Οδός Αβύσσου, αριθμός 0

Αρχείο Παίχτηκε από 12/10/2018 έως 13/01/2019
στο Olvio

2ος χρόνος
Διάρκεια: 100'  (χωρίς διάλειμμα)
Συγγραφέας: Μενέλαος Λουντέμης
Διασκευή: Σοφία Αδαμίδου
Σκηνοθέτης: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Σκηνογραφία: Ντέιβιντ Νεγρίν
Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου
Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου
Μουσική: Νότης Μαυρουδής
Ερμηνεύουν: (με σειρά εμφάνισης) Χάρης Μαυρουδής, Δημήτρης Μαύρος, Χριστόδουλος Στυλιανού, Νότης Παρασκευόπουλος, Στέλιος Γεράνης

Περιγραφή

Μετά τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του έργου
«Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη και θεατρική διασκευή Σοφίας Αδαμίδου, στο Olvio Theater (Φαλαισίoυ 7 -Γκάζι-τηλ. 2103414118), η παράσταση συνεχίζει την πορεία της για δεύτερη συνεχή χρονιά, από τις 12 Οκτωβρίου.

Περισσότερα

Φέτος, συμπληρώνονται 41 χρόνια από τον θάνατό του Μενέλαου Λουντέμη(22/1/1977) και 71 χρόνια από την λειτουργία της Μακρονήσου ως στρατόπεδο συγκέντρωσης «εθνικής αναμόρφωσης».

Ο Μενέλαος Λουντέμης στο μυθιστόρημα «Οδός Αβύσσου, Αριθμός 0» περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τις συνθήκες κράτησης κάτω από το εγκληματικό καθεστώς «πειθαρχημένης διαβίωσης» και βασανιστηρίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου κυριαρχούσε η ωμή βία, ο τρόμος και η απελπισία, αλλά και η λεβεντιά και η αξιοπρέπεια των εξορισθέντων.

«Το νησί αυτό, που διαδραματίζεται σήμερα η ιστορία μας» γράφει ο Μενέλαος Λουντέμης- «είναι το τοπίο όπου το έγκλημα δοξάστηκε σαν ύψιστη αρετή. Όπου μέσα απ' το λαρύγγι του ανθρώπου πέρασαν -για πρώτη φορά στην Ιστορία της Ανθρωπότητας- φθόγγοι άγνωστοι... Ήρθε μια νύχτα που το νησί κλυδωνίζεται σαν ακυβέρνητο σκάφος. Αυτή τη νύχτα -οι φθόγγοι αυτοί οι άγνωστοι- ακούστηκαν τόσο δυνατά, που οι μεταλλωρύχοι της αντικρινής πλαγιάς τρόμαξαν και κρύφτηκαν στις στοές τους. Ήταν οχτώ του Δεκέμβρη, χίλια εννιακόσια σαράντα εννέα, χρόνια ύστερα απ' τη γέννησή του γιου μιας χωρικής που τον σταύρωσαν -μια φορά- πάνω σ' ένα ξύλο σ' ένα λόφο της Σιών, επειδή κουβάλησε μαζί του καινούργιες ιδέες. Βλέπετε οι ιδέες, κάθε φορά που έχουν απόλυτους τους ιδιοκτήτες, που άμα δεν έρχονται στα μέτρα που θέλουν αυτοί, παίρνουν το κεφάλι που τις έχει...

... Έτσι τώρα κι εδώ φτιάξανε κάτι ιδέες, και τους καλέσανε όλους -τους γίνονται δεν τους γίνονται- να τις φορέσουν. Η θα τις βάλετε με το καλό μες στο κεφάλι σας ή θα σας το ανοίξουμε για να τις χώσουμε εμείς μέσα!  Έτσι και κείνη τη νύχτα δεν κάνανε τίποτ' άλλο. Σκάβανε κρανία και φυτεύανε μέσα ιδέες.

... Και σαν ξημέρωσε η οχτώ του Δεκέμβρη σύρτηκε απ' τη μιαν άκρη του νησιού ως την άλλη η πελώρια σκιά του τρόμου. Δήμιοι, νεκροί, πληγωμένοι... κείτονταν χάμω, μέσα σ' έναν πέτρινο αγρό σπαρμένων με ανθρώπινα κορμιά. Εκείνο το πρωί τα κοκόρια του Λαυρίου -για πρώτη φορά- δε λάλησαν. Μόνο τα σκυλιά της πόλης ανέβηκαν στο καρβουνόχωμα και κλαίανε όλη τη νύχτα. Όσο για τους ανθρώπους, όλες αυτές τις νύχτες, παρακολουθούσαν τη ζωή απ' τις χαραμάδες... Σάστιζαν πως, αυτό που γινόταν αντίκρυ, δεν το είχε γράψει ακόμα η Αποκάλυψη»...

