Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Πλατής
Ποια στοιχεία του έργου της Ζέτης Φίτσιου σας κέντρισαν το ενδιαφέρον, δεδομένου και των συνθηκών, για να το σκηνοθετήσετε;
Δεν είναι το πρώτο έργο της Ζέτης Φίτσιου που σκηνοθετώ, προηγήθηκε το “Πείραμα” στο Μέγαρο Αθηνών το 2018. Η Ζέτη, είναι μια από πιο ιδιαίτερες φωνές της γενιάς της. Έχει βρει τη δική της θεατρική γλώσσα και τα θέματά της έχουν για μένα μεγάλο ενδιαφέρον, όπως τώρα στο «Πάτωμα» που καταπιάνεται, μεταξύ άλλων, με την ανθρωπιά που υπάρχει, όλο και πιο βαθιά, θαμμένη μέσα μας.
Η ραδιοφωνική σκηνοθεσία ενός έργου δίνει τη δυνατότητα στο σκηνοθέτη να παρέμβει με τη δική του οπτική σε αυτό;
Πρόθεση μου είναι να ενισχύσω την οπτική του ίδιου του έργου, ώστε να «πατήσουν» οι θεατές για να κάνουν τις δικές τους εικόνες. Για εμένα το έργο έχει μεγάλη σημασία, ίσως επειδή είμαι και ο ίδιος συγγραφέας.
Ο ρόλος της μουσικής στο έργο αναβαθμίζεται σε αυτή τη συνθήκη;
Όπως όλα υλικά ενός ραδιοφωνικού έργου, έτσι και η μουσική μπορεί να λειτουργήσει με διαφορετικό πρόσημο ως προς το τελικό αποτέλεσμα. Εμείς είχαμε τη χαρά να συνεργαστούμε με ένα εξαιρετικό μουσικό, τον Κώστας Παρίσση από το ιστορικό, πλέον, γκρουπ των Υπόγειων Ρευμάτων. Ο Κώστας κατάλαβε αμέσως το πνεύμα του έργου και μας έδωσε ανέκδοτη μουσική, που σε συνδυασμό με τον ηχητικό σχεδιασμό που επιμελήθηκε ο Κώστας Χαϊκάλης ολοκλήρωσαν καλλιτεχνικά το «Πάτωμα». Στο συγκεκριμένο εγχείρημα ευτύχησα να έχω και δύο εξαιρετικούς ηθοποιούς τον Πέτρο Λαγούτη και τον Πάνο Βλάχο με τους οποίους, παρά τα εμπόδια που μας έβαλε η καραντίνα, καταφέραμε να αναλύσουμε και να δουλέψουμε σε βάθος το έργο, πριν πάμε για ηχογράφηση.
Να υποθέσουμε ότι η συνθήκη της καραντίνας λειτούργησε ευεργετικά για εσάς ως συγγραφέας;
Μάλλον. Σίγουρα κατά τη διάρκεια της καραντίνας βρήκα τη διάθεση να γράψω περισσότερο, να διαβάσω περισσότερο, να σκεφτώ για το θέατρο και για τον κόσμο μας.
Σε ένα συγγραφέα είναι πιο σημαντικό να έχει την ικανότητα της παρατήρησης ή να μπορεί να δημιουργεί ο ίδιος τα γεγονότα με τη φαντασία του;
Είναι εξίσου σημαντικά και τα δύο.
Θα παρουσιάσετε κάτι άλλο στο κοινό κατά τη διάρκεια της καραντίνας;
Μόλις ξεκίνησαν να προβάλλονται οι «Πυραμίδες» ένα έργο που έγραψα μέσα στην καραντίνα, την Άνοιξη του 2020. Πρόκειται για μια ψηφιακή παράσταση, παραγωγή του Θεάτρου Τέχνης. Πριν την έναρξη της κινηματογράφησης από τον Δ. Καραναστάση, είχα την ευκαιρία να κάνω ένα κύκλο συναντήσεων και να δουλέψω τους ρόλους του έργου με σπουδαίους ηθοποιούς όπως η Ιωάννα Μαυρέα, η Λένα Κιτσοπούλου,ο Νίκος Χατζόπουλος, η Κωνσταντίνα Τάκαλου, ο Μανώλης Μαυροματάκης η Ντάνη Γιαννακοπούλου, ο Δημήτρης Πασσάς, Φαίη Ξυλά και ο Μιχάλης Σαράντης, κυνηγώντας μια μεγάλη αμεσότητα, που νομίζω την καταφέραμε.
Πληροφορίες για την παράσταση: Εδώ
