Συνέντευξη με τις Κέλλυ Σταμουλάκη και Έλενα Παπαδημητρίου για την παράσταση "Το χρυσό Αρισμαρί"

Επιμέλεια συνέντευξης: Ναντίν Αθανασίου

Κέλλυ Σταμουλάκη, μία δημιουργός, που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλες επιτυχίες! Μία καλλιτέχνιδα και ένας άνθρωπος με σπάνιο ήθος! Ευαίσθητη, αισιόδοξη και πάντα με ένα τεράστιο χαμόγελο. Δηλώνω θαυμάστριά της!

'Ελενα Παπαδημητρίου, ένα νέο ταλέντο. Μία εξαιρετική φωνή και μία πολλά υποσχόμενη ηθοποιός και μουσικός! Μας κέρδισε από την πρώτη στιγμή και μας μαγνήτισε με την παρουσία της. Είμαι σίγουρη ότι θα την ακούμε πολύ συχνά στο μέλλον..

Μου παραχώρησαν μία υπέροχη συνέντευξη και μου μίλησαν με μεγάλη αγάπη για την παράσταση "Το χρυσό Αρισμαρί", της οποίας δημιουργός είναι η πρώτη και συμμετέχει η δεύτερη.

Τι είναι το «Χρυσό Αρισμαρί» και τι σημαίνει για εσάς η αναζήτηση αυτού του πολύτιμου βοτάνου;
Κ.Σ: Το Χρυσό Αρισμαρί είναι ένα σύμβολο, που οπλίζει με δύναμη και πίστη τον ήρωα της ιστορίας μας για να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες του ταξιδιού του, στις ασυνείδητες σκέψεις και φοβίες του. Είναι το σπάνιο μαγικό βοτάνι, που θεραπεύει κάθε κακό και τον οδηγεί σε μία λυτρωτική περιπέτεια αυτογνωσίας και ολοκλήρωσης.

Ε.Π: Είναι η αφορμή για να ξεκινήσεις κάτι. Να βρεις τη δύναμη να αναζητήσεις αυτό, που θεωρείται άφταστο, αυτό, που όλοι θέλουν αλλά φοβούνται να το ψάξουν. Για τον καθένα το «Αρισμαρί» είναι κάτι διαφορετικό, όμως για όλους είναι το κίνητρο, για να ξεκινήσει ένα ταξίδι. Και το ταξίδι είναι πάντα αυτό που έχει σημασία.

Κάθε παράσταση σας και μία θεατρική εμπειρία για όλη την οικογένεια. Περιέχει νοήματα, που επηρεάζουν κάθε ηλικία. Πόσο θεωρείτε ότι μπορεί να επηρεάσει μία καλή παιδική παράσταση την ψυχή ενός παιδιού;
Κ.Σ: Μερικά θέματα είναι διαχρονικά, μας απασχολούν σε όλη τη διαδρομή της ζωής μας, από την παιδική μας ηλικία έως την ενήλικη, όπως η χαρά, η αγάπη, η φιλία. Η διαφορά είναι ότι, όταν μεγαλώνουμε αλλάζει η οπτική μας και μερικές φορές στην πορεία της ζωής μας «ξεχνιόμαστε». Όπως σε όλες μου τις παραστάσεις, έτσι και σ’ αυτή, παράλληλα με την ψυχαγωγία, που οφείλει να προσφέρει μία θεατρική παράσταση, προσπαθώ να δώσω ερεθίσματα για σκέψη στους θεατές, να ενώσω τους γονείς με τα παιδιά τους και μετά την παράσταση να έχουν θέματα να συζητήσουν, που θα προάγουν τη σχέση και την ποιότητα της ζωής τους. Γι’ αυτό θέλω τα έργα μου να απευθύνονται εξίσου σε παιδιά και γονείς.

Στο όνομα της ψυχαγωγίας των παιδιών και ακουμπώντας στην αθωότητά τους γίνονται τα μεγαλύτερα θαύματα, αλλά συχνά και τα μεγαλύτερα εγκλήματα, γιατί οι ψυχές των παιδιών είναι ανοιχτές και απορροφούν τα πρότυπα, που τους προτείνονται ειδικά όταν εκείνα ταυτίζονται με τους ήρωές τους.

