8 γυναίκες

-Είναι νεκρή;

-Κάποια της έκλεισε το στόμα, για να μη μιλήσει.

-Τώρα, αν μη τι άλλο, ξέρουμε.

-Τι ξέρουμε;

-Ότι η δολοφόνος είναι μία από μας.

Η δράση εκτυλίσσεται με καταιγιστικό ρυθμό και ο συγγραφέας συνδυάζει με αριστοτεχνική δεξιότητα το θρίλερ, το μελόδραμα, το μυστήριο και τη φάρσα. Οι «8 γυναίκες» έχουν χαρακτηριστεί ως ένα κωμικό, αστυνομικό έργο, στην πραγματικότητα όμως ξεπερνάει αυτή την απλή ετικέτα και αποδεικνύει τελικά ότι εμπεριέχει όλες τις μορφές θεάτρου. Με διάθεση σάτιρας των παγιωμένων αστικών προτύπων, με τάση διακωμώδησης των στερεότυπων της κοινωνίας και με μία διαρκή έμφαση στην αριστοκρατική, πλην όμως τόσο επικίνδυνη λατρεία της μεγαλοαστικής τάξης για το χρήμα, το έργο μετουσιώνεται σε ένα σαρκαστικό κοινωνικό σχόλιο. Ίσως γι’ αυτό παραμένει το ίδιο δημοφιλές για περισσότερα από 70 χρόνια, δηλαδή από το τέλος της δεκαετίας του ’50, όταν οι «8 γυναίκες» συστήθηκαν πρώτη φορά στο κοινό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι συγκαταλέγεται στα πιο ωραία κείμενα της κλασσικής γαλλικής λογοτεχνίας και διδάσκεται και στα γαλλικά πανεπιστήμια, στη θεατρολογία!

Στη σκηνή του Αλίκη, τις «8 γυναίκες», που αντιμετωπίζουν μια απροσδόκητη δολοφονία ένα βράδυ, κάποιων Χριστουγέννων, υποδύονται (κατ΄αλφαβητική σειρά): Ιωάννα Ασημακοπούλου, Κάτια Γκουλιώνη, Ναταλία Δραγούμη, Γεωργία Καλλέργη, Νικολέττα Κοτσαηλίδου, Άννα Κωνσταντίνου, Ευφροσύνη Σακελλαρίου, Μαρίνα Ψάλτη.

Η ιστορία:

Το έργο διαδραματίζεται σε μια απομονωμένη έπαυλη, παραμονή Χριστουγέννων.

Με αφορμή την οικογενειακή γιορτή, βρίσκονται στο ίδιο σπίτι, η Γκάμπυ, σύζυγος του μεγαλοεργοστασιάρχη Μαρσέλ, οι δυο του κόρες, Σουζάνα και Κατρίν, η γεροντοκόρη κουνιάδα του, Αυγουστίνα, η πεθερά του, η απρόσκλητη και ανεπιθύμητη αδελφή του, Πιερέτ και το υπηρετικό τους προσωπικό. Η επιστήθια οικονόμος, μαντάμ Σανέλ και η όμορφη καμαριέρα Λουίζ. Ο οικοδεσπότης Μαρσέλ, μοναδικός άνδρας του σπιτιού, βρίσκεται άγρια δολοφονημένος στο δωμάτιό του. Η αστυνομία, εξαιτίας της κακοκαιρίας, δε μπορεί να φτάσει και η συνύπαρξη των γυναικών αρχίζει να ξερνά μυστικά και ψέματα για τη σχέση τους με τον άτυχο νεκρό.

Και οι «8 γυναίκες» του… τον κλαίνε άραγε; Όχι ακριβώς. Ταράζονται, λιποθυμούν, υποπτεύονται η μία την άλλη και σφάζονται με το γάντι, όπως ακριβώς ταιριάζει στις κυρίες της τάξης τους. Υποκρίτριες, παραδόπιστες, άπιστες, διεφθαρμένες. Όλα τα επίθετα τους ταιριάζουν. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι υπήρξαν και θύματα; Μπορεί; Τώρα όμως αγωνιούν για τον άγνωστο δολοφόνο, που όπως δείχνουν τα πράγματα, είναι σίγουρα ανάμεσά τους. Ποια μπορεί να είναι; Όλες μοιάζουν ένοχες και όλες αθώες την ίδια στιγμή!

Ο Ρομπέρ Τομά έβαλε την υπογραφή του σε μια ιστορία κλασσική που είναι και σύγχρονη και γοητευτική συγχρόνως, όπως κάθε μυστηριώδης υπόθεση, ανεξάρτητα από τις θεατρικές «τάσεις» της κάθε εποχής.

Ο Πέτρος Ζούλιας επέλεξε αυτό το έργο γιατί είναι καθρέφτης της βαθιάς ηθικής μας σήψης, της κοινωνικής μας εξαθλίωσης. Η βία, το συμφέρον και η έντονη υποκρισία των σχέσεων στέκουν, δυστυχώς, πάντα επίκαιρα μπροστά μας. Το έργο, γραμμένο σαν σε τεντωμένο σκοινί, κάνει όλες και όλα να ακροβατούν μεταξύ αλήθειας και ψέματος, κωμωδίας και δράματος.

Είναι μεγάλη πρόκληση το διπλό παιχνίδι που στήνει ο μάστορας του είδους, Ρομπέρ Τομά. Η τελετή θανάτου γίνεται ένα μακάβριο κανιβαλικό πάρτι. Ένα ρινγκ, γένους θηλυκού, με απρόβλεπτες αποκαλύψεις.

Το γοητευτικό ομαδικό γυναικείο παιχνίδι κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του θεατή από την πρώτη στιγμή ως το ανατρεπτικό δαιμόνιο φινάλε.

Βοηθός Σκηνοθέτη : Σπύρος Δούρος

Βοηθός Σκηνογράφου: Μαρίζα Λιοντάκη

Βοηθός Ενδυματολόγου : Χριστίνα Τσουτσουλίγα