κάνει έρωτα, μισεί ή απλώς κουβεντιάζει. Πρέπει να μάθει με ποιο τρόπο μετατρέπεται σε φασίστα, κόκκινης ή μαύρης απόχρωσης», λέει ο Ράιχ στο «Άκου Ανθρωπάκο», φράσεις που ώθησαν την Μαρία Ξενουδάκη να ξαναδουλέψει και να ξαναπαρουσιάσει το έργο (είχε ξαναπαιχτεί στο Αντιθέατρο το 2003). Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πώς θα ένοιωθε ένας αετός αν κλωσούσε αυγά κότας; Στην αρχή ο αετός νομίζει ότι θα κλωσήσει μικρά αετόπουλα, που θα μεγαλώσουν. Όμως, όχι, στο τέλος δεν γίνονται παρά κότες που κακαρίζουν. Όταν ο αετός το καταλάβει, παλεύει σκληρά για να καταπνίξει την επιθυμία του να φάει όλα τα κοτόπουλα και τις φλύαρες κότες.

Το «Άκου, ανθρωπάκο!», ίσως το πιο γνωστό έργο του "αιρετικού" της ψυχανάλυσης Βίλχελμ Ράιχ, παρουσιάζεται σε ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση, σε σκηνοθεσία Μαρίας Ξενουδάκη, από το Σάββατο 6 Ιανουαρίου 2018, στο ΑΝΤΙΘΕΑΤΡΟ Μαρίας Ξενουδάκη.

Περισσότερα

Το «Άκου, ανθρωπάκο!» ήταν το αποτέλεσμα εσωτερικών καταιγίδων και συγκρούσεων, ενός φυσικού επιστήμονα και γιατρού που για δεκαετίες παρατηρούσε, πρώτα απλοϊκά, μετά με έκπληξη και τελικά με τρόμο «πώς ο Ανθρωπάκος μεταχειρίζεται τον εαυτό του, πώς υποφέρει και επαναστατεί, πώς μετά δοξάζει τους εχθρούς του, πώς δολοφονεί τους φίλους του» … «Έτσι ήταν πάντα τα πράγματα. Είναι καιρός πια οι άνθρωποι ν' αρχίσουν να γίνονται σκληροί, όπου χρειάζεται σκληρότητα, στη μάχη για την προστασία τους και την ελεύθερη ανάπτυξή τους. Κάνοντας αυτό, δεν θα χάσουν την ευγένειά τους αν παραμείνουν πιστοί στην Αλήθεια».

Το «Άκου, ανθρωπάκο!», που δυστυχώς ποτέ δεν βγήκε εκτός μόδας, είναι μια κραυγή αγωνίας ενός μεγάλου στοχαστή που βλέπει τα σπέρματα του φασισμού μέσα στον κοινό, καθημερινό άνθρωπο.

Συντελεστές της παράστασης
Φωτογράφιση: Κώστας Βολιώτης

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Εξαιρετικα κακη παρασταση.Παροτι ανεργη ο ταμιας με αναγκασε να πληρωσω κανονικο εισητηριο (10 ευρω) λεγοντας μου οτι ειναι ενιαιο ενω υπαρχει παντου η τιμη των 5 ευρω για ανεργους.Η Ξενουδακη μονο διαβαζε, ακαταληπτα, ασυνδετα ενα κατα τα αλλα καταπληκτηκο φιλοσοφικο κειμενο του Ραιχ.Αδιαβαστη και απαραδεκτη.Η Κορομβοκη επαιζε τον ρολο μιας ψυχοπαθους κατι που δεν υπαρχει στο εργο αυτο τετοια ουμανιστικη προσεγγιση.Ο κοσμος κρατουσε τα αυτια του κλειστα μιας και η μουσικη παιζεται με υψηλα ντεσιμπελ και ποιοτικα καταστροφικη.Παροτι εχει ο κοσμος επανειλημενως διαμαρτυρηθει ,μαλλον προκειται για σαδιστικη κατασταση και αδιαφορια στο αν καταστραφει η ακοη καποιου.Παροτι με επιασε πανικος και θελησα να φυγω μιας και το εργο ηταν 110 λεπτα χωρις διαλειμμα,δεν υπηρχε τροπος διοτι ουτε πορτα εξοδου με σημα υπαρχει, ουτε ειναι ευκολο να βγεις μιας και οι καρεκλες ειναι τοσο κολλημενες με μια πλευρα φυγης και μια πορτα πανω στην σκηνη!!!!Ενα θεατρο με τεραστιο καθρεφτη στον τοιχο του παλκου και αναλογο καθρεφτη πισω μας!!!κατι που πραγματικα σου πειραζει το νευρικο συστημα με τα πολλαπλα ειδωλα.Τελος,στην γυμνια της Κορομβοκη,τα τεραστια σκουλαρικια χαλκαδες στον μαστο της,στον αφαλο της, στην μυτη της μαζι με τα τεραστια τατουαζ της, παραπεμπουν σε μια πληρη χαυνωση του Ραιχ .... Ειναι οτι πιο σαδιστικο,ανεντιμο και αηθες εχω δει ως θεατροφιλη....Ευχαριστω για την φιλοξενια σας!