Ε.Π: Το καλό θέατρο σίγουρα επηρεάζει οποιαδήποτε ψυχή, πόσο μάλλον μια αδιαμόρφωτη και εύπλαστη, όπως αυτή του μικρού παιδιού. Και όχι μόνο με τα μηνύματα, που του περνά, αλλά γιατί ενεργοποιεί τα συναισθήματα του και πολλές φορές μέσω της «ταύτισης» το οδηγεί σε συμπεριφορές. Εμείς στο θέατρο το ζούμε αυτό καθημερινά στην πράξη! Τα παιδιά λένε είναι οι πιο αυστηροί κριτές, και είναι αλήθεια! Αλλά δεν κρίνουν την υποκριτική σου! Κρίνουν πρώτα απ’ όλα τον χαρακτήρα του ρόλου, που υποδύεσαι και μάλιστα πολύ αυστηρά. Αν ο ηθοποιός, που υποδύεται τον «κακό» για παράδειγμα κάνει τα παιδιά να τον αντιπαθήσουν τότε έχει κερδίσει το παιχνίδι, γιατί έχει κάνει καλά τη δουλειά του και σαν ηθοποιός, αλλά και σαν παιδαγωγός! Έχει μεγάλη ευθύνη ο ρόλος του κακού στο θέατρο για παιδιά γι’ αυτό και η Κέλλυ είμαι σίγουρη, ότι τον ανέθεσε στον πολύ έμπειρο κ. Τάσο Χαλκιά, που δεν σας κρύβω ότι δέχεται μεγάλη κατακραυγή κάθε πρωί από τους μικρούς μας θεατές.

Πώς προέκυψε η μεταξύ σας συνεργασία;
Κ.Σ: Για κάποιο λόγο μερικοί άνθρωποι πρέπει να συναντιούνται. Έτσι με την Έλενα, την οποία εκτιμώ ιδιαίτερα, μας συνδέει μια παλιά ιστορία. Όταν κάποτε αναζήτησα μία ηθοποιό που να παίζει βιολοντσέλο, ήρθε η Έλενα, η οποία ήταν εξαιρετική μουσικός και ηθοποιός, αλλά όταν την άκουσα να τραγουδάει κυριολεκτικά μαγεύτηκα από την ιδιαίτερη και σπάνια φωνή της. Όχι μόνο την επέλεξα από την ακρόαση, αλλά και έγραψα αμέσως ένα τραγούδι ειδικά για εκείνη σε μία πολύ σημαντική στιγμή της παράστασης. Φυσικά, δικαιωθήκαμε και οι δύο από το κοινό, εγώ για την επιλογή μου κι εκείνη για την παρουσία της. Ήταν μία ξεχωριστή στιγμή της παράστασης. Από τότε είμαστε κάθε χρόνο μαζί και την υπολογίζω σε κάθε νέο μου έργο. Αργότερα, έμαθα από την Έλενα, ότι πριν 12 χρόνια είχε παρακολουθήσει ως μαθήτρια μία παράστασή μου, και όπως μου είπε, είχε μάθει όλη την ιστορία και τα τραγούδια και τα μουρμουρούσε καθημερινά. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, μας δίνει επίσης μία συγκλονιστική ερμηνεία στο ρόλο του παγωνιού και μας κόβει την ανάσα, όταν τραγουδάει. Η μεγαλύτερή μου χαρά είναι να ανακαλύπτω και να αναδεικνύω νέα παιδιά με τόσο ταλέντο.

Ε.Π:  Είναι μια καρμική σχέση. Ήμουν 11 χρονών όταν παρακολούθησα την παράσταση «Ως την άκρη του ονείρου» της Κέλλυς Σταμουλάκη με το σχολείο μου και δεν σας κρύβω, ότι περισσότερο ζήλεψα, γιατί ήθελα εγώ να είμαι η Πετρίνα, η μικρή αυτή ηρωίδα του έργου. που με είχε μαγέψει. Δεν είχα φανταστεί, ότι θα ερχόταν και μένα η σειρά μου. Θυμάμαι πως για πολλά χρόνια μετά τραγουδούσα και χόρευα τα τραγούδια της παράστασης. Μια μέρα είδα, ότι η Κέλλυ αναζητούσε νέους καλλιτέχνες για την παράσταση της «Πρίγκιπας και Φτωχός». Έστειλα θυμάμαι την αίτηση μου, ενώ είχε λήξει αρκετές ημέρες η προθεσμία, χωρίς να περιμένω φυσικά απάντηση. Όταν με πήρε στο τηλέφωνο η Κέλλυ και μου ζήτησε να με ακούσει, έγινα πάλι 11 χρονών και ένιωσα σαν τη μικρή Πετρίνα, ότι έφτασα «Ως την άκρη του ονείρου». Από τότε ξεκίνησε ένα υπέροχο ταξίδι…..