O «φακός» του Μενέλαου Λουντέμη εστιάζει σε δύο από τους κρατούμενους αγωνιστές. Είναι οι πρωταγωνιστές - θύματα αυτής της ενορχηστρωμένης θηριωδίας, ο Γιώργης και ο Παναής. Δεμένοι χέρι χέρι με τις χειροπέδες σ' όλη τη διάρκεια της εξορίας τους, μέσα στην φρίκη της Μακρονήσου εξακολουθούν και παραμένουν άνθρωποι. Βοηθάνε και σώζουν στο καΐκι το δεσμοφύλακά τους από βέβαιο πνιγμό, θυμούνται τις μανάδες τους και σκέφτονται τις αγαπημένες τους, προσπαθούν να κάνουν καλύτερο άνθρωπο τον Στελάρα ή Μελιτζάνα, αυτόν τον λαϊκό άνθρωπο, τον μικροαπατεώνα -που προσποιείται το βασανιστή τους στο Μακρονήσι, που επηρεάζεται βαθύτατα από την ανθρωπιά τους, και πάνω απ’ όλα εξακολουθούν και επιμένουν να περπατάνε με τα δύο πόδια σε πείσμα των βασανιστών τους που τους θέλουν να περπατάνε με τα τέσσερα σαν άγρια θηρία, δεν υπογράφουν δήλωση και ονειρεύονται τον καλύτερο και δικαιότερο κόσμο για τον οποίο αγωνίζονται…

Οι κάτοικοι της οδού Αβύσσου σαν σύγχρονες Αντιγόνες παίρνουν το δρόμο το δύσκολο, το δρόμο της αρετής και της δικαιοσύνης και ας γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτός ο δρόμος είναι που τους οδηγεί στο βωμό που έχουν φτιάξει για αυτούς οι σύγχρονοι Κρέοντες.

Το μυθιστόρημα του Μενέλαου Λουντέμη «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ.

Sound Design: Μανώλης Μανουσάκης
Κίνηση: Στέφανι Τσάκωνα  
Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη
κηνοθεσία Video: Γιώργος Κορδέλλας.
Video art cinematography: Δημήτρης Ζόγκας, Παναγιώτης Ανδρεαδάκης
Φωτογραφία: Γιάννης Πρίφτης
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παραγωγή: Artφως

48 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Πολυ καλη παρασταση, εξαιρετικες ερμηνειες. Οι ηθοποιοι απεδωσαν τελεια το ρολο τους σ' ενα εργο διαχρονικο (για να μην ξεχνανε οι παλιοτεροι και να μαθαινουν οι νεωτεροι). Συγχαρητηρια σ' ολους τους συντελεστες και σ΄εσενα θεατρομανια που μας εδωσες την ευκαιρια να παρακολουθησουμε αυτη την παρασταση.

  2. Πάρα πολύ ωραία παράσταση. Μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Ωραία ατμόσφαιρα (φωτισμός ), μπράβο Νίκο. Πολύ καλός χώρος το OLVIO. Ευχαριστώ για άλλη μια φορά το theatromania για τις προσκλήσεις που μας χαρίζει και βλέπουμε τόσο ωραίες παραστάσεις

  3. Εξαιρετική, καθηλωτική, συγκλονιστική παράσταση με υπέροχες ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς! Απολύτως επιτυχημένη μεταφορά του βιβλίου του Μενέλαου Λουντέμη! Πολύ καλή και η μουσική από τον κ. Νότη Μαυρουδή! Ένα τεράστιο μπράβο σε όλους τους συντελεστές!
    Τη συστήνω ανεπιφίλακατα!
    Ευχαριστώ για την πρόσκληση!

  4. Μία συγκλονιστική παράσταση. Άλλωστε το θέμα είναι από μόνο του συγκλονιστικό.Εξαιρετική, καθηλωτική,συγκινητική και πολύ πετυχημένη μεταφορά του βιβλίου του Μ.Λουντέμη.
    Η σκηνοθεσία λιτή και ευρηματική σε συνδυασμό με τον φωτισμό και τα κουστούμια απόλυτα ταιριασμένα,σου μεταδίδουν τη φρίκη και τη δυστυχία των εξόριστων.
    Υπέροχες και οι ερμηνείες των ηθοποιών που στο σύνολο ήταν άρτιες έχοντας ο καθένας την δική του εξαιρετική στιγμή.Υπέροχη και η μουσική η οποία συμπληρώνει την παράσταση.
    Μπράβο σε όλους τους συντελεστές!Μην την χάσετε.
    Ευχαριστώ ΘΕΑΤΡΟΜάΝΙΑ για την πρόσκληση!

