Αντιγόνη, μία Ύβρις.

Αρχείο Παίχτηκε από 22/10/2019 έως 03/11/2019
στο Booze Cooperativa
Διάρκεια: 75'
Μετάφραση: Βίκυ Μαστρογιάννη-Ομάδα7
Διασκευή: Βίκυ Μαστρογιάννη-Ομάδα7
Σκηνοθέτης: Βίκυ Μαστρογιάννη
Σκηνογραφία: Δάφνη Αηδόνη
Κοστούμια: Δάφνη Αηδόνη
Φωτισμοί: Γιώργος Ζαφειρίου
Ερμηνεύουν: Έλσα Λουμπαρδιά, Ελένη Μπαμπασάκη, Ευαγγελή Φίλη

Περιγραφή

Με όχημα τη σοφόκλεια τραγωδία, τις σκέψεις του Κορνήλιου Καστοριάδη και υλικά του θεάτρου της επινόησης, η Ομάδα7 ξαναδιαβάζει ένα κλασσικό έργο.

Περισσότερα

«Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δυνότερον πέλει»/ «Πολλά τα φοβερά, πιο φοβερό απ’ όλα ο άνθρωπος», Σοφοκλής, Αντιγόνη

Μετά τη συμμετοχή της στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Στοκχόλμης (Stockholm Fringe Festival) το Σεπτέμβριο του 2019, η multimedia performance επιστρέφει στο Booze Cooperativa στην παρούσα εκδοχή της, για 4 μόνο παραστάσεις.

Στο κέντρο μιας σκηνικής εγκατάστασης θεμελιωμένης σε οπτικοακουστικά μέσα, τρεις γυναίκες ερμηνεύτριες μοιράζονται όλους τους ρόλους, παρεμβάλλουν τις προσωπικές τους απόψεις και εμπειρίες και επεμβαίνουν στη σκηνική δράση. Σ’ αυτόν τον κλειστό κύκλο ενός σάπιου οικονομικού κέντρου εξουσίας, τα δεκαπέντε πρόσωπα του Χορού μπορούν να φτάσουν μόνο διαμεσολαβημένα, μέσα από μια οθόνη, για να διαπραγματευτούν, να διεκδικήσουν ή να αρνηθούν τη δική τους ατομική ευθύνη.

Η παράσταση συνδιαλέγεται με τη διαχρονική τραγικότητα του «δεινότερου» απ’ όλα τα πλάσματα, του Ανθρώπου και θέτει ερωτήματα: είναι ηθικό χρέος του ανθρώπου να αντιστέκεται στην ύβρη της εξουσίας; Η αντίσταση μπορεί να γίνει ύβρις; Είμαστε σε θέση να ακούσουμε πραγματικά τη διαφορετική γνώμη, τον διαφορετικό άνθρωπο; Τι υπάρχει πριν τις αμετάκλητες αποφάσεις; Έχουμε δίκιο μόνο εμείς;

«…η Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι μια κορυφή της δημοκρατικής πολιτικής σκέψης και στάσης, που αποκλείει και καταδικάζει το μόνος φρονείν, το οποίο αναγνωρίζει την έμφυτη ύβρη των ανθρώπων, και απαντά σε τούτη με τη φρόνηση.» Κορνήλιος Καστοριάδης

Ο πρώτος κύκλος παραστάσεων «Αντιγόνη, μια Ύβρις» πραγματοποιήθηκε στο Booze Cooperativa τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο του 2018. Στο Stockholm Fringe Festival παρουσιάστηκε στις 4 & 5 Σεπτεμβρίου 2019 στο Teater 3, σε νέα μετάφραση και διασκευή. Το Stockholm Fringe Festival αποτελεί την τρίτη συμμετοχή της ομάδας σε διεθνή διοργάνωση, μετά το Διεθνές Φεστιβάλ Πειραματικού Θεάτρου του Καΐρου, το 2010, και τη Διεθνή Έκθεση Σκηνογραφίας και Θεατρικής Αρχιτεκτονικής της Πράγας (The Prague Quadrennial of Performance Design and Space, PQ 2015).

Η Ομάδα7

Η Αστική Μη Κερδοσκοπική Ομάδα Θεάτρου Επτά (Ομάδα7) αποτελεί μια καλλιτεχνική κολεκτίβα που διερευνά τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της χώρας σ’ ένα διάλογο με τις φόρμες και τις μεθόδους του μεταμοντέρνου θεάτρου. Σχηματίστηκε το 2003 και απέκτησε νομική μορφή το 2006. Έχει στο ενεργητικό της είκοσι δύο παραγωγές μέχρι τώρα, στις οποίες συμμετέχουν κάθε φορά τουλάχιστον 15 καλλιτέχνες και εθελοντές.

