Δυο γυναίκες χορεύουν

Αρχείο Παίχτηκε από 11/05/2019 έως 12/05/2019
στο Θεσσαλικό θέατρο (Λάρισα)
Συγγραφέας: Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ
Μετάφραση: Μεταφραστική ομάδα “Els De Paros” (Μαρία Χατζηεμμανούηλ, Δημήτριος Ψαρράς, Ιωάννης Μαντάς, Αλέξανδρος Μπαβέας)
Σκηνοθέτης: Nebojsa Bradic
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Ερμηνεύουν: Άννα Βαγενά, Γιασεμί Κηλαηδόνη

Περιγραφή

Το έργο «Δυο γυναίκες χορεύουν», του Καταλανού συγγραφέα Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ ι Ζουρνέτ, που θεωρείται από τους κορυφαίους της σύγχρονης ισπανικής θεατρικής γραφής, θα παρουσιαστεί στο Θέατρο «Θέατρο του Μύλου», το Σάββατο 11 και την Κυριακή 12 Μαΐου 19, στα πλαίσια της «Θεατρικής Άνοιξης – 2019», που διοργανώνει το «Θεσσαλικό Θέατρο» - Δη.Θε.Κ.Ε. Δήμου Λαρισαίων».

Περισσότερα

Η παράσταση γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στο θέατρο «Μεταξουργείο», όπου παίζεται την τρέχουσα θεατρική περίοδο, αλλά σε όλες σχεδόν τις πρωτεύουσες της Ευρώπης, όπου έχει παιχτεί.

Στην παράσταση, συναντιώνται θεατρικά ξανά, μετά από δεκατέσσερα χρόνια (Γυάλινος Κόσμος 2005), η Άννα Βαγενά και η Γιασεμί Κηλαηδόνη, με την σκηνοθετική καθοδήγηση του σημαντικού Σέρβου σκηνοθέτη Nebojsa Bradic, ο οποίος επίσης είχε σκηνοθετήσει τότε την παράσταση του «Γυάλινου Κόσμου».

Η Άννα Βαγενά λέει χαρακτηριστικά:

«Μετά από τόσα χρόνια συναντιέμαι πάλι με την κόρη μου, τη Γιασεμί, επί σκηνής. Είμαι ευτυχής γιατί βλέπω στο πρόσωπό της μια ώριμη ηθοποιό, μια άξια συνάδελφο. Όσο για τον σκηνοθέτη μας, τον Nebojsa, μας συνδέει βαθιά φιλία από το 1997, που ήταν διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου της Σερβίας κι εγώ παρουσίασα σε αυτό τον «Γάμο». Είναι τιμή μας, που ένας τόσο σημαντικός σκηνοθέτης της Σερβίας, σκηνοθετεί ξανά στη χώρα μας και στο θέατρό μας.»

Μια παράσταση με επίκεντρο την ανθρώπινη μοναξιά, είτε ως φυσική εξέλιξη της ζωής, είτε ως βίαιο περιστατικό που παγώνει τον χρόνο. Δυο γυναίκες ξένες η μια με την άλλη, συναντιούνται τυχαία και χωρίς να το καταλάβουν αρχίζουν να συνδέονται στενά. Δύο προσωπικότητες, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, ηλικία, μνήμες, επιθυμίες, με μόνο κοινό τη μοναξιά τους, βρίσκονται και ανατρέπουν μαζί τις ζωές τους.

Στο έργο, το γέλιο και η συγκίνηση εναλλάσσονται γοργά. Ένα έργο γεμάτο τρυφερότητα, χιούμορ και πικρία, ακριβώς όπως η ίδια η ζωή.

Το κείμενο είναι έντονο και δυνατό, να γελάς φωναχτά και μετά να ανατριχιάζεις, να σωπαίνεις. Τα σκηνικά απλά, ένα σαλόνι ενός παλιού ζεστού σπιτιού, τα οποία δημιουργούν αίσθημα οικειότητας στο θεατή. Μια παράσταση η οποία, αν και διαδραματίζεται μέσα σε ένα δωμάτιο, αποτελεί παράθυρο στον κόσμο και στα ανθρώπινα συναισθήματα.

Φωτογραφίες

Βίντεο