Επιμέλεια συνέντευξης: Κωνσταντίνος Πλατής
Τι είναι αυτό που σας έκανε να αποδεχτείτε το συγκεκριμένο ρόλο;
Πρόκειται για έναν υπέροχο ρόλο σε ένα υπέροχο έργο γεμάτο αλήθεια χιούμορ και συγκίνηση και ο ρόλος είναι βαθιά ανθρώπινος και αληθινός.
Οι ήρωες του έργου βρίσκονται αντιμέτωποι με πρόσωπα από το άμεσο περιβάλλον τους αλλά και τη λειτουργιά της ίδιας της κοινωνίας. Πως μπορούν υπό αυτές τις συνθήκες να βρουν έξοδο διαφυγής; Ποιο είναι το στήριγμα τους;
Όλοι οι άνθρωποι βρισκόμαστε αντιμέτωποι και πιεζόμαστε από πρόσωπα και καταστάσεις του περιβάλλοντός μας και της κοινωνίας γενικότερα. Σημασία σ αυτήν την συνύπαρξη έχει να μην μας ''ρουφά'' αυτό το περιβάλλον και χάνουμε εντελώς τον εαυτό μας και τα βαθύτερα θέλω μας. Δεν ξέρω πως και κυρίως αν βρίσκουν διέξοδο οι ήρωες του έργου μας, αυτό που μπορώ να πω και που βλέπουμε είναι μια αληθινή προσπάθεια από την μεριά τους να συνειδητοποιήσουν τι είναι αυτό που τους κλείνει την έξοδο διαφυγής. Από την στιγμή αυτή της συνειδητοποίησης και πέρα η έξοδος διαφυγής γίνεται ορατή.
Στήριγμά τους είναι η αλήθεια τους, χωρίς προσχήματα και ωραιοποιήσεις.
Η συνειδητοποίηση της αλήθειας με κάθε κόστος είναι εφικτή σήμερα που το ζωτικό ψεύδος κυριαρχεί;
Η αλήθεια στη ζωή μας δεν ξέρω πόσο είναι εφικτή σίγουρα πάντως κάποια στιγμή γίνεται αναγκαία αν θέλουμε -τουλάχιστον- να κοιμόμαστε χωρίς αντικαταθλιπτικά . Εξάλλου όλα έχουν το κόστος τους. Και το ψέμα έχει το κόστος του. Άρα είναι θέμα επιλογής. Το ''ζωτικό ψεύδος'' που λέτε δεν κυριαρχεί αναίμακτα και χωρίς συνέπειες. Είναι το ''πουρί'' στον οργανισμό μας, στην ψυχή μας και αν το αφήσουμε να απλωθεί μπλοκάρει όλες τις λειτουργίες μας και τότε, ''καλό ψυχίατρο''!
Ποιο συναίσθημα μένει στο κοινό στο τέλος της παράστασης;
Δεν μπορώ να πω ποιο είναι το συναίσθημα που μένει στο κοινό στο τέλος της παράστασης γιατί το κοινό δεν είναι ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι ίσως η παράσταση να αφήνει μια γεύση ''καφέ με τσίπουρο'' που σερβίρει η Φωτεινή στον Θωμά, μια γεύση δηλαδή παρηγοριάς και θάρρους ή μια γεύση γλυκόπικρης ευφορίας, γεύση που αφήνει κάθε τι αληθινό και βαθιά ανθρώπινο, εντέλει ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΖΩΗΣ!!!
