Η παράσταση

Αρχείο Παίχτηκε από 18/12/2021 έως 17/04/2022
στο Εξωτερικός χώρος
Σύλληψη: Ηλίας Κουνέλας
Κείμενο: Ελίνα Παπαθεοδώρου, Παναγιώτης Καμμένος, Ηλίας Κουνέλας
Σκηνοθέτης: Ηλίας Κουνέλας
Σκηνογραφία: Μαρία Καραθάνου
Κοστούμια: Μαρία Καραθάνου
Ερμηνεύουν: Ελίνα Παπαθεοδώρου, Παναγιώτης Καμμένος, Ηλίας Κουνέλας

Περιγραφή

Μια θεατρική εμπειρία που εμπνέεται από τα καθημερινά καθέκαστα των ημερών που ζούμε

Περισσότερα

«Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ» ΤΟΥ ΗΛΙΑ ΚΟΥΝΕΛΑ Σ’ ΕΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΜΜΕΝΟ ΚΟΥΡΕΙΟ ΣΤΟ ΓΚΥΖΗ

Μια νεαρή ηθοποιός απορρίπτεται από σειρά ακροάσεων και δεν μπορεί με τίποτα να βρει δουλειά στο θέατρο. Με την προτροπή του συντρόφου της αποφασίζει ν’ ανεβάσει μια παράσταση σ’ ένα εγκαταλειμμένο κουρείο κάπου στο Γκύζη από τις 18 Δεκεμβρίου.

Το κοινό θα παρακολουθήσει δια ζώσης τις πρόβες που πραγματοποιούνται μέσα στον ιδιαίτερο χώρο του κουρείου, που θα υποδέχεται κάθε φορά 15 θεατές.

«Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ», είναι μια θεατρική εμπειρία που εμπνέεται από τα καθημερινά καθέκαστα των ημερών που ζούμε. Ασχολείται με το αδιέξοδο που δοκιμάζει ο καλλιτεχνικός κόσμος του θεάτρου, αλλά και το θεατρικό κοινό. Αναρωτιέται τι είναι το θέατρο, τι είναι η πρόβα, ο ηθοποιός και το κοινό.

Πόση ανάγκη έχει απομείνει για την τέλεση της θεατρικής πράξης; Μπορούμε άραγε να διαχωρίσουμε την τέχνη, από τον κόσμο του θεάματος;

 

Σημείωμα σκηνοθέτη

«Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι γύρω μου που μου λένε πως δεν αγαπούν το θέατρο. Αντίθετα είναι υπέρμαχοι της τηλεόρασης: ”Με χαλαρώνει, με ξεκουράζει … την αφήνω ανοιχτή μέχρι να με πάρει ο ύπνος”. Όταν τους ρωτάω γιατί δεν τους αρέσει το θέατρο, πάνω κάτω λαμβάνω τις ίδιες απαντήσεις: ”Πήγα μια φορά και … βγήκα κουρασμένος. Αισθάνομαι ότι με κοροϊδεύουν. Είναι ακριβό. Πολύ χαμηλό το επίπεδο”.

Οι απαντήσεις δεν με παίρνουν από κάτω. ”Λες πράγματι το κοινό να έχει υψηλές απαιτήσεις από το θέατρο;” αναρωτιέμαι. Σε λίγο όμως διαπιστώνω πως οι ίδιοι άνθρωποι με ρωτούν για το θέατρο, μέσα από αυτά που έχουν ακούσει για τους ηθοποιούς στην τηλεόραση. Υπάρχει μια αξεδιάλυτη σύγχυση στην συνείδηση του κοινού. Το πιο φοβερό όμως είναι πως η ίδια σύγχυση πολλαπλασιάζεται και στην συνείδηση των ηθοποιών που στο βωμό της επιβίωσης, βρίσκουν τον κόσμο του θεάματος ως μόνη διέξοδο. Σε μια κοινωνία που κυριαρχείται ραγδαία από τον μιμητισμό και το θέαμα, σε βαθμό που δυσκολευόμαστε να ξεδιαλύνουμε το εγώ από το άλλο, τι θέατρο θέλουμε να κάνουμε; Τι θέατρο θέλουμε να βλέπουμε;

”Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ” δεν δημιουργήθηκε για να διαχωρίσει το πρέπον από το άπρεπο. Άλλωστε δεν υφίσταται τέτοιος διαχωρισμός. Συντέθηκε από την ανάγκη να ξαναπιστέψουμε στην μοναδικότητα του θεάτρου. Στην αναντικατάστατη εμπειρία του. Να μας φανερώσει την τέχνη που αντιγράφει την ζωή, στο βαθμό που για λίγο παραμυθιαζόμαστε από το αντίθετο: πως η ζωή αντιγράφει την τέχνη. Υπάρχει ένας κενός χώρος μέσα μας. Μπορεί να μοιάζει μ’ ένα έκθετο κουρείο, κάπου στο Γκύζη. Μπορεί μ’ ένα μούδιασμα που μας υπερβαίνει, έναν ανεξερεύνητο πόνο, ένα έλλειμμα. Είναι το θέατρο που μας λείπει.» – Ηλίας Κουνέλας – Δεκέμβρης ’21 – Αθήνα

Η παραγωγή της παράστασης επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ.

Φωτογραφίες

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Από τη θεατρολόγο Μαρία Μαρή

    «Η Παράσταση», σε σκηνοθεσία-σύλληψη Ηλία Κουνέλα, παρουσιάζεται σ’ ένα εγκαταλειμμένο κουρείο κάπου στου Γκύζη, και υποδέχεται δεκαπέντε θεατές κάθε φορά.