Γιατί κάνετε παιδικό θέατρο; Τι σας προσφέρει;
Κ.Σ: Είναι μεγάλη η διαφορά ανάμεσα  στο παιδικό θέατρο και στο οικογενειακό θέατρο που στοχεύω. Εμείς κάνουμε παραστάσεις για παιδιά και γονείς. Δυστυχώς, στη χώρα μας δεν υπάρχει αυτή η κατηγορία, την οποία θεωρώ απαραίτητη.

Αισθάνομαι, ότι είναι πολύτιμο να προσφέρεις με καρδιά, γνώση και εμπειρία. Είναι ένα λυτρωτικό ταξίδι και με συνοδοιπόρους τα παιδιά επαναπροσδιορίζεις τον πρωτογενή εαυτό σου, τον αθώο, τον ευαίσθητο, αυτόν που αγωνίζομαι τόσα χρόνια να μην ξεχάσω, γιατί νομίζω, ότι τότε έρχονται τα γηρατειά, όταν χάνεις το παιδί μέσα σου.

Ε.Π: Εγώ δεν το ξεχωρίζω το θέατρο σε παιδικό και μη παιδικό. Είναι ένα από τα πρώτα πράγματα, που μας ξεκαθαρίζει και η ίδια η Κέλλυ. Δεν κάνουμε παιδικό θέατρο, αλλά θέατρο για παιδιά και για όλη την οικογένεια. Το θέατρο είναι ένα και εκεί βρίσκεται η επιτυχία μιας καλής παράστασης για παιδιά. Στην αντιμετώπιση τους ως θεατές και μάλιστα απαιτητικούς. Η μόνη διάφορα είναι η ανατροφοδότηση που παίρνεις  από αυτό το κοινό, που πάντα είναι ειλικρινής, αφιλτράριστη και αβίαστη.

-Πόσο σημαντική είναι για εσάς η αρετή της αλληλεγγύης, ένα από τα κύρια μηνύματα του έργου;
Κ.Σ: Η αλληλεγγύη είναι σημαντική, όταν φεύγει από τις λέξεις και γίνεται πράξη. Η τέχνη οφείλει να συμπορεύεται με τις ανάγκες των καιρών και να ανταποκρίνεται στον ουμανιστικό της ρόλο.

Ε.Π: Η αλληλεγγύη είναι για μένα ύψιστη αρετή, που βρίσκει εφαρμογή σε κάθε στιγμή της ζωής. Κι αυτό, γιατί η αλληλεγγύη υποδηλώνει, ότι αντιμετωπίζεις τον συνάνθρωπό σου ισότιμα με την έννοια της αλληλοϋποστήριξης και όχι της ελεημοσύνης. Αλληλεγγύη είναι να βοηθάς κάποιον όχι γιατί περιμένεις να στο ανταποδώσει, αλλά γιατί ελπίζεις σε μια κοινωνία, όπου αυτό θα είναι αυτονόητο.

-Πώς μπορούμε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια, που συναντούμε στον δρόμο μας, για να κατακτήσουμε το όνειρο, όπως κάνει και ο ήρωας στο έργο σας;
Κ.Σ: Αν θυμηθούμε πόσοι επιτυχημένοι άνθρωποι ξεκίνησαν την καριέρα τους, αλλά και τη ζωή τους με τεράστιες αποτυχίες θα είναι μια καλή ευκαιρία να συνειδητοποιήσουμε, ότι αυτό που μετράει είναι να υποστηρίζουμε τα όνειρά μας και τις επιλογές μας με υπομονή, επιμονή και πίστη. «Κάθε εμπόδιο για καλό» λοιπόν. Άλλωστε, αυτό που χαρακτηρίζει τα έργα μου είναι η θετική ενέργεια και η εσωτερική δύναμη των ηρώων μου να αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους. Αν δεν το πίστευα, δε θα μπορούσα να γράψω κανένα από τα έργα μου.

Ε.Π:  Θα αναφερθώ στον Καβάφη και θα πω: «Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου». Τα εμπόδια τα βάζουμε εμείς κι εμείς τα ξεπερνάμε μόνο με τη δυνατή μας θέληση, την επιμονή και τη γνώση.

Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