  5. Ας ξεκινήσω από την όμορφη διάθεση που προκάλεσε ο χώρος πριν δούμε την παράσταση, ο οποίος ήταν ζεστός με ήρεμη μουσική. Η παράσταση πολύ καλή με ωραίες ερμηνείες, μας ταξίδεψε σε άλλες όχι τόσο όμορφες εποχές. Ευχαριστούμε τη θεατρομάνια για τις πολύ όμορφες επιλογές παραστάσεων που μας χαρίζει.

  6. Εξαιρετικές ερμηνείες, υποβλητική μουσική, σκηνικά και κοστούμια ιδανικά για να σε βάλουν στο κλίμα, πάνω σε ένα ούτως ή άλλως δυνατό, βιωματικό κείμενο. Γροθιά στο στομάχι, η συγκεκριμένη παράσταση σε πλημμυριζε με συναισθήματα που σε έκαναν να βουρκώσεις. Μοναδικός ο Χάρης Μαυρουδής στον ρόλο του Παναή, πολύ καλός ο Δημήτρης Μαύρος στον ρόλο του Γιώργη, καθηλωτικός ο Χριστόδουλος Στυλιανού, στον ρόλο του Στελάρα.
    Βιβλίο γραμμένο άλλα χρόνια, που παραμένει όμως επίκαιρο αφού η μισαλλοδοξία, ο διχαστικός λόγος, ο φασισμός, η ανελέητη βία απαντώνται και σήμερα. Μαζί με αυτά βέβαια συναντάει κανείς και την άδολη αγάπη, τις ακλόνητες ιδέες, καθώς και τη διάθεση κάποιων να αλλάξουν αναζητώντας μέσα τους τον καλύτερο εαυτό τους.
    Παράσταση που συστήνεται ανεπιφύλακτα για όλους, η οποία παρά τη μεγάλη της διάρκεια κρατούσε τους θεατές σε εγρήγορση, χωρίς να κουράσει ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Θεατρομάνια ευχαριστούμε θερμά για τη διπλή πρόσκληση.

  7. Πολύ καλή παράσταση με δυνατές ερμηνείες (ιδιαίτερα αυτή του Στελάρα). Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο, θα διαπιστώσουν ότι το θεατρικό έργο απέδωσε πολύ καλά το λογοτεχνικό κείμενο (πριν το δω, είχα τις αμφιβολίες μου κατά πόσο αυτό θα είναι επιτυχημένο) Ευχαριστώ πολύ theatromania για την πρόσκληση!

  8. Εξαιρετικη παρασταση,πολλα διαχρονικα μηνυματα που αφορουν την νεοτερη ελληνικη ιστορια κ τις κοινωνικες αξιες που κυριαρχησαν στα χρονια μετα τον εμφυλιο. Πολυ καλη σκηνοθεσια κ ερμηνεις. Ευχαριστουμε για το θεαμα.

  9. Δεν βλέπεις συχνά παραστάσεις στις οποίες ξεχνάς πως βρίσκεσαι σε θέατρο και νιώθεις ότι παρακολουθείς μια πραγματική ιστορία από κοντά. Η Οδός Αβύσσου 0 είναι μια από αυτές τις λίγες, όπου τα σκηνικά κάνουν στην άκρη και αφήνουν τους ηθοποιούς να τσαλακωθούν, να ζήσουν τους ρόλους οι οποίοι τους δόθηκαν με τρομερή ειλικρίνεια.

    Έτσι δεν είναι μόνο το κείμενο που προκαλεί την συγκίνηση και το γλυκόπικρο γέλιο, αλλά η ίδια η ερμηνεία του, η οποία είναι άρτια, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο αν αναλογιστούμε την βαθιά πολιτική και κοινωνική διάσταση του έργου (η οποία σε βάζει σε πολλές σκέψεις σχετικά με το πως αντιλαμβανόμαστε και αντιμετωπίζουμε κάποιες καταστάσεις σήμερα)

    ..και το θέατρο Olvio για άλλη μια φορά με αφήνει με τις καλύτερες εντυπώσεις, λόγω του χώρου και του προσωπικού του.

