Ζούβε – Ελβίρα

Αρχείο Παίχτηκε από 25/11/2022 έως 26/02/2023
στο Εταιρεία Θεάτρου Πράξη Επτά
Διάρκεια: 100'
Κείμενο: Μπριζίτ Ζακ
Μετάφραση: Βασίλης Παπαβασιλείου
Σκηνοθέτης: Θόδωρος Γράμψας
Σκηνογραφία: Χριστίνα Κωστέα
Κοστούμια: Λίνα Σταυροπούλου
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Ερμηνεύουν: Θόδωρος Γράμψας, Ανδριανή Κυλάφη, Στέλιος Γιαννακός, Νίκος Παλιούρας

Περιγραφή

Ο Θόδωρος Γράμψας με τους μαθητές του μεταφέρουν με τη σειρά τους στη σκηνή τη διδασκαλία του Ζουβέ και την αγάπη του για το Θέατρο, μέσα από τη διαχρονική σχέση διδάσκοντος και διδασκόμενου που παραμένει αναλλοίωτη στο πέρασμα του χρόνου.

Περισσότερα

«ΖΟΥΒΕ – ΕΛΒΙΡΑ», ένα σημαντικό «έργο» που αναφέρεται στον μαγικό κόσμο της Υποκριτικής, ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Θόδωρου Γράμψα στο Θέατρο Πράξη Επτά, από τις 25 Νοεμβρίου 2022.

Το κείμενο εστιάζει στο πάθος της διδασκαλίας, αλλά και στον μόχθο της μαθητείας των σπουδαστών, για να κατακτήσουν την Τέχνη της Υποκριτικής. Να συνειδητοποιήσουν ότι για να γίνουν πραγματικοί ηθοποιοί, πρέπει πρώτα να συναισθανθούν την ευθύνη, που κουβαλάει ο καθένας τους απέναντι στην ίδια την Τέχνη, καθώς και στους θεατές που «πιστεύουν» σ’ αυτήν κι ακολουθούν.

Το έργο δεν είναι μυθοπλασία. Πρόκειται για επτά μαθήματα του σπουδαίου ηθοποιού, σκηνοθέτη και δάσκαλου Υποκριτικής Λουί Ζουβέ στη δραματική σχολή, που διδάσκει, στο Παρίσι το 1940, όπως τα κατέγραψε η γραμματέας του Σαρλότ Ντελμπό, μετά από δική του απαίτηση.

Μέσα σ’ ένα περιβάλλον πολέμου διδάσκει στη μαθήτριά του Κλαούντια το ρόλο της Ελβίρας, από το έργο Ντον Ζουάν του Μολιέρου. Συμμετέχουν, επίσης, δύο συμμαθητές της που «κρατούν» τους ρόλους του Ντον Ζουάν και του Ζγαναρέλου.

Χρόνια μετά τη δεκαετία του ’80, η Μπριζίτ Ζακ, καθηγήτρια στην Εθνική Σχολή Τέχνης, διαπιστώνοντας την «θεατρικότητα» αυτών των μαθημάτων τα «μετέφερε» στη σκηνή. Κι έτσι ξεκίνησε η θεατρική τους διαδρομή.

Σκέψεις του Θόδωρου Γράμψα

Ένα κείμενο βασισμένο σε επτά μαθήματα του Λουί Ζουβέ.

Είναι ένα κείμενο, που για πολλά χρόνια απασχολεί τη σκέψη μου και ήθελα πάντα, από τότε που το διάβασα για πρώτη φορά, να καταπιαστώ μαζί του. Από τη πρώτη στιγμή με γοήτευσε η εξέλιξη αυτής της διαδικασίας των μαθημάτων, που αποτυπώνεται και «καταγράφεται» στο κείμενο. Ήρθα αντιμέτωπος με γνώριμες καταστάσεις. Και από την μεριά του μαθητή, αλλά και από τη μεριά αυτού που διδάσκει. Τυχαίνει να έχω βιώσει τα συναισθήματα, που γεννιούνται και από την μια και από την άλλη πλευρά: συγκίνηση, ενθουσιασμό, απογοήτευση, την πλήρωση μερικές φορές. Είδα, επίσης, στο κείμενο αυτό πως οι άνθρωποι, που υπηρετούν με αφοσίωση την Τέχνη τους προσπαθούν να την μεταβιβάσουν στους επόμενους, με το ίδιο πάθος, με τον ίδιο σεβασμό προς αυτήν, με την ίδια αγωνία. Είτε είναι στο Παρίσι, είτε στην Αθήνα, είτε φαντάζομαι σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Γνώριμες και οι συμπεριφορές των μαθητών. Γνωστές και οι καταστάσεις: Εντάσεις, καυγάδες χιούμορ, συγγνώμες. 

