...Για να ψοφήσουν οι πρωταγωνιστές

Αρχείο Παίχτηκε από 24/02/2018 έως 29/04/2018
στο 104
Συγγραφέας: Gabriel Calderon
Μετάφραση: Δημήτρης Ε. Ψαρράς
Σκηνοθέτης: Πάνος Κούγιας
Σκηνογραφία: Λίνα Σταυροπούλου- Τζίνα Ηλιοπούλου
Κοστούμια: Λίνα Σταυροπούλου- Τζίνα Ηλιοπούλου
Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας
Ερμηνεύουν: Αλεξάνδρα Παντελάκη, Αργύρη Γκαγκάνη, Δάφνη Μανούσου, Ιωάννη Αθανασόπουλο, Αδριανό Γκάτσο, Χρήστο Καρανικόλα, Γεωργία Παντέλη

Περιγραφή

Μια "οικογενειακή αγέλη" σε ένα Χριστουγεννιάτικο δείπνο μεταξύ ζωντανών και νεκρών, ένοχων και περισσότερο ένοχων, μια αγέλη ανθρώπων απρόθυμων να διαταράξουν οποιαδήποτε ισορροπία, μια κοινότητα απρόσωπη, που δεν έλκει κανένα συγγενικό στοιχείο, μια ειρωνική, καγχάζουσα, επιθετική, προκλητική κοινότητα, έχει μόνο έναν σκοπό: να διατηρήσει τη "σιωπή" όσον αφορά το παρελθόν ακόμα και αν αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη συντέλεια του κόσμου.

Περισσότερα

Μια αέναη ιστορία του κόσμου

ΥΠΟΘΕΣΗ
Η Άννα, μια νέα κοπέλα που προσπαθεί να μάθει την αλήθεια για το τί συνέβη στην οικογένειά της την περίοδο της Δικτατορίας της Ουρουγουάης, αποφασίζει με τη βοήθεια του εφευρέτη συντρόφου της, του Ταδέο, να συγκεντρώσει ξανά όλους τους συγγενείς της γύρω απ’ το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Με τη βοήθεια μιας χρονομηχανής που έχουν κατασκευάσει, συγγενείς από το παρόν και από το παρελθόν, ζωντανοί και νεκροί, μαζεύονται σ' ένα μοναδικό δείπνο δημιουργώντας τραγελαφικές καταστάσεις και απροσδόκητες εξελίξεις.

Τι συμβαίνει, όμως, όταν η "αλήθεια" είναι τελικά υποκειμενική; Όταν στην προσπάθειά της να ειπωθεί, αυτοκαταστρέφεται; Τι συμβαίνει όταν δεν υπάρχει αλήθεια και ούτε ποτέ υπήρξε σε αυτόν τον κόσμο; Μήπως είναι απλά, μια ακόμη υπερεκτιμημένη έννοια; Ποιος θυμάται τον πρώτο - πρώτο πόλεμο; Ποιος θυμάται την πρώτη δικτατορία; Ποιος τους νεκρούς και ποιος τους νικητές; Ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές, τελικά, και ποιο ειδεχθές αμάρτημα διέπραξαν για να πρέπει να « ψοφήσουν » ;

