Συγγραφέας: του Μενάνδρου
Απόδοση: Σπύρος Κολιαβασίλης
Σκηνοθέτης: Σπύρος Κολιαβασίλης
Σκηνογραφία: Σπύρος Κολιαβασίλης
Κοστούμια: Σπύρος Κολιαβασίλης
Ερμηνεύουν: Αλφαβητικά (Σοφία Γκίτζου Μάνια Σπαθή Καλυψώ Συλλελόγλου, Θανάσης Τσόδουλος, Βασίλης Τσούμας, Γιάννης Φιλίππου, Νάνσυ Χρυσικοπούλου)
Περιγραφή
Η κωμωδία Επιτρέποντες ανέβηκε από το Θέατρο Περίακτοι τον Ιούλιο του 2018 στον Αναγεννησιακό Πύργο της Βραυρώνας.
Περισσότερα
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Δυο δούλοι, ο βοσκός Δάος, που βρήκε στο δάσος ένα έκθετο παιδί, και ο καρβουνιάρης Σύρος, στον οποίο ο βοσκός έδωσε το παιδί για να το αναθρέψει, ερίζουν για τα αντικείμενα που βρέθηκαν με το παιδί και είχαν τοποθετηθεί από τη μητέρα του, για να είναι δυνατή στο μέλλον η αναγνώριση (γνωρίσματα). Ο άνθρωπος που ορίζουν ως κριτή (=ἐπιτρέπουσιν) ο γέρο - Σμικρίνης, είναι κατά τύχη και χωρίς να το γνωρίζει παππούς του παιδιού, αφού είναι πατέρας της Παμφίλης, της μητέρας του παιδιού, η οποία το είχε εκθέσει, επειδή ήταν καρπός του βιασμού της από έναν άγνωστο κατά τη διάρκεια μιας νυχτερινής γιορτής. Στο τέλος θα αποκαλυφθεί ότι ο τότε άγνωστος ήταν ο μετέπειτα σύζυγός της Χαρίσιος.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Αρχαία κωμωδία χωρίς χορό. Αρχαία κωμωδία χωρίς μεγάλα θέματα, κοινωνικά ή πολιτικά. Ο Μένανδρος υπήρξε ο πρώτος που εισήγαγε στην δράση και στην θεματολογία των έργων του, το ανθρώπινο, την κατάσταση. Είναι σαν να περάσαμε στην εποχή του μικροσκόπιου. Μιας και κάθε πραγματικότητα, που είναι το γενικό, συντίθεται από τις μικρότερες πραγματικότητες των ανθρώπων, που είναι το ειδικό. Επηρεασμένος από τον Ευριπίδη, που έκανε τους ήρωες πιο ανθρώπινους, εξέλιξε την λογική του δράματος, εστιάζοντας παράλληλα στην γειτονιά, στα του οίκου... εν δήμω. Και πάνω του πάτησε όλη η μεταγενέστερη θεατρική γραφή μέχρι την αναγέννηση και το σύγχρονο θέατρο.
Έχοντας την ευθύνη της απόδοσης, εκτός από τη σκηνοθεσία, καθώς και των κοστουμιών και της σκηνογραφικής επιμέλειας, νιώθεις πολλές φορές πως είσαι κυρίαρχος του τελικού αποτελέσματος. Έχεις τον έλεγχο της τελικής αισθητικής της παράστασης, στον απόλυτο βαθμό.
Κάθε άλλο βέβαια. Σαφώς δίνεις ένα πιο καθαρό στίγμα για αυτό που έχεις εμπνευστεί, αλλά ταυτόχρονα αισθάνεσαι ακόμα πιο μικρός, μπροστά στην συνολική ευθύνη που έχεις προς το κοινό. Και η ευθύνη αυτή δεν μοιράζεται, είναι όλη δική σου. Για το λόγο αυτό, με ταπεινότητα συμπληρώθηκαν τα κενά του κειμένου και γράφτηκαν τα μικροσκοπικά χορικά, με απλότητα αντιμετωπίστηκε το εικαστικό κομμάτι της παράστασης, για να αναδειχτεί ο λόγος, τον οποίον και η σκηνοθεσία προσπάθησε να υπηρετήσει.
Σπύρος Κολιαβασίλης
Θεατρολόγος: Σοφία Γκίτζου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ιάσονας Σωφρόνης