Όλα αυτά μαζί λοιπόν, καθιστούν το κείμενο αυτό, πολύ «όμορφο», πολύ χρήσιμο, πολύ ενδιαφέρον. Για τους δημιουργούς, αλλά και τους συνδημιουργούς...τους θεατές.

Μουσικές επιλογές: Ο θίασος
Βοηθός σκηνοθέτη: Τιγκράν Αμπραμιάν
Φωτογραφίες: Ίρις κατσούλα
Social media: Νάντια Καφετζή
Κατασκευές: Νίκος Δεντάκης

Φωτογραφίες

8 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Ένας καθηγητής περιστοιχισμένος από θεωρητικές σημειώσεις, φαίνεται σκεπτικός. Ο Ζουβέ όμως δεν είναι τέτοιος τύπος καθηγητή. Μέλημα του είναι το συναίσθημα στην υποκριτική, που δε διδάσκεται από τη θεωρία. Ό ίδιος λέει: "Ο θεατής νιώθει πάντα ότι νιώθει ο ηθοποιός".
    Μαζί του οι μαθητές του, δύο άντρες μια γυναίκα. Έχουν αυστηρό καθηγητή, μα τους ενθαρρύνει! Κάνει πολλές παρατηρήσεις μα τους ωθεί! Όλο επιμένει πως: "Η θεατρική εξυπνάδα δεν αρκεί όταν απουσιάζει το συναίσθημα.. Το έφερες στα μέτρα σου, το χαμήλωσες.. Τεχνική που δεν πηγάζει στο συναίσθημα οδηγεί στο ψεύδισμα των πραγμάτων".
    Η Κλαούντια 'παλεύει' μέσα από τη διδασκαλία του και αφήνεται να μετουσιωθεί στην 'Ελβίρα', από το έργο του Μολιέρου: 'Δον Ζουάν'. Παρακολουθούμε την εξέλιξη και την ωρίμανση του ρόλου της Ελβίρας, μέσα στην μαθητευόμενη. Με τις συναισθηματικές διακυμάνσεις, την παραίτηση και την επάνοδο, την απογοήτευση και το θρίαμβο.
    Εξαιρετική παράσταση και ερμηνείες ατό το Θεόδωρο Γραμψά και τους μαθητές του! Κάτι ακόμα που χαρακτηρίζει το έργο, είναι το όμορφο και πλούσιο εκφραστικό του λεξιλόγιο. Που ούτε κουράζει, ούτε δυσκολεύει το θεατή.

  2. Η παράσταση είναι πρωτότυπη και σε βάζει στην θέση του μαθητή μιας δραματικής σχολής. Παρακολουθεί κανείς αποσπάσματα από τη διαδικασία της πρόβας πάνω σε ένα κείμενο και τις παρατηρήσεις που κάνει ο δάσκαλος - σκηνοθέτης Ζούβε. Το κείμενο αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία αφού πρόκειται για πραγματικά μαθήματα που έγιναν κατά την διάρκεια του β παγκόσμιου πολέμου στο Παρίσι. Πολύ καλή παράσταση.
    Θεατρομάνια ευχαριστώ

  3. Αν και οι προσκλήσεις έγραφαν, εκ παραδρομής την χθεσινή ημερομηνία, μας ενημέρωσαν ότι κανονικά ήταν για σήμερα Κυριακή αντί Σαββάτου, όμως παρά ταύτα την είδαμε για να μην χρειαστεί να ξαναπάμε. Πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί όλοι και τους ευχαριστούμε πολύ.
    Όσο για την παράσταση πολύ ωραία και ιδιαίτερη. Επτά μαθήματα υποκριτικής από τον σκηνοθέτη, και δάσκαλο υποκριτικής Λουί Ζουβέ επάνω στον ρόλο της Ελβίρα του Δον Ζουάν του Μολιέρου. Χρήσιμο το κείμενο για όσους που ενδιαφέρονται να σπουδάσουν υποκριτική, και όχι μόνο. Μας άρεσε πάρα πολύ.
    Ευχαριστούμε πολύ Θεατρομάνια