Μια απρόσωπη κοινότητα που ξεκινά από το απόλυτο μηδέν, μια κοινότητα χωρίς παρελθόν και παρόν, χωρίς ταυτότητα, μια κοινότητα « καθαρή », ειρωνική, με μαύρο χιούμορ, καγχάζουσα, αλλά και προκλητική, μια αναρχική κοινότητα που έχει μόνο έναν σκοπό: να επέλθει  η « κάθαρση », ακόμα και αν το τίμημα που πληρώνει εμπεριέχει τη συντέλεια του κόσμου.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
Το έργο γράφτηκε κατόπιν ανάθεσης από το “Le Théâtre des Quartiers d'Ivry“, Παρίσι – Γαλλία. Τον Σεπτέμβριο του 2012 παρουσιάστηκε στο «Διεθνές Φεστιβάλ του Μανισάλες» (Κολομβία). Κατόπιν, το έργο ανέβηκε στην Ουρουγουάη τον Νοέμβριο του 2012, ενώ τον Μάρτιο του 2013, ανέβηκε στο Παρίσι. Επιπλέον, έχει παρουσιασθεί στα εξής φεστιβάλ: Διεθνές Φεστιβάλ “Santiago a mil”, Χιλή· Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου “Santa Cruz de la Sierra”, Βολιβία· Φεστιβάλ “Cena Contemporánea”, Βραζιλία· «30ο Διεθνές Φεστιβάλ Ισπανόφωνου Θεάτρου του Μαϊάμι», ΗΠΑ· και στη «Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Γκουανταλαχάρα», Μεξικό.  Τέλος, έχει ενταχθεί στο ρεπερτόριο της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου της Καταλονίας στη Βαρκελώνη, τον Απρίλιο του 2018, σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα. Έχει μεταφραστεί στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα πορτογαλικά, στα καταλανικά και στα ελληνικά.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Γκαμπριέλ Καλντερόν γεννήθηκε το 1982 στο Μοντεβιδέο και είναι θεατρικός συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός. Έχει γράψει πάνω από 20 θεατρικά έργα κι έχει αποσπάσει τα εξής βραβεία: «Βραβείο Florencio» (2005) για τον καλύτερο σκηνοθέτη της χρονιάς (Σύλλογος Κριτικών Θεάτρου της Ουρουγουάης)· «Βραβείο Iris» (2008) για το έργο του Obscena· Βραβείο για Νέους Δραματουργούς (2003), το οποίο του απένειμε το Διεθνές Ινστιτούτο Θεάτρου για τρία διαφορετικά έργα, κ.α.  Έχει τιμηθεί δύο φορές με το «Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας της Ουρουγουάης»: το 2011, για το έργο του Mi pequeño mundo porno (Ο μικρός πορνογραφικός κόσμος μου) και το 2016 για το έργο του Tal vez la vida sea ridícula (Ίσως η ζωή να είναι γελοία). Το 2009, έγινε δεκτός στο «Διεθνές Πρόγραμμα Φιλοξενίας Θεατρικών Συγγραφέων» του Θεάτρου Royal Court Theatre (International Playwrights' Programme). Είναι μέλος, από το 2011, του Lincoln Center Theater Directors Lab, καθώς και φιλοξενούμενος καλλιτέχνης στη Γαλλία, στο Θέατρο Théâtre des Quartiers d'Ivry, στο Παρίσι. Τα έργα του έχουν παρασταθεί στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Μεξικό, τον Παναμά, την Κόστα Ρίκα, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία και το Περού, ενώ έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα γερμανικά, στα αγγλικά, στα καταλανικά και στα πορτογαλικά. Στην ελληνική γλώσσα, έχει μεταφραστεί το έργο του Να ψοφήσουν οι πρωταγωνιστές, για να ενταχθεί στη συλλογή Ουρουγουάη: Τρία σύγχρονα θεατρικά έργα, η οποία βρίσκεται υπό έκδοση από τις Εκδόσεις “Isuku Verlag” (Επιμέλεια συλλογής: Δημήτρης Ε. Ψαρράς). Οι παραστάσεις των έργων του έχουν συμπεριληφθεί επανειλημμένως στο πρόγραμμα δεκαπέντε και πλέον Διεθνών Φεστιβάλ Θεάτρου στην Αμερική και την Ευρώπη. Έχει πραγματοποιήσει διαλέξεις, μαθήματα, εργαστήρια και σεμινάρια: στην Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κούβα, το Μεξικό, τη Γαλλία,  το Ισραήλ, την Παλαιστίνη και την Ελβετία. Το 2012 και το 2013, πραγματοποιήθηκε στη Γαλλία, και συγκεκριμένα στο Θέατρο “Théâtre des Quartiers d´Ivry”, στο Παρίσι, ο κύκλος “Radical Calderón – Τριλογία της Ουρουγουάης”. Ο εν λόγω κύκλος αφορούσε το ανέβασμα δύο εκ των έργων του στα γαλλικά, με γάλλους ηθοποιούς (Uz και Or), καθώς και τη μετάκληση της παράστασης του έργου του Να ψοφήσουν οι πρωταγωνιστές, σε σκηνοθεσία του ίδιου του συγγραφέα. Επιπλέον, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις “Actes Sud Papiers” η τριλογία των έργων του (Uz- Or και Ex [Να ψοφήσουν οι πρωταγωνιστές]). Το γαλλικό θεατρικό περιοδικό “Fricción” αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος στο θέατρο του Καλντερόν και δημοσίευσε στα γαλλικά το έργο του Un día en la vida de Monseñor Nicolás Rasguño (Μια μέρα στη ζωή του Σεβασμιότατου Νικολά Ρασγούνιο). Έχει αναλάβει σημαντικές διοικητικές θέσεις στην Ουρουγουάη, όπως, μεταξύ άλλων, του Διευθυντή του Εθνικού Ινστιτούτου Σκηνικών Τεχνών (2014-2015) και του Γενικού Διευθυντή Πολιτιστικών Προγραμμάτων της Εθνικής Διεύθυνσης Πολιτισμού του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού (2006-2010).

Φωτογραφίες: Βασίλης Μακρής
Post production: David Teissier
Δημόσιες σχέσεις: Γκέλυ Σαρηγιάννη
Παραγωγή: SQUARE THEATER COMPANY

3 ΣΧΟΛΙΑ

  1. Πρωτότυπη και έξυπνη παράσταση...το θέμα πάντα επίκαιρο, υπαρξιακό που συνδυάζεται εύστοχα με κωμικά, ιστορικά και σαρκαστικά στοιχεία!Η εναλλαγή των σκηνών και των ρόλων ήταν πετυχημένη διατηρώντας το ενδιαφέρον του θεατή αμείωτο!Συγχαρητήρια στους συντελεστές και ευχαριστούμε τη Θεατρομάνια για τις διπλές προσκλήσεις!

  2. Πολύ καλή παράσταση με πολλά δυνατά μηνύματα που με τρόπο εξυπνο ο συγραφέας μας προσφέρει.Συγχαρητήρια σε ολη την ομάδα γιατι σε ενα τόσο μικρό χώρο κατόρθωσε να μας προσφέρει τοσο γρήγορες εναλλαγές σκηνών και καταστάσεων,επισης ενα μεγαλο ευχαριστώ στην ΘΕΑΤΡΟΜΑΝΙΑ για την πρόσκληση που μας πρόσφερε.