Εγώ, η Ελένη

Κείμενο: Σύνθεση από το Στέλιο Βραχνή (Φοιτητής του Β΄ έτους της Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς»)
Σκηνογραφία: Δέσποινα Κοκκινίδου
Φωτισμοί: Μαρία Παπαδοπούλου
Ερμηνεύουν: Άννυ Σιδηροπούλου, Άννα Χατζηπαύλου, Βασιλική Ζησοπούλου, Μαρία Παπαδοπούλου, Χρύσα Μπαμπατσίδου, Χριστίνα Σεραφειμίδου, Αριάνα Τσάιτα, Αναστασία Νιαροπέτρου, Δέσποινα Κοκκινίδου, Κωνσταντίνα Πανταλέων, Ναταλία Τζιαρού, Μαρία Βουρλιδάκη (Φοιτητές του Β1 έτους της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς»)

Περιγραφή

Το «Εγώ, η Ελένη» distancing project in progress παρουσιάζεται στο Θέατρο Αυλαία στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη 20 και την Πέμπτη 21 Ιουνίου 2018. Πρόκειται για ένα θεατρικό πείραμα από φοιτητές της Ανώτερης Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς». Μια ομάδα νέων καλλιτεχνών πειραματίζεται πάνω στο ποιητικό θέατρο και στις τεχνικές του μπρεχτικού θεάτρου «φωτίζοντας» σκηνικά το μυθικό πρόσωπο της «Ελένης» μέσα από κείμενα του Γιάννη Ρίτσου, Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Ευριπίδη και Ομήρου. Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο χώρο της Δραματικής Σχολής «Ανδρέας Βουτσινάς» και τώρα ξαναζωντανεύει στο Θέατρο Αυλαία για δύο μόνο παραστάσεις.

Περισσότερα

Λίγα λόγια για το έργο 
«Ναι, ναι εγώ είμαι. Κανένας πια δεν έρχεται.»

Σε έναν χώρο αποξενωμένο, κρύο η Ελένη(;) απευθύνει τα τελευταία της λόγια στους επισκέπτες-θεατές της. Αγνώριστη, άσχημη, γριά, γδυμένη πια από κάθε τι ανούσιο, αποστασιοποιημένη πια από όλους και όλα, σοφότερη.

«Πέρασε πια ο καιρός των ανταγωνισμών, στερέψανε οι επιθυμίες. Ίσως μπορούμε τώρα να κοιτάξουμε μαζί το ίδιο σημείο της ματαιότητας.»

Με φόντο τη φθορά η «χιλιοκατηγόρητη και χιλιοπονεμένη» Ελένη μιλάει για την ματαιότητα των πραγμάτων, την ανοησία των πολέμων, της δόξας και την ελευθερία.

«Κύκνοι, Τροίες, έρωτες… Πόσα πράγματα άχρηστα. Ανόητες μάχες, ηρωισμοί φιλοδοξίες, υπεροψίες, θυσίες και ήττες.»

Μουσική επεξεργασία | Ενορχήστρωση: Μάριος Αποστολακούλης

Official SiteFacebookFacebook Event

Βίντεο