Δομικά στοιχεία λειτουργίας της Ομάδας7 είναι:

- η δημιουργική συνδιαλλαγή διαφορετικών αισθητικών μέσα από την προσωπική έκφραση του κάθε συνεργάτη

-η χρήση και διαχείριση του χώρου (δημόσιου ή ιδιωτικού) ως εικαστικό περιβάλλον

- η αξιοποίηση ποικίλου οπτικοακουστικού υλικού

-η επεξεργασία των κειμένων ως μέρος ενός διαλόγου με τη σύγχρονη δραματουργία

-ο ρόλος και η θέση του ερευνητικού θεάτρου στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα

- η αλληλεπίδραση και η συνδιαλλαγή με το ευρύτερο περιβάλλον της διεθνούς σκηνής

Δραματουργία/Επιμέλεια κειμένου: Ευδοκία Δεληπέτρου
Βοηθός Σκηνοθέτη/Μετάφραση στα αγγλικά: Γιώργος Ανδράκης
Σχεδιασμός φωτισμού/Φωτογραφία/Video: Γιώργος Ζαφειρίου

Χορός Video: Ανδρονίκη Αβδελιώτη, Δάφνη Αηδόνη, Γιώργος Ανδράκης, Μυρσίνη Γεωργάκη, Ευδοκία Δεληπέτρου, Γιώργος Ζαφειρίου, Αλκιβιάδης Ζούπας, Σοφία Λιάκου, Βαγγέλης Παπαδάκης, Μάνος Παπαδάς, Βασιλική Σκευοφύλαξ, Θοδωρής Σκυφτούλης, Γιάννης Τζέμης, Μάριος Τσάγκαρης, Ραφαήλ-Ανάργυρος Τσάντες, Μαίρη Λούση, Δανάη Σπηλιώτη.

Φωτογραφίες

7 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Διαβάζοντας τις κριτικές αλλά κι από τον τίτλο είχα υψηλές προσδοκίες ως προς τις έννοιες του τραγικού, ωστόσο η αλήθεια είναι ότι απογοητεύτηκα οικτρά. Δεν είναι ο τίτλος που θα έπρεπε να αναβαθμίσει την παράσταση αλλά η παράσταση αυτή καθ' αυτή να ξεπεράσει τις προσδοκίες του τίτλου. Πρόκειται για μια φτηνή κι επιπόλαιη προσέγγιση. Επειδή έχω παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις, αυτό που έχω να πω είναι ότι με τα συνεχή χτυπήματα στον τοίχο ή στο πάτωμα δε μεταδίδεις το πάθος που θέλεις να μεταδώσεις στον θεατή, διότι αφενός είναι πράγματα τα οποία μπορεί να τα κάνει οποιοσδήποτε μη επαγγελματίας ηθοποιός κι αφετέρου δημιουργούν ένα οριακά γελοίο αποτέλεσμα στα όρια μιας παιδικής παράστασης. Χωρίς να είμαι ειδικός, νομίζω ότι χρειάζεται κάτι περισσότερο που θα το συνόψιζα στην έκφραση "θεατρική τέχνη/ταλέντο" το οποίο δεν το είδα. Μόνο ο ηθοποιός στον ρόλο της εξουσίας (Κρέοντας) είχε κάτι πραγματικά απίστευτες εκφράσεις προσώπου. Η πρώτη σκηνή επίσης μου άρεσε. Κατά τα άλλα δεν έσωσαν την κατάσταση ούτε οι υπερβολικά αργόσυρτες παύσεις ούτε οι συνεχείς μεταμορφώσεις (οι οποίες μάλιστα με μπερδέψαν) κι ανεβοκατεβάσματα από το τραπέζι στο πάτωμα. Να διευκρινίσω ότι δεν είμαι γενικά το στυλ της αυστηρής στις κριτικές θεατρικών παραστάσεων. Όλα τα παραπάνω τα λέω καλοπροαίρετα και με στόχο τη βελτίωση των εμπλεκομένων, εφόσον υπάρχει το αντίστοιχο ενδιαφέρον και διάθεση για εξέλιξη. Ευχαριστώ πάντως τη Θεατρομανία για την πρόσκληση.

  2. Η ιστορία της Αντιγόνης του Σοφοκλή σε παρουσίαση και εκτέλεση με σύγχρονα μέσα και πρωτότυπα σκηνοθετικά ευρήματα. Ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα και κατά την γνώμη μου επιτυχημένο - σίγουρα δεν απευθύνεται σε όλους, δεν είναι όμως όσο "δύσκολο" και "βαρύ" μπορεί να ακούγεται ώστε να αποτρέψει κάποιον από το να το παρακολουθήσει.