    Ευχαριστώ την σελίδα για την ευκαιρία που μου έδωσε, για να δω μια πραγματικά καλή παράσταση, η οποία δεν κούρασε ούτε λεπτό, αντιθέτως.

  10. Εξαιρετική παράσταση που με συγκλονιστικό τρόπο ανακαλεί τις συνθήκες κράτησης του συγγραφέα κάτω από το εγκληματικό καθεστώς «πειθαρχημένης διαβίωσης» και βασανιστηρίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου. Υπέροχες ερμηνείες , άρτια σκηνοθεσία!
    Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να τη δω!

  11. Καλημέρα Φίλοι μου, και αγαπημένη ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ, την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου παρακολούθησα στη σκηνή του OLVIO theater, την εξαίρετη παράσταση «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0».
    Ενα από τα πιο βιωματικά έργα του Μενέλαου Λουντέμη «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0», σε θεατρική διασκευή από την Σοφία Αδαμίδου, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη.
    Ο Μενέλαος Λουντέμης στο μυθιστόρημα «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» περιγράφει με συγκλονιστικό τρόπο τις συνθήκες κράτησης κάτω από το εγκληματικό καθεστώς «πειθαρχημένης διαβίωσης» και βασανιστηρίων στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μακρονήσου, όπου κυριαρχούσε η ωμή βία, ο τρόμος και η απελπισία, αλλά και η λεβεντιά και η αξιοπρέπεια των εξορισθέντων.
    Στο έργο αυτό, ο Λουντέμης γράφει για τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, τις οποίες και ο ίδιος έχει ζήσει ως πολιτικός κρατούμενος στη Μακρόνησο.
    Εξαιρετικές ερμηνείες χωρίς υπερβολές, ήταν άρτιες έχοντας ο καθένας την δική του εξαιρετική στιγμή μια καταθεση ψυχης από ολους τους ηθοποιούς, από τον αμόρφωτο βασανιστή Στελάρα, ως τους «αδιόρθωτους» ιδεολόγους Γιώργη και Παναή!
    Η σκηνοθεσία λιτή και ευρηματική στο σύνολο της πετυχαίνει να επικοινωνήσει το θέμα του έργου!
    Αξίζει να την δείτε !Μην χάσετε!
    Ευχαριστώ πολύ την ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση!

  12. Μετά την παραχώρηση του κυρίου Ευάγγελου Γριβογιάννη, τον οποίο ευχαριστώ πολύ, παρακολούθησα το προηγούμενο Σάββατο την παράσταση «Οδός Αβύσσου, αριθμός 0» του Μενέλαου Λουντέμη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη και θεατρική διασκευή Σοφίας Αδαμίδου, στο Olvio Theater. Με πολύ καλές ερμηνείες και σκηνοθεσία, ο θεατής βιώνει τις κακουχίες που βιώνουν οι εξόριστοι, οι οποίοι βρίσκονται ανά πάσα στιγμή αντιμέτωποι με το θάνατο. Ευχαριστώ πολύ Θεατρομάνια!

  13. Οδος Αβυσσου..
    Συγκλονιστική παράσταση!!
    Θερμα συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές...
    Ανθρωπιά, απανθρωπιά, φιλοδοξία, ελευθερία, ιδεολογία, οραματισμός, φανατισμός,.....και η ανοησία,...στα όρια!
    Πόσο στοιχίζει μια ανθρώπινη ζωή και πόσο ένα όνειρο?
    Τη συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους, είτε έχουν ιδεολογίες είτε όχι.

  14. Όταν η οδός ΑΒΎΣΣΟΥ 0 συνάντησε την ΦΑΛΑΙΣΙΑΣ 7(OLVIO) και γεννήθηκε μία λεωφόρος. Μία λεωφόρος συναισθηματων που ξεπήδησαν μέσα απο την παράσταση που έστησε αυτή η ταλαντούχα ομάδα (ΑΔΑΜΙΔΟΥ,ΜΟΣΧΟΧΩΡΙΤΗ,Ν.ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ kαι ΗΘΟΠΟΙΟΙ) και μας έδωσε την ευκαιρία η ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ να ζήσουμε. Ευχαριστούμε πολύ και θα περιμένουμε την επόμενη δουλειά με ανυπομονησία!!!!

  15. Μοναδική παράσταση με το κείμενο του Λουντέμη να έχει τρομερή δυναμική. Συγκίνηση,φρίκη,μικρές ποσότητες χιούμορ για τους ήρωες και το κοινό.
    Εξαιρετικές ερμηνείες. Σε ταξιδεύει σε μια άλλη,ταραγμένη εποχή που δεν πρέπει να λησμονείται.