DEMONS

Βαθιά συγκρουσιακό και ακραία ρεαλιστικό, το αριστουργηματικό ψυχογράφημα του Lars Noren "DEMONS" συνιστά μια δυνατή γροθιά στο στομάχι, η οποία ταράζει τα νερά της εικόνας μιας ιδανικής σχέσης ενός παντρεμένου ζευγαριού στο βάθος του χρόνου, ο οποίος είναι αμείλικτος και δρα άλλοτε θεραπευτικά και άλλοτε καταστροφικά.
Το έργο κρατάει την προσοχή του θεατή κυριολεκτικά από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο, είναι σουρεαλιστικό και έντονα επιβλητικό, έχει αρχή μέση και τέλος, ενώ εκτυλίσσεται προοδευτικά, προκαλώντας έντονα συναισθήματα για την αέναη αντιπαλότητα των δύο φύλων.
Η πλοκή του έργου φέρνει στην επιφάνεια με σθένος και με μια ανεξέλεγκτη δυναμική, όλη την παθογένεια του οικογενειακού δεσμού που διέπει το μοντέλο του Σκανδιναβικού τρόπου διαβίωσης οικονομικά άνετων ζευγαριών, που ζουν όμως σε loft, περιποιημένα κατά τα άλλα και χλιδάτα, αλλά όμως σε loft, δηλαδή σε κλουβιά κεκλεισμένων των θυρών, όπου εκεί μέσα κρύβεται και αναπτύσσεται ταυτόχρονα όλη η νοσηρότητα της σκέψης και της διαστροφής ενός ζευγαριού.
Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της απόλυτης πρωταγωνίστριας του έργου, κας Ιωάννας Παππά (Καταρίνα) , η οποία άλλοτε σαν πορσελάνινη κούκλα και άλλοτε σαν αέρινο εξωτικό περιφέρεται στη σκηνή διαχέοντας τον αέρα και τη σιγουριά μιας έξοχης ερμηνείας του εξαιρετικά δύσκολου ρόλου της.
Ο δε κ.Ιωάννης Παπαζήσης (Φρανκ) για άλλη μια φορά στάθηκε στο ύψος των απαιτήσεων του χαρακτήρα του ρόλου του, ο οποίος σαν χαμελαίων ενσάρκωσε όλες τις ετερόκλητες διαθέσεις του, τον μισογύνη, τον γλυκό, τον τρυφερό, τον ρομαντικό, τον ψυχρό, τον ερωτικό, τον βίαιο τον απότομο, τον θύμα και το θύτη ταυτόχρονα.
Ο κ.Κουκουράκης και η κ.Τσάρη ήταν καλοί ομως περισσότερο διεκπαιρεωτικοί.
Ο σκηνοθέτης κ.Χρήστος Σουγάρης με αριστοτεχνική μαεστρία αποδίδει σε όλο του το μεγαλείο το σκοτάδι και την παθογένεια που διέπει το Σκανδιναβικό μοντέλο σχέσεων το οποίο τείνει να γίνει και παγκόσμιο, εισάγοντας μια νέα πολύ ενδιαφέρουσα τεχνοτροπία συνδυάζοντας την κάμερα με την οθόνη και απελευθερώνοντας στην ουσία όλους τους "δαίμονες" των δύο ζευγαριών σε ένα χορό πάνω στη σκηνή.
Τα σκηνικά ήταν αξιοπρεπή και εφάμιλλα με το στυλ ενός αστικού loft και την οικονομική άνεση των ζευγαριών, ενώ τα κοστούμια θα μπορούσαν να είναι περισσότερο προσεγμένα και περιποιημένα στη λεπτομέρεια τους.
Η μουσική επένδυση ήταν απόλυτα ταιριαστή και δεμένη με όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.
Το προσωπικό μου συμπέρασμα το οποίο σχετίζεται και με τον επίλογο του έργου είναι ότι, όσο και να σε έλκει το ξένο, η περιπέτεια, ένα όμορφο πρόσωπο, ένα καλλίγραμμο και καλοσχηματισμένο κορμί, στο τέλος θα θέλεις να κάνεις έρωτα με τον σύντροφό σου, γιατί εκεί τελικά μόνο νιώθεις όμορφα άνετα οικεία και συμβατά!!

Ότι καλύτερο έχω δει τα τελευταία χρόνια, από κάθε άποψη.
Εναλλακτικό,δε βαριέσαι καθόλου,Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ε Σ Ε Ρ Μ Η Ν Ε Ι Ε Σ... Συγχαρητήρια σε όλους. Μακάρι να κρατούσε περισσότερο....

Δεν μπορώ να πω ότι μας ενθουσίασε σαν έργο αλλά παρόλα πρόκειται για μια καλοφτιαγμένη παράσταση με ερμηνείες εξαιρετικές (ξεχωρίζω λίγο παραπάνω αυτές του Παπαζήση και της Παππά).Σε ευχαριστούμε ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την όμορφη θεατρική βραδιά!

Ένα κείμενο με λίγο «καμμένους» χαρακτήρες. Μακροχρόνιες σχέσεις ζευγαριών που συγκρούονται και ανακαλύπτουν τον εαυτό τους.
Οι ερμηνείες και η σκηνοθεσία εξαιρετικές, σαν κείμενο αδιάφορο.
Η παράσταση περιλαμβάνει αρκετές σκηνές σεξ, προσωπικά ήμουν οκ αλλά από το κοινό άκουγα αρκετούς ψιθύρους και γελάκια που δε θα έπρεπε.