Μετάφραση: Ν. Μ. Σκουτερόπουλος
Σκηνοθέτης: Άννα Κοκκίνου με τη συνεργασία του Νίκου Φλέσσα
Ερμηνεύουν: Άννα Κοκκίνου
Περιγραφή
Το έργο αυτό, που πρωτοανέβηκε την άνοιξη του 2014 και είχε τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία, βασίζεται σε μια επιλογή κειμένων από το έργο του Θουκυδίδη και η σχέση τους με το σήμερα είναι σχεδόν ανατριχιαστική… Η πάλλουσα φωνή του αφηγητή, σε συνδυασμό με προβολές στον τοίχο και υποβλητική μουσική, βοηθά τους θεατές να αποκαλύψουν τον Πελοποννησιακό πόλεμο μέσα από μια πρωτόγνωρη θεατρική εμπειρία...
Περισσότερα
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΞΤΡΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 16, 17, 23 & 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ
Μετά τη μεγάλη περιοδεία σε πόλεις στην Ελλάδα για γυμνάσια και λύκεια, η παράσταση Εγώ ο Θουκυδίδης ένας Αθηναίος επιστρέφει στο Θέατρο Σφενδόνη για 9 βραδινές παραστάσεις.
Την ιστορία μάς αφηγείται ένας «άνθρωπος - μηχανή», ένας άφυλος φουτουριστικός μάντης, ένας ιστορικός - ρομπότ, καθηλωμένος σε high - tech αμαξίδιο και εξοπλισμένος με εξαρτήματα πτήσης. Ανίκανος να περπατήσει στη γη, αλλά έτοιμος να περιπλανηθεί στο χωροχρόνο της ιστορίας, μας μιλάει για ένα μακρινό πολύνεκρο πόλεμο του παρελθόντος, που μοιάζει σαν να έρχεται από το μέλλον.
Μετάφραση: Ν. Μ. Σκουτερόπουλος
Δραματουργική επεξεργασία: Άννα Κοκκίνου - Νίκος Φλέσσας
Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου με τη συνεργασία του Νίκου Φλέσσα
Μουσική επιμέλεια: Δημήτρης Ιατρόπουλος
Σχεδιασμός Φωτισμών: Χρήστος Τζιόγκας
Σκηνικό - κουστούμια: Άννα Κοκκίνου (οι χάρτινοι τοίχοι είναι από μια ιδέα του Νίκου Αλεξίου)
Σχεδιασμός μηχανισμού φτερών: Δημήτρης Κορρές
Ηλεκτρονικός σχεδιασμός φωνών: Μηνάς Εμμανουήλ
Φωτογράφιση: Σπύρος Στάβερης
Βοηθός σκηνοθέτη: Λία Ανδρέου
Έγραψαν για την παράσταση:
“Και μόνον η σύλληψη, το σκηνικό όραμα, η τόλμη για τόσο ιδιαίτερη δραματοποίηση ιστορικού αφηγήματος, μάλιστα δίχως χρονολογική σειρά, αλλά με τη λογική ανάδειξης ενός τελικού στόχου, αποτελεί σταθμό στα θεατρικά μας δεδομένα.”ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
“Είναι πραγματικά συγκινητικός αυτός ο άφυλος φουτουριστικός μάντης, άνθρωπος-μηχανή, ιστορικός-ρομπότ, σφηνωμένος στις διαστάσεις του χωροχρόνου, που επινοεί η Κοκκίνου, για να μας αφηγηθεί (επιλεκτικά) το σπουδαίο κείμενο του Θουκυδίδη σε μετάφραση Ν. Μ. Σκουτερόπουλου. Οι παραμορφωμένες φωνές της, που λειτουργούν αντιστικτικά με τη δραματικότητα των γεγονότων, το διαπεραστικό βλέμμα της, τα φτερά-μέλη που πασχίζουν συναισθηματικά μαζί της, οι προσεκτικά επιλεγμένες προβολές στον τοίχο, η υποβλητικότητα του μουσικού περιβάλλοντος και του φωτισμού και προπαντός το ολόψυχο δόσιμό της στην τέχνη της αφήγησης συνθέτουν μια συναρπαστική θεατρική εμπειρία…”ΤΟ ΒΗΜΑ
“Αν κάποιος πρέπει να επιλέξει ένα επίτευγμα του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού στη θεατρική του έκφανση, το οποίο πραγματοποιεί αισθητική και υφολογική τομή και εμπεριέχει την πολιτική με το χαρακτήρα του κατ' επείγοντως, οφείλει να δει την Άννα Κοκκίνου στο «Θέατρο Σφενδόνη» στη μοναχική αναμέτρησή της με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.”ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
“Μέσα σε μια σοφά ανακαινισμένη παμπάλαιη ξυλαποθήκη της πόλης, στον αγαπημένο μου χώρο μυσταγωγίας, το Θέατρο Σφενδόνη, ακούγεται η φωνή ενός αυτόπτη μάρτυρα τού παράδοξου Πέμπτου αιώνα. Εκτοξεύεται ξανά ο λόγος του από ένα μικρό θαύμα της φύσης που λέγεται Άννα Κοκκίνου.”POPAGANDA
“Η Αννα Κοκκίνου και το αμαξίδιό της μετατρέπονται σε μια κιβωτό μνήμης, ιστορικότητας και αυτογνωσίας, που καταγράφει και διασώζει για τους θεατές συναρπαστικά ιστορικά γεγονότα με διάθεση φιλοσοφικού στοχασμού.”PROTAGON
Πελοποννησιακός πόλεμος είναι η καθημερινή ζωή του ανθρώπου μέσα στην Ιστορία, που συνεχίζεται αιώνια. Συνείδησή του και φωνή του: το έργο-κληροδότημα που μας άφησε ο Θουκυδίδης. Η ιστορία του είναι ένα πανόραμα της φύσης του ανθρώπου, νοιώθοντας την κανείς, ο θαυμασμός και η φρίκη για το είδος γίνονται ένα.
Πιστεύω ότι μια σύγχρονη αφήγηση αυτής της ιστορίας είναι ο καλύτερος και καθαρότερος τρόπος αναπαράστασης του πώς θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε την εποχή μας. Παρότι αναφέρεται με χρονολογική σειρά σε πάρα πολλά επεισόδια του πολέμου, η ροή και η ενότητα του ύφους της αφήγησης δίνει στις επιλογές της παράστασης την ελευθερία και τη σαφήνεια του στόχου της: Να καθρεφτιστεί το ήθος και η αντίσταση του ανθρώπου απέναντι στην ίδια του τη φύση.
Η ιδιομορφία της εκφοράς αυτού του λόγου μας αναγκάζει να απομακρυνθούμε από τους κοινούς «φυσικούς» τρόπους της και να αναζητήσουμε στην απανταχού τεχνολογία δυνατότητες πληρέστερης και αποδοτικότερης αναπαραγωγής του, δοκιμάζοντας έτσι τις ίδιες του τις αντοχές.
Η σχέση μου με τον Θουκυδίδη είχε αρχίσει να εξυφαίνεται από παλιά, και την ανταλλαγή της με το κοινό θεωρώ ως αναγκαία πράξη ολοκλήρωσής της.
Άννα Κοκκίνου
Τέλη Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθούν και ειδικές παραστάσεις για τα γυμνάσια και λύκεια της Αττικής. Η συγκεκριμένη δράση με τα γυμνάσια και τα λύκεια της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση.
