Αυτοκατηγορία

Διάρκεια: 95' (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Πέτερ Χάντκε
Σκηνοθέτης: Μαρία Ξενουδάκη
Σκηνογραφία: Μαρία Καρελλά
Κοστούμια: Μαρία Καρελλά
Ερμηνεύουν: Μαρία Ξενουδάκη, Νατάσα Κορομβόκη

Περιγραφή

Την «Αυτοκατηγορία» του βραβευμένου Αυστριακού συγγραφέα Πέτερ Χάντκεπαρουσιάζει φέτος το ΑΝΤΙΘΕΑΤΡΟ της Μαρίας Ξενουδάκη (Αυλητών 10, Ψυρρή, τηλ: 6972-542674) από την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2019. Το έργο ανεβαίνει σε μετάφρασηΜαρίας Λουίζας Κωνσταντινίδη και σκηνοθεσία Μαρίας Ξενουδάκη, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9:15μμ.

Περισσότερα

Λίγα λόγια για την «Αυτοκατηγορία»
Η «Αυτοκατηγορία», είναι ένα έργο αγόρευσης, ένα θεατρικό δίχως μύθο. Καμιά ιστορία δεν προβάλλεται, τουλάχιστον καμιά συγκεκριμένη ιστορία ενός συγκεκριμένου ατόμου. Το «Εγώ» στην «Αυτοκατηγορία» δεν είναι το εγώ μιας αφήγησης, αλλά, μονάχα το «εγώ» της δραματικής τέχνης. Εδώ το «Εγώ» καταλύει όλους τους κανόνες, που έχουν προκύψει από την ιστορία της συμβίωσης των ανθρώπων.
Το έργο δεν είναι έμμεσο, μεσολαβητικό, αλλά άμεσο θέατρο. Ο ακροατής και θεατής, γίνεται ο ακροατής και θεατής του ίδιου του εαυτού του. Δε χρειάζεται να συμπράττει, αφού κιόλας το κομμάτι παίζει γι’ αυτόν τον ίδιο.
Στο τέλος του έργου ακούγονται ποιητικές δομές του Πέτερ Χάντκε, όπως «Ο ανάποδος κόσμος» και η «Άκρη των λέξεων», καθώς και ποιήματα της Μαρίας Ξενουδάκη από την ποιητική συλλογή «Αλτρουίτα» (Εκδόσεις Γκοβόστη, 1999).
Την παράσταση συνοδεύουν μουσικά η 25η Συμφωνία του Μότσαρτ, ο Κοριολανός του Μπετόβεν, ο Γολγοθάς των W.A.S.P., το Cry του Thomas Bergensen.

Λίγα λόγια για τα έργα αγόρευσης του Χάντκε
Ο Πέτερ Χάντκε γεννήθηκε το 1942 στην Αυστρία. Σπούδασε νομικά στο Γκρατς αλλά διέκοψε τις σπουδές του το 1966, όταν δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα («Σφήκες»). Την ίδια χρονιά ανέβηκε στη Φρανκφούρτη σε σκηνοθεσία Κλάους Πάιμαν το θρυλικό θεατρικό του «Βρίζοντας το κοινό». Ο Χάντκε δημοσίευσε δεκάδες μυθιστορήματα, νουβέλες και θεατρικά έργα και θεωρείται πια ένας από τους κλασικούς μοντέρνους του 20ού αιώνα. Για το έργο του τιμήθηκε με τα βραβεία Μπύχνερ (1973) και Κάφκα (1979) και έχει προταθεί πολλές φορές για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Από το 1985 ζει στη Σαβίλ, έξω από το Παρίσι.

Φωτογράφιση: Κώστας Βολιώτης
Βοηθός σκηνοθέτης: Νατάσα Κορομβόκη

Φωτογραφίες

9 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Δυστυχώς το θέατρο ήταν σχεδόν άδειο την ημέρα που πήγα εγώ. Είναι ένα θεατρικό έργο με πολλή τροφή για σκέψη σχετικά με το τι είναι ο σύγχρονος άνθρωπος. Η παράσταση θα μπορούσε να είναι καλύτερη, με πιο ευφάνταστη σκηνοθεσία. Ήταν βαριά και σε κάποια σημεία βαρετή. Παρόλα αυτά η κ. Ξενουδακη είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα και μου αρέσει να την βλέπω επί σκηνής ούτως η άλλως. Ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

  2. Ωραιοτατο κειμενο, επικαιρο, αλλα η σκληροτητα του και η αυστηροτητα κουραζε λιγακι. Η ιστορια του καθενος απο εμας..Παιρνει πολλα καποιος απο το περιεχομενο του.. Μου αρεσε ο τροπος που το αφηγηθηκε και το παρουσιασε η κα Ξενουδακη, οπως και η κινησιολογια και ερμηνεια της κας Κορομβοκη.