Bolivar

Διάρκεια: 70'
Συγγραφέας: Νίκος Εγγονόπουλος
Σκηνοθέτης: Γιάννης Σκουρλέτης
Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Σκουρλέτης
Ερμηνεύουν: Αντώνης Γκρίτσης, Γιάννης Κουκουράκης

Περιγραφή

Το δεύτερο εθνικό πορτραίτο της bijoux de kant (μετά τον Ναπολέοντα), ο Μπολιβάρ,  εμπνέεται από το εμβληματικό ποίημα του Νίκου Εγγονόπουλου και παρουσιάζεται με τον Αντώνη Γκρίτση στον Κάτω Χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.

Περισσότερα

bijoux de kant

Κάτω Χώρος

Ο Έλληνας υπερρεαλιστής ποιητής, με οδηγό τον εθνικό ήρωα της Κολομβίας επιθυμεί να υμνήσει την αρετή του ελεύθερου ανθρώπινου πνεύματος, με την ένταση και τη δύναμη που υμνεί κανείς το ερωτικό αντικείμενο. Ο Σιμόν Μπολιβάρ του Εγγονόπουλου είναι ένας «Ήρως Έρως» που του επιτρέπει να κοιτάξει τον κόσμο έξω από τα όρια της εθνικής ταυτότητας και να ζητήσει τη δημιουργία μιας γενιάς καθόλα ελεύθερων ανθρώπων.

 

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Ναπολέων & Μπολιβάρ: Δύο εθνικά μονόπρακτα της bijoux de kant

Ο Σιμόν Μπολιβάρ και ο Οδυσσέας Ανδρούτσος απαγγέλουν, μιλούν, θυμούνται στην ίδια γλώσσα –θα μπορούσαν να είναι και γείτονες με τον τρόπο των Λαπαθιώτη και Ιωάννου. Ο Αρβανίτης, ο Λατινοαμερικάνος, ο Αθηναίος κι ο Θεσσαλονικιός συναντιούνται στη χώρα της bijoux de kant με τις μισοσχισμένες σημαίες τους, τις νίκες, τις ήττες τους, τα σάβανά τους. Πεσόντες υπέρ ελευθερίας, άλλοι γενναίοι και δυνατοί, άλλοι λιγότερο γενναίοι και λιγότερο δυνατοί, όλοι όμως με τον ασβέστη των παθών τους μισόνε άσπρο, μισό γαλάζιο στο στόμα. Η bijoux de kant δια σώματος και στόματος Αντώνη Γκρίτση ενώνει τον κομμένο χάρτη του Λαπαθιώτη, του Ιωάννου και  του Εγγονόπουλου. Η εθνική ταυτότητα, η εθνική μοναξιά, η εθνική απελπισία και το τραγούδι της άνευ συνόρων επιθυμίας για ελευθερία, σ’ ένα σώμα και πολλές φωνές.
Γιάννης Σκουρλέτης

Συνεργάτης Σκηνοθέτις: Ηλέκτρα Ελληνικιώτη
Φωτογραφίες: Πάνος Μιχαήλ

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Μια ιδιαίτερη παράσταση. Στην αρχή είχα χαθεί μεταξύ Θεσσαλίας και Λατινικής Αμερικής αλλά νομίζω ότι τελικά πετυχαίνει το στόχο της . Πολύ καλός ο Γκρίτσης (όπως και στο Ναπολέοντα Λαπαθιώτη) καθώς και η μουσικός. Δεν μου άρεσε ο ηθοποιός που υποδύεται τον Μπολιβαρ (ή μάλλον το φάντασμα, την ιδέα) στο πρώτο μέρος που μουγκριζει συνεχώς (από πόνο?). Στο τέλος όμως τα λέει ωραία και κρητικά.