    Είναι μια θεατρική εμπειρία, σε ένα άμεσο θέατρο, όπου ο ηθοποιός καταθέτει τα διλήμματά του, τα εμπόδια που αντιμετωπίζει επαγγελματικά, τις δυσκολίες, πολλές φορές ανατρεπτικές για την εξέλιξή του. Απευθύνεται στον θεατή, που και εκείνος από το δικό του μετερίζι αντιμετωπίζει παρόμοιες καταστάσεις. Όλα αυτά σε ένα παλιό κουρείο. Θέατρο, σε μια γειτονιά στου Γκύζη, ενώ πιο κάτω στον Άγιο Σάββα πεθαίνουν άνθρωποι. Έτσι όμως είναι η τέχνη, όπως λέει ο Ηλίας Κουνέλας. Το θέατρο εμπεριέχει τη ζωή και η ζωή βέβαια το θέατρο.

    Είναι καταπληκτικό που ο Ηλίας Κουνέλας από το 2010 αρχίζει να δημιουργεί παραστάσεις σε μη θεατρικούς χώρους και σε πολύ περιορισμένους αριθμούς θεατών, «αναζητώντας μια θεατρική γλώσσα όπου το κοινό θα κάθεται στο ίδιο επίπεδο με τον ηθοποιό και αμφότεροι θα μοιράζονται το ίδιο ψυχικό κόστος. Κάνει παραστάσεις σε εγκαταλειμμένα νεοκλασικά, σε αυλές εκκλησιών, σε πλατείες.»

    Είναι εμπνευστής του θεάτρου στο σπίτι και έχει δώσει παραστάσεις και σε θαλάμους νοσοκομείων.

    Το όραμά του για το «κοινωνικό» Θέατρο, το Θέατρο δίπλα στον άνθρωπο, στο επίπεδό του, στο χώρο του, την ιαματική δράση του Θεάτρου την επικροτούμε και την θεωρούμε ιδιαιτέρως προκλητική και ενδιαφέρουσα. « Αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, θα πάει το βουνό στον Μωάμεθ»

    Τον Μάη του 2018 δημιούργησε τον Οργανισμό ΠΡΟΣΩΠΟ, που στόχο έχει να συμβάλλει στην λειτουργία όλων των αναπαραστατικών τεχνών με απώτερο σκοπό να ” δώσει πρόσωπο” στο κοινό και να αντιμετωπίσει τον κάθε θεατή ξεχωριστά, σαν ένα γεμάτο θέατρο.

    Στο κουρείο στη γειτονιά του Γκύζη, παρακολουθήσαμε μια παράσταση, κάποιες auditions. Είδαμε ελεύθερους αυτοσχεδιασμούς ή κατευθυνόμενους από τον σκηνοθέτη. Γνώριμες ασκήσεις υποκριτικής προθέρμανσης.

    Η Οφηλία συναντά τον Κόστια. Και οι δυο αυτόχειρες ρόλοι για την προσέγγιση των οποίων ο σκηνοθέτης Ηλίας Κουνέλας καθοδηγεί τους ηθοποιούς του Ελίνα Παπαθεοδώρου και Παναγιώτη Καμμένο, να μην περιοριστούν στην βιογραφία του ρόλου, αλλά να αναζητήσουν τις προσωπικές τους αναλογίες με τους ρόλους. Να αναζητήσουν τα επίπεδα, ενώ παράλληλα αναφέρονται προσωπικές στιγμές του καθένα, όπου καλείται να υπερβεί τον εαυτό του και να υπηρετήσει την τέχνη του, όπως κάθε άνθρωπος το καθήκον του. Στο σημείο αυτό αναζητά τομή με τον « απλό» θεατή , αλλά και ταύτιση με τον συνάδελφο.

    Κινηματογραφική η δομή της «παράστασης» και σχιζοφρενική η μετάβαση από τον ένα ρόλο στον άλλο, από τη Νίνα του Τσέχωφ, στην Οφηλία, στο Μιούζικαλ, στην όπερα, στην τραγωδία αναζητώντας, εξιχνιάζοντας τα επίπεδα ερμηνείας. Είναι περισσότερο ένα μάθημα σε νεαρούς ηθοποιούς, αλλά και μια περιγραφή μιας εξαιρετικά δύσκολής κατάστασης που όλοι βιώνουμε, μια θεατρική κραυγή.

    Εξαιρετικές ερμηνείες και των τριών ηθοποιών, της Ελίνας Παπαθεοδώρου, του Παναγιώτη Καμμένου και του ενορχηστρωτή αυτής της πρόβας του Ηλία Κουνέλα. Συγκλονιστικός ο Παναγιώτης Καμμένος στο ρόλο του, στην εκφορά του λόγου, στη μετρημένη κίνησή του.

    Αναμένουμε ωστόσο την αναμέτρησή των ικανών και εμπνευσμένων αυτών ηθοποιών με ένα μεγάλο κείμενο , όχι μόνο με ένα αυτοσχεδιαστικό κείμενο, τύπου πρόβα, για μια παράσταση που δεν έγινε ποτέ. Είναι σίγουρο ότι τότε θα συγκινήσουν το κοινό τους, θα το προβληματίσουν και θα επιτευχθεί ο μέγας και μοναδικός αυτός ρόλος του Θεάτρου, της μέθεξης του θεατή με τον ηθοποιό και το